Act 17: All the Good Things.

44 4 2
                                    

Eliser's POV

Yes. So I haven't moved on yet?

Alam kong isa ako sa mga dahilan kung bakit nag bago ang Zaira na nakilala ko. Alam ko din na it's freaking impossible to win her back right now. Hindi rin magandang pumasok ulit ako sa buhay niya na parang walang nangyare. All I can do right now is wait. Wait until everything between us is smoothly going out well.

Noong bigla nalang siyang humagulgol sa likod ng kotse, nataranta ako. Hindi ko alam kung ano ba ang gagawin ko. I pulled the breaks tapos pinagilid kaagad ang kotse. Pero bago pa ako makababa, nakababa na si Archer. Kung may taranta meter man, siguro si Archer na ang nasa 100% non.

I'm aware. I'm aware na lagi silang mag kasama ni Zaira. Pero alam ko din ang dahilan kung bakit sila mag kasama palagi. It's because of me. I told Archer to look out for Zaira hanggang sa handa na ako ulit na alagaan siya.

And I'm thankful that he's doing his job well. Ganiyan naman si Archer eh. Lahat ng mga task at duties na inaatang sa kaniya, kahit fully loaded na siya, wala siyang babaliwalain ni isa at sisiguraduhin niyang magagawa niya ng maayos lahat. Kung baga si Kupido, he strikes everything y his arrow. Perfectly. Unlike cupid though. Na minsan nag kakamali na dapat panain.

I hushed Zaira as she hid her face beneath her hands. I hugged her tightly. Never want to let go. "Zaira, shhh. It's okay." Umiling naman siya habang umiiyak. "It's not okay! Hindi okay na si Archer---"

"What about him?" I can't help but ask. Why is she crying over my bestfriend? "Never mind. Kahit naman ipaliwanag ko, hindi ka maniniwala sakin." tinabig niya yung mga kamay ko atsaka nag lakad papunta sa isang bato na malaki sabay upo duon.

"You won't understand such things." Umiling ako sabay upo sa harap niya to meet her stare. "How can I possibly understand kapag ayaw mong ipaliwanag at sabihin sakin? I'm his bestfriend. I should know." She raised her eyebrow questioningly. Bumuntong hininga siya.

"It's just that I don't want to be like Jasmine. I ruin peoples' relationship, yes. Pero hindi ako aabot sa punto na aagawin ko ang taong yon mula sa kanila like what Olivia did. Hindi ako mangngangahas na mang-agaw ng isang bagay na hindi ko pag-aari."

Zaira's POV

I lied.

xx

Zaira's POV

After how many hours of driving and a single boat ride, nakarating na rin ako sa Coron. Reason's why me went here? Ngayon ko na kasi sisimulan ang mag c-check ng facilities ng hotel. Inuna ko na dito sa Coron kasi matagal na din akong hindi nakakapunta dito.

Naalala ko pa, this is where I first saw a starfish. Naalala ko, kulay orange pa yun. Napaka laki at maganda ang bright orange niya na kulay. Dito din ako unang nakakita ng pag pisa ng mga baby turtles mula sa mga shells nila. That time, I'm with my mom. Hindi ko alam kung makakakita ulit ako ng ganon.

"Miss Zaira? Ready na po ang mga staff for facility checking. Kailangan niyo pa po bang i-brief sila sa mga mangyayare for today?" I shook my head. "No. Just let them do their usual job. Hindi ko hahayaang masira ang stay ng mga guest dahil lang sa facility check na gagawin ko. It won't take long naman. Siguro ang hotel head nalang ang sasama sakin." after that she thanked me and bid good bye.

"Ready?" pag tingin ko, may naka-lahad ng kamay sa gilid ko. Pag tungo ko, I saw the sweetest smile. Parang ngiti ng mommy. I smiled. but then, I blinked. Pag tapos ng isang kisap mata, si Archer na ang nasa harap ko.

"Nasan ang mommy? Nandito--- never mind." Napaupo nalang ulit ako. Nag hallucinate lang siguro ako. Ang lugar kasi na 'to, kabalikat niya ang lahat ng masasayang alala ng mama. Ang lugar na ito ang nga tago ng mga masasayang alala na yon na naiwan niya.

True Love My Ass! (TagLish)Where stories live. Discover now