1

25 0 0
                                    

Thalia.

Ξαφνικα ενιωθα κατι να με τραβαει και αμεσως ξυπνησα μαζι με ενα αλλο αγορι που φαινοταν μικροτερος ηλικιακα.

Κοιταχθηκαμε και μετα ειδαμε κατω μας, μου φαινεται οτι ειμαστε στο ασανσερ και μας πηγαινει δεν ξερω που στο καλο μας πηγαινει αλλα θα μαθουμε.

Μετα αυτο το αγορι αρχισε να τρομαζει γιστι ειδε κατι σαν zombie και εγω προσπαθησα να τον ηρεμησω καποια στιγμη το ασανσερ σταματαει και γινονται ολα μαυρα.

Υστερα ειδαμε ενα φως και καλυψαμε τα ματια μας και σε καποια φαση ειδαμε κατι αγορια πανω.

Να ανοιγουν και ενας να κατεβαινει.

"πρωτη μερα, πρωταρια. Καλα ξυπνητουρια"

Ηταν ψηλος και λιγο φαλακρος και μας εβγαλε εξω

Ολοι μας περικυκλωναν και ενας ελεγε.

"Δεν μιλανε, θα ειναι χρησιμοι στην κουζινα"

Μετα το αγορι πανικοβληθηκε επιασε τον καρπο μου και αρχισαμε να τρεχουμε.

"εχουμε δυο δρομεις"ακοθσα εναν να λεει καθως τρεχαμε, μετα ο μικρος εχασε την ισορροπια του και μαζι με εμενα πεσαμε κατω.

Μετα λιγο λιγο σηκωθηκαμε και ειδαμε ενα μεγαλο κτηριο.

Μετα μας εκλεισαν και τους δυο κατι σαν φυλακη

"ολος δικος σου"
Ακουσαμε εναν να λεει.

Απο οτι φαινεται ειμαι το μονο κοριτσι εδω.

Ο μικρος πηγε μπροστα για να δει απεξω ενω εγω αρχισαμε να θυμαμαι πως με λενε.

"Thalia, με λενε Thalia" ψυθιρισα.

Καποια στιγμη ηρθε ενας μα σκουρο δερμα.

"Γεια σας πρωταρια. Δεν θα το σκασετε ξανα, ενταξει" ανεφερε.

Γνευσαμε θετικα.

"ωραια" πηγε και ανοιξε την πορτα για να βγουμε.

"το ονομα μου ειναι Alby"

Και εγω πηγα να συστηθω.

"και εγω τωρα θυμηθηκα το ονομα μου, ειμαι η Thalia"

Δωσαμε χερια.

Και ο αλλος δεν θυμοταν τιποτα, ουτε απο που ειναι, ουτε ποιος ειναι.

Μετα αρχισε να πανικοβαλεται.

Εβαλα το χερι μου στην πλατη του να τον καθησυχασω.

"ελα ηρεμησε, ειναι φυσιολογικο" του ειπα.

Πιστευω οτι και οι αλλοι θυμουνται μονο τα ονοματα τους.

Maze runner 1 (newt x reader) Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα