Kingdom Of The Jeon -Kooktae-

O Benim Değil

İyi okumalar💜💜💜

Taehyung'un ağzından;

Bir hafta.

Jungkook olmadan geçirdiğim koskaca bir hafta.

Bütün hafta boyunca Jungkook olmadığından işlerle ben ilgilenmiş, Jimin'den de bolca yardım almıştım.

Şimdi karşılıklı akşam yemeği yiyorduk. Daha doğrusu o hunharca yerken benim midem bulanıyordu.

Yemeklerin kokusundan tutun, görüntüsüne kadar midemi bulandırıyordu. Önümdeki yemeği eşelemeye devam ederken ağzıma gelen hisle hemen kalktım.

"Taehyung ne oldu?"

Jimin'de panikle kalkarken hızlıca lavaboya koştum. Girdiğim gibi tuvalete içimdeki her şeyi boşaltırken göz yaşlarım çoktan akmıştı bile. İstifra etmek en nefret ettiğim şeylerden biriydi ve bu bu hafta da ilk oluşu değildi. Üç gündür böyle kusuyordum.

"Taehyung bu üçüncü. Diretme de artık hekime gidelim."dedi Jimin.

" Bilmiyorum Jimin. Belki de üşüttüm belki de üzüntüden. Hm? "

Ayağa kalkıp ağzımı çalkaladım.

" Belki de hamilesin? "Jimin'in söyledikleri ile öksürmeye başlarken ona döndüm.

" H-hamile mi? "

" Evet şu sıralar halsizsin, kusuyorsun. Başın dönüyor? Hepsi belirtiler ama sen üzüntüye yordun. Bence hamilesin şimdi gidelim ve emin olalım. "

"Jimin ben bilmiyorum ve Jungkook burada yok. Ya hamileysem ve onun ne zaman dönceği belli değil. Yanlış düşünmez değil mi?" gözlerim dolarken aklıma gelenlerle nefesim daraldı.

"Taehyung saçmalama olur mu öyle şey? Biriniz aldattığında hissetmez misiniz? Öyle bir şey olamaz. Kötüye yorma. Hadi gel gidelim." elini uzattığında tuttum ve tuvaletten çıktık.

Hekimin odasına girdiğimizde hekim hemen yanımıza geldi.

"Kraliçem iyi misiniz?"

"İyi ancak hamile olduğunu düşünüyoruz. Emin olmamız gerek." dedi Jimin.

"Elbette efendim. Size uyguladığımız yöntem ile emin olabiliriz hemen."

Jimin'e verdiği gibi bir kap verdi elime. "Kraliçem biliyorsunuz zaten." dediğinde başımı sallayıp arkadaki odaya gittim.

İşi hallettikten sonra içeri girdim. Kabı hekime uzattım. Alıp masasına koydu ve içine şeker ekledi.

Çok heyecanlıydım. Kalbim çok hızlı atıyordu. Elimi kalbime koydum ve Jimin'e baktım. Yanıma gelip elini sırtıma koyup okşadı.

"Kraliçem süre doldu. Kaptaki şeker hala duruyor. Tebrik ederim hamilesiniz."

Hekim'in dedikleri ile zaman dururken dolu gözlerimdeki yaşlar aktı.

Yerdeki mindere oturup elimi yüzüme kapattım ve hıçkırarak ağlamaya başladım.

Tanrım hamileydim! Bir bebeğimiz olacaktı Jungkook ile!

Keşke o da burada olsaydı. Yanımda öğrenseydi benimle beraber. Ancak yoktu. Geldiğinde öğrenecekti.

"Taehyung bu çok güzel, çok mutlu oldum." Jimin bana sarılırken bende ona sardım kollarımı hemen.

"Jimin keşke Jungkook'ta burada olsaydı." diyip hıçkırdım.

"Ama ağlama Taehyung gelecek, geldiğinde ise çok sevinecek abim. Sende o zamana kadar kendine ve bebeğinize iyi bak ki sağlıklı bir şekilde karşısına çık."