စာဖတ်သူရဲ့စိတ်ဝေသနာ

215 5 0
                                    

ကျွန်တော်မှာလေသိပ်ကိုအားကျရတဲ့စာရေးဆရာရှိတယ်။

ကျွန်တော်သူကိုလေအပြင်မှာသိပ်ပြိးတွေ့ချင်တာဘဲ။

ကျွန်တော်သူနဲ့စကားပြောချင်လွန်းလို့သူaccကိုရှာပြီးစကားသွားပြောမိသည်။

"Hi"

သူကိုစပြိးစကားပြောလိုက်သည်မကြာပါဘူးစာကိုseeကြည့်ပြီးစာပြန်ပါတယ်။

"Hiပါဗျာ"

"အကိုပရိတ်သိပ်ပါအကိုဝတ္ထုတွေတအားကြိုက်တာ"

"ဟုတ်လားကျေးဇူးပါညီ"

"ဒါနဲ့အကိုကဘယ်မှာနေတာလဲ"

"အကိုကဆူလေကပါ"

*ဆူလေငါနဲ့နိးနိးလေးပေါ့*

"အော်ညီလဲဆူလေကပါအကိုအားရင်အပြင်မှာတွေ့ကြမလား"

"အားတော့နာပင်မဲ့အကိုမအားဘူးအလုပ်နဲ့မို့ဗျာ"

"ရပါတယ်အဲဒါဆိုအကိုအားတဲ့နေမှပေါ့"

"အဲလိုဆိုအကိုlineဆင်းပြိနော်ညီအကိုကိုအားပေးတဲ့အတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

တစ်ရက်ပြိးတစ်ရက်သူနဲ့အာလာပသာလာပပြောရင်းခင်မင်လာခဲ့တယ်။

တစ်ရက်စကားပြောနေရင်း။

"အကိုညီတို့အပြင်မှတွေ့ကြမလား
အကိုကပုံလဲမရိုက်ဘူးဆိုတော့ညီတို့ခင်တာလဲကြာပြိဆိုတော့"

"အွင်းတွေ့မယ်လေအကိုတစ်ယောက်ထဲတော့မလာဘူးအကိုအသိတစ်ယောက်နဲ့လာမှာဘယ်မှာတွေ့ရမလဲ"

"လက်ကိး အဲဆိုင်သိလား"

"သိတယ်နာမည်ကြိးဘဲလေဒိမြို့မှ
အကိုတစ်ခါတစ်လေသွားထိုင်ဖြစ်တဲ့ဆိုင်ဘဲ"

"ဟုတ်"

"အဲဒါဆိုမနက်ဖြန်မှတွေ့မယ်နော်ညီအကိုအိပ်တော့မယ်"

"ဟုတ်အကို"

သူနဲ့တွေ့ရမှာပင်ပျော်ရွင်လွန်းလို့ညဘက်အိပ်လို့ပင်မပျော်နိုင်။

မနက်လင်းတော့ရေမိုးချိုးဆိုင်တောင်မဖွင့်သေးဘူးထင်ပါရဲ့ကျွန်တော်အစောကြိးဆိုင်ရှေ့မှာထိုင်စောင့်နေမိသည်။

Enjoy killing (Psycho 🔞🔞)Where stories live. Discover now