အခုဆို ဝဏ္ဏ သျှားနဲ့နေသည်မှာ တစ်ပတ်ပင်ပြည့်ခဲ့သည်။ဘာမှတော့ထွေထွေထူးထူးမပြောင်းလဲသွားပါဘူး။ဝဏ္ဏစကားပြောရင်ပြန်ပြောတယ်၊သူ့အလုပ်သူလုပ်တယ်။တစ်ခါတစ်လေကျရင် ဝဏ္ဏကိုဖုတ်လေတဲ့ငပိရှိတယ်လို့တောင်မထင်ဘူး။ဝဏ္ဏတစ်ယောက်ကသာစကားအတင်းလိုက်ပြောနေရတာ။
"""ဟူးးးးး ငါလေးဘဝကလဲဆိုးလိုက်တာ၊တအိမ်ထဲနေတာတောင် လျစ်လျူရှုခံရတဲ့ဘဝလေး ကျွတ် ကျွတ်""" ဝဏ္ဏတစ်ယောက်စိတ်ထဲကနေညည်းညူနေသည်။
သျှားတစ်ယောက်အလုပ်ပိတ်ရက်မလို့ အိပ်ရထနောက်ကျခဲ့သည်။အခန်းထဲက ထွက်ထွက်ချင်း မျက်နှာရူးကောင်ရဲ့စကားကြောင့် ကြည်နေတဲ့စိတ်ကလေးတောင် ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်
"ဒီနေ့ညနေသူ့သူငယ်ချင်းတွေလာလည်မှာမို့ ထမင်းနဲ့ဟင်းလေး ပြင်ဆင်ပေးပါလား"တဲ့
မျက်နှာမသစ်ကသေးလို့ သျှားဘာမှပြန်မပြောခဲ့ပေမယ့် သကောင့်သားက သျှားဆီကအဖြေမရမချင်း သျှားနောက်ကလိုက်လာ၏။သျှားလဲ ပြီးအေးရော ဆိုသည့်သဘောနဲ့ခေါင်းငြ်ိမ့်လိုက်တော့ သကောင့်သားက ကျေးဇူးတင်စကားပြောပြီး ထွက်သွားခဲ့သည်။
_______________________♥
ညနေ (၆)နာရီရောက်တော့လာပြီ သူ့သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့လူတွေရောက်လာသည်။သူငယ်ချင်းလို့မပြောရဘူး အကုန်လုံးကသူ့လိုပဲမျက်နှာရူးတွေ။လူကိုစတွေ့ထဲကစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့။ သူတို့ရောက်တော့ သျှားလဲဟိုမျက်နှာရူးကောင်ကို သွားခေါ်ပြီး အခန်းထဲဝင်မည်အလုပ် သူ့လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်သည့် လူကြောင့်ခန္ဓာကိုယ်လေးတောင့်သွား၏။တစ်ဆက်ထဲ
"ဘယ်သွားမလို့လဲ အသေးလေး၊ကျွန်တော်တို့နဲ့တူတူထမင်းလာစားလေဗျ"
"ငါ့လက်ကိုလွှတ် မစား......."
"မရဘူး လာစား"
အော်လိုက်တာလဲမဟုတ်၊အမိန့်ပေးသလိုလဲမဟုတ်ပေမယ့် သူ့အသံက သာမာန်ထက်နဲနဲ ခက်ထန်နေ၏။သျှားလဲလန့်ကာ
"လာစားရင် ရပြီမလား ငါ့လက်ကိုလွှတ်တော့"
သူတို့ (၅)ယောက် ထမင်းတူတူစားဖြစ်ခဲ့ကြသည်။တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ထမင်းဝိုင်းကို ဝဏ္ဏကဖြိုခွင်းလိုက်၏။
YOU ARE READING
မောင့်ရပ်ဝန်းဝါလေး/ေမာင့္ရပ္ဝန္းဝါေလး
Romanceအရာရာမှာတော်ပြီးထက်မြတ်ပေမဲ့ လိုချင်တာကိုမရရအောင်ယူတတ်တဲ့ "The King"ကုမ္ပဏီရဲ့Ceo "ဝဏ္ဏမင်းမြတ်"က မိဘတွေမရှိတော့ပဲ ဘဝကိုလွတ်လပ်စွာဖြတ်သန်းပြီး ခပ်ချေချေနေတတ်တဲ့ "သျှားသံလွင်ဟိဏ်း"ဆိုတဲ့ကောင်လေးကို မြင်မြင်ချင်းစွဲလန်းသွားသောအခါ........... ပထမဆုံးသော...
