Chapter 6: Feelings For Drew

1 1 0
                                    

It was Monday, I'm in my condo. Pagkatapos ang pananatili ko sa bahay ni Papa Old ay bumalik na ako rito dahil hindi ko pa talaga kayang manirahan ng matagal doon. I'm still trap on those memories that I don't want to remember.

I don't have class on Monday but Moley asked me to accompany her. Nakaharap ako sa salamin habang sinusuklay ko ang aking buhok na mejo may kahabaan. The way how Claod kissedme flashes in my mind. Why did he do that? Ginugulo niya ang isip ko dahil sa mga ginagawa niya.

Claod is a simple guy, he's handsome and I can't deny that. Idagdag mo pa ang magandang pagtrato niya sa akin. Kahit sino mang babae ay mahuhulog sa kaniya pero hindi ko alam kung kabilang ako dun.

May kumatok sa pintuan ko kaya tumigil ako sa pag-iisip. Tumayo ako sa pagkakaupo at saka pumunta sa pintuan. "Hey" pabungad sakin ni Moley. "Sakto lang ang dating mo" naglakad na kami palabas ng condo ko at nagtungo kami sa basement kung saan naroroon ang koste ni Moley.

Moley started driving and I can't help to think of Claodie, why did he kissed me? "Moley, I have a question. Answer it seriously okey?" Tumango si Moley sakin habang tutok na tutok sa pagdradrive. "What if you have a close friend and he kisses you. How will you react?" I stare at her, waiting for her response.

"Depende kung saang banda niya ako ikikiss." Pinanlakihan ko siya ng mata at sakto namang tinignan niya ako pero muli din niya itong ibinalik sa daan. She laughed "Don't get me wrong Hazey, what I'm trying to say is if he kissed me on my cheeks, I won't react but if he kissed me in my lips, I will assume that he has feelings for me" tumango tango ako sa kaniya.

Claod kissed me in my cheeks kaya naman napanatag ang loob ko. Maybe Moley is right it was just a friendly kiss. "Bakit may nanhalik ba sayo? Sino naman iyon?" Curious na tanong niya sa akin. "Wala, hindi ba pwedeng nagtanong lang ako?" Pagsisinungaling ko sa kaniya. "Ok, akala ko kasi you're seeing someone na." Umiling na lang ako sa kaniya. Tungkol kay Claodie, hindi ko pa siya inioopen-up kay Moley at ayoko dahil baka bigyan na naman niya ito ng malisya kahit hindi naman dapat.

While we're on the road, my phone vibrated and as I open it, Drew's message flashes in the screen. Drew kept on chasing me and I already reject him couple of times but it seems like he's damn serious to win me back again. Nang nagsawa na ako sa pagpigil sa kanya ay hinahayaan ko na lang siya sa mga ginagawa niya.

Where are you? laman ng message ni Drew. I'm in my way to school I replied. Nagpapadala parin siya ng bouquet of flowers, chocolates, foods at minsan ay damit pero hindi siya nagpapakita sakin. One of his bodyguard always deliver it to me. Mas mainam na iyon para sa akin dahil hindi ko pa kayang harapin siya.

Nang makarating na kami sa school ay ipinark na ni Moley ang kotse niya at saka naman kami bumaba. Dumiretsyo kami sa canteen para kumain kasi maaga pa naman.

Hindi pa kami nakakarating sa canteen ay biglang may nagtext kay Moley. "Hazey, I'm sorry I need to go na kasi maglileave daw yung professor natin ng maaga. Una kana lang sa canteen,doon mo na lang din ako hintayin, okey?" Tumango na lang ako sa kanya kaya naman nagmamadali siyang umalis at mag-isa kong tinahak ang daan papuntang canteen.

As I arrived at our canteen, I immediately ordered some espresso coffee, a slice of chocolate cake, strawberry cupcake and 1 chocolate bar. Yep, mahilig ako sa sweets especially chocolate flavors. I was about to taste my chocolate cake but suddenly, Drew appears. I arched my eyebrow while looking at his smiling face, I'm annoyed. Kung makangiti parang walang kasalanan ah.

"What do you need?" I irritatedly ask him and I continued eating my chocolate cake. "I just missed you." Right now he's staring at me. The fact that I still like him makes me feel butterflies in my stomach when he says that. "Excuse me, can you go and leave? I want to eat peacefully." He then laughs, did I say something funny?

Time MachineWhere stories live. Discover now