İs İt Love?(Vkook)

Soğuk Yaz

Jenguk Seulbi'nin tehditlerinden sonra Taehyung'a soğuk davranıp aralarının bir şekilde açılmasını sağlamaya çalışıyordu.Fakat Taehyung ona öylesine aşıktı ki Jeonguk'un soğuk tavırlarına bile her seferinde anlayış gösteriyor ve hoş karşılıyordu.Bu gün yine kahvaltıyı beraber yapıyorlardı.Fakat Jeonguk'un ağzını bıçak açmıyordu.O bir insana nasıl soğuk davranılacağını bile bilmezken hayat ve kötü insanlar bunu ona yavaş yavaş öğretmeye başlamıştı.Onu kırmadan soğuk davranmaya çalışıyor fakat ne olursa olsun Taehyung'un gözlerindeki kırgınlığı görmezden gelemiyordu.Ya herşeyi en ince ayrıntısına kadar anlatacaktı,ya da Taehyung ondan ayrılana kadar bu oyuna devam edecekti.
"Jeonguk?" Jeonguk hiçbirşey yemediği tabağından başını kaldırdı.Son bir haftadır Taehyung ile arasındaki kötü etkileşim onu yine iştahından etmiş ve aldığı kiloları yavaş yavaş vermeye başlamıştı.Ağzını açıp tek bir kelime etmeden "Hm?" Deyiverdi.Taehyung buna bozulsa da belli etmeyip devam etti "Bir sorun mu var?" Jeonguk hiçbirşey olmamış gibi "H-hayır neden sordun?" Evet böyle soğuk konuşmak zorundaydı çünkü Seulbi ve kötü ekibi onu heryerden gözeltliyor,kendisi orada yoksa bile haberleri ona ulaştırabilecek arkadaşlarını onlara yakın tutuyordu.

Jeonguk'a gelen  telefon konuşmalarını bölmüştü "Efendim Rowoon..?" Arayan bir erkekti üstelik Taehyung Jeonguk'un bir arkadaşı var mı onu bile bilmiyordu. "Ohh !Cidden mi senin adına çok mutlu oldum canım" Canım kelimesi Taehyung'u sinirlendirse de hiçbirşey demeden Jeonguk'un tavırlarını izledi.Jeonguk sevinçli görünüyordu.Muhtemelen iyi bir haber almıştı.Fakat onun takıldığı şey konuştuğu kişiyle bu kadar samimi bir mutlulukla konuşmasıydı.Taehyung'a bile mutluluğunu bu kadar belli edemezken,bu Rowoon kim oluyordu da onunla mutlu bir şekilde konuşuyordu.

"Ahh gerçekten mi?Hemen... hemen geliyorum!" Deyip ayaklanmıştı.Taehyung'a dönüp "Arayan kişi benim için çok özel biri eğer darılmazsan hemen kalkıp gidebilir miyim?" Jeonguk'un gözlerindeki mutluluk ışıltıları Taehyung'un kalbini ilk kez bu kadar kırmıştı.Yıllarca oturup düşünse Jeonguk'un gözlerindeki mutluluk ışıltılarının onu üzebileceğine inanmazdı.Taehyung canı yansa da yalnızca başını sallamakla yetinmişti.

Zaten günlerdir uzak davrandığı yetmiyormuş gibi,birde telefonu açtığında arayan kişiyle sevinçle konuştuktan sonra kalkıp yanından gitmişti.Artık suçu kendinde aramaya başlamıştı Taehyung.Belki de yoğun ilgisiyle beyaz gülünü çok sıkmıştı ve ondan soğumasına sebep olmuştu.

Ama Taehyung bunun ortasını bilmiyordu ki.Sevgisini az gösterirse Jeonguk'un ondan kaçıp gitmesinden korkuyordu.Fakat Jeonguk onun bu yoğun ilgisinden rahatsız gibi durmuyordu.Ortada birşeyler dönüyordu ve Taehyung bunu ona sormaya çekiniyordu.Babası çözemediği olayları zamana bırakmasını nasihat ederdi hep.Şimdi de öyle yapacaktı.Zamana bırakmaktan başka çaresi yoktu.

Jeonguk,anlaştığı gibi Rowoon'un beklemesini söylediği yerde beklemeye başladı.Jeonguk'un peşini bırakmaya niyeti olmayan Seulbi onu takip etmeye karar verdi.Arabasında Jeonguk'un kimi beklediğini düşünürken,uzun boylu,esmer ve oldukça yakışıklı bir gencin onu arabasına bindirdiğini gördü.Vakit kaybetmeden arabasını çalışıtırıp peşlerinden gitti.Jeonguk nereye giderse,ne yaparsa bunu kayda alacak ve biriktirdiği nefreti çektiği görüntülerle Taehyung'a göstererek kusacaktı.

Jeonguk ve yanındaki genç,bir bankaya  girdikten yaklaşık yarım saat sonra içinde yüklü bir para olduğu billi olan bir çantayla çıktılar .Birlikte çok mutlu görünüyorlardı.Jeonguk yere,göğe sığamıyor gibiydi.Yanındaki gence uzun bir süre sıkıca sarıldı.Seulbi bu yanındaki genci tanımıyordu fakat bu anları anbean zevkle kaydediyordu.

"Rowoon!Gerçekten benim için mi barıştın ailenle?" Rowoon,Jeonguk'a sevgi ve merhametle bakıp "Elbette.Senin daha fazla acı çekmene katlanamazdım" Jeonguk için çok fazla iyilik yapan biriydi.Ona karşı neden bu kadar merhametliydi bilinmiyordu ancak,Jeonguk'un başı her sıkıştığında onun süper kahramanı gibiydi.Yıllardır aynı kulüpte çalışıyor ve Jeonguk'un çektiği işkencelere şahit oluyordu.