Gölge Kızın Büyüsü

23 - benim bağımsız bir kalbim var

"Ne? Ne oldu?" Dedim.

"Sana yüz defa seslendim, Nur." Dedi Maya. "Yüz defa Nur dedim. Adın bu değil mi senin?"

İrem de başını sallayarak "Doğru, adı Nur." Dedi.

"Beni sürekli geçiştiriyorsun." Dedi Maya.

"Tamam, olur, aynen." Diyorsun diyerek Maya'nın sözlerini tamamlıyordu İrem.

"Hayır." Dedim. "Öyle yapmadım."

Maya başını iki yana salladı. "Oğlanların yataklarına kurbağa koyalım mı dediğimde tamam, dedin."

Güldüm. "Şaka yaptığını bildiğim için ben de öyle dedim sadece."

"Ormandaki ayıyla dans edeyim dediğimde de evet dedin."

"Bu bir şaka çünkü Maya." Yüzüne baktım. "Değil mi?"

"Şafak'ı dövelim mi dediğimde olur dedin, Nur."

Suratım asıldı. "Hayır."

"Evet, dedin." Dedi İrem.

Maya gözlerini gözlerime dikti. "Neler oluyor, Nur?" Diye sordu. "Sen kendinde değilsin ve ben bunu fark edecek kadar seni tanıyorum. Allah aşkına seni altına kaçırdığın zamandan beri tanıyorum."

"Hayır, tanıştığımızda tuvalet eğitimim bitmişti."

"Hayır, hala geceleri bezleniyordun."

"Aman Allah'ım bundan neden bahsediyorsun? Tamam beni en çok sen tanıyorsun."

Maya'nın ifadesi değişirken yüzüne kurnaz bir gülümseme yerleşti. "Neler oluyor anlatıyorsun?" Dedi. "Hemen."

İç geçirerek karşılarına geçip oturdum. Tüm bu olanları birine anlatmazsam kendimi yiyip bitirecektim. Maya ve İrem'den başka beni yargılamadan dinleyecek başka kimseyi de tanımıyordum. Tabiki onlara anlatacaktım.

"Ben her şeyi mahvettim." Dedim. "İçine sıçtım."

Maya'nın gözleri irice açıldı. "Bir şeyler olmuş."

"Oldu."

İrem "Ne oldu?" Diye sabırsızlanırken içimi çektim.

"Ben Ulu'dan hoşlanıyorum." Dedim. İkinci itirafım iki kıza oldu. Ondan başka herkese söyleyecek miydim?

Beklediğim şaşkın tepkiyi alamadım. İkisi de son derece... sakindi.

"Siz..." dedim. "Anlamış mıydınız?"

İrem elini kaldırdı. "Çok barizdi."

"Hayır, değildi." Dedim. "Ben bile daha emin ola-"

Maya "Hep bir ihtimaldi, Nur. Onun bakışları hep çok anlamlıydı ve senin de böyle hissetmene sevindim." Dedi. "Siz ikinizi seviyorum ve bence iyi bir ikili olabilirsiniz."

"Maya!"

"Ulu'ya ne zaman söyleyeceksin?"

"Ben mi söyleyeceğim?"

Kızlar güldü. Maya "Çok acemisin." Dedi.

"Hah, sen yedi kocalı Hürmüzsün sanki." Dedim. "Sizin daha önce hiç ilişkiniz bile olmadı. Bana akıl vermeye kalkmayın."

"Benim ablam var." Dedi Maya. "Bir şeyler biliyorum."

Kollarımı göğsümde kavuşturdum. "Şu an bu Ulu'yu ilgilendiren bir durum değil." Dedim. "Başka bir mesele var-"

Odamızın kapısı açıldı ve Rusların başı olan görevli kadın sert bir İngilizce ile "Siz! Hemen otobüse geçin! Gidiyoruz!" Dedi.

Sesi, ifadesi ve kapıyı açık bırakıp gidişi o kadar netti ki kızlarla ikiletmeden ayaklanıp çantalarımızı aldığımız gibi odadan çıktık. Kalanı sonra anlatacağımı söylerken avuçlarım terlemişti. Birden kendimizi tarifsiz bir curcunanın içinde bulduk. Tüm odaların kapıları açık, etrafa tabiri caizse bir kaos hakimken kızlarla tek sıra merdivenlerden inmeye başladık. Her zamankinden tuhaf bir hava vardı, Havamal'de. Tüm hareketlilik ve her günün tekrarının dışına çıkmak herkesi heyecanlandırmıştı. Akın akın sokağa taşıp otobüslere biniyordu herkes.