KALP AĞRISI #wattys2016

10.BÖLŪM

Multimedia-Ömer

-Yazardan-

"Baba!Ömer'e birşey söyler misin!"Aşkım çok heyecanlıydı.Paza gūnū Ūniversite sınavı vardı.Arkadaşlarıyla moral olsun diye bu gece dışarı çıkacaklardı ve hayatında ilk defa bir bara gidecekti Aşkım..Artık 18 di ve reşitti.Ama babasına ilk defa yalan sőyleyip,kızlarla buluşup sinemaya gideceklerini sőylemişti ve yanında şöför dahil kimseyi istemiyordu.Çūnkū çocuk muamelesi gőrmekten bıkmıştı.
"Sorun ne çocuklar?"
"Baba!Aşkım Hanım yanında bir erkek istemiyormuş"Ömer herzamanki gibi ablasına abilik yapıyordu,oysaki Aşkım dan iki yaş kūçūktū.
"Birincisi o senin ablan Ömer !Hem kızım sen neden istemiyorsunki Ömer'in sizinle gelmesini?Zaten kimseyi istemedin yanında,iyice şūphelenmeye başladım!"Ūnal Bey biraz şūphe etmişti.
"Yok babacım,ondan degil de...Biz şimdi kızlar tek olucaz yani ..Ömer sıkılır yanımızda"Aşkım yalan sőylemekde hiç iyi degildi ve şuan çok terlemişti.
"Sıkılmam!Ablacımm"Aşkım iyice delirmişti.Birden bagırmaya başladı"Neden bana gūvenmiyorsunuz!Biraz rahat bırakın beni!Gerçekten biran kendimi hapiste hissediyorum!Okula gidiyorum korumalar,saat sormalar,hesap sormalar,bide Ömer Beyimiz çıktı başımıza!Nefes almak istiyorum artık!"Aşkım elindeki çantayı yataga fırlattı ve topuklularını çıkarıp yatagına oturdu,dizlerinide kendine çekip kollarını doladı.
"Gerçekten  bazen ablam olduguna şaşırıyorum!3 yaşındaki çocuktan farkın yok!Tamam git gelmiyorum ben!Zaten arkadaşlarla maç yapıcam halı sahada"Aşkım oturdugu yataktan kalktı,ūzerini çekiştirip dūzeltti.
"Aferin ufaklık!Abla sőzū dinle!"Gūlerek Ömer'in yanagından makas aldı ve yeni almış oldugu arabasıyla yola çıktı.
Barın őnūndeki arkadaşlarının yanına gitti.Ūç kız ikide erkekdi.Erkeklerden biride Gökhan dı.Onların degil ama Aşkım'ın ilk deneyimiydi ve çok heyecanlıydı.Gökhan Aşkım'ın gūzelliģi karşısında,donup kalmıştı!Bu gece tamamiyle siyahlara būrūnmūştū Aşkım..Mini bir elbise giymişti,siyah kısa platform bot,siyah deri bir ufak çanta ve siyah ojeler...Uzun sarı saçlarını maşa yaptırmıştı ve dudagındaki bordo renk rujlada baya olgun durmuştu,istedigiyde buydu zaten bu yūzden baya abartı bir makyaj yapmıştı..Īçeri girdiklerinde,mūzik sesi kulaklarını işgal etti..Etraf biraz dumanlı gibiydi,herkez kendi halindeydi ve kokusu igrençti...Boş bir masa bulup oturdular.Siparişleride verdiler,Aşkım'ın  ilk içki deneyimi olacaktı,merakla bekliyordu siparişleri...
"Sana hafif birşeyler sôyledim."konuşan Gökhan dı.Aşkım'a sevgilisiymiş gibi muamele ediyordu!Ama daha degildi."Gerek yoktu!Kaldıra bilecegimi dūşūnūyorum"hafifçe gūlūmsedi Gőkhan..
"Bu gece sana bir suprizim var ve sarhoş olmanı istemiyorum"Aşkım tam cevap verecekti ki Gőkhan Aşkım'ın yana dūşmūş olan elini aldı ve öptū.Bir kaç kez itirafta bulunmuştu Aşkım'a,ama Aşkım daha erken oldugunu sőylemişti..
Masaya gelen siparişlerle Aşkım elini Gökhan'ın elinden kurtardı.Ve içkisinden būyūk bir yudum aldı.Yūzūnū buruşturdu "Gerçekten igrenç"masadakiler ufak bir kahkaha attı."Īçtigin meyve sularıyla karıştırdın sen galiba"konuşan Levent'ti,Bade'nin sevgilisi.Bade'yle aynı sınıfta okuyorlardı.Samimilerdi Aşkım'la...
Masadaki boşları almaya gelen garsona "Bu seferki sert olsun"dedi.Gökhan tam itiraz edecekken Aşkım'ın bakışıyla vazgeçti...
Īkinci siparişlerde bitmişti..Aşkım yavaş yavaş beyninin uyuşdugunu hissediyordu ve çalan mūzikle piste çıkıp oynamak istedi.Gökhan her zamanki gibi dibinden ayrılmıyordu..Aşkım deli gibi dans ediyordu..Biranda mūzik durdu ve bar karanlıga būrūndū.Gökhan,Aşkım dan ayrılmıştı.Aşkım birden korkmaya başladı,ayakta zor duruyordu zaten,dūşmemek için elini topuklularına atıp çıkaracaktı ki...Birden slow bir parça çalındı ve ışıklar açıldı.Gőkhan elinde mikrofonla Aşkım'ın karşısına geldi ve elini tuttu...Aşkım ne oldugunu hala anlayamıyordu..Gőkhan,Aşkım'ın őnūnde diz çőktū.Cebinden çıkarmış oldugu siyah kadifemsi kutuyu açtı...O an Aşkım anladı ne yapmak istedigini...Tek taşın parlaklıgı barın loş ışıgında gőzlerini aldı Aşkım'ın..."Benimle evlenir misin Aşkım?Benim seni sevdigim gibi sende beni seve bilirmisin?Seni seviyorum"Aşkım'ın eli şaşkınlıktan agzına gitti.Neden herkezin içinde yapmıştı ki bunu...Şuan Aşkım uyuşuk aklıyla bardaki sesleri bugulu bir şekilde duyuyordu"Evett,Evett,Evett"herkez evet demesini istiyordu.Arkadaşları bile deli gibi bagırıyordu.Gőkhan umut dolu gőzlerle ona bakıyordu..Onu kaç kere reddetmişti ama yinede pes etmemişti."Demekki Gerçekten seviyor"diye geçirdi aklından."Belki senin kadar sevemem ama deneye biliriz"Gőkhan sevincinden Aşkım'ı kucakladı ve yūzūgū parmagına geçirmesiyle konfetiler patladı...Gőkhan,Aşkım'ı kendine çekip öpmek istedi ama,Aşkım yūzūnū çevirdi.Gőkhan da istifini bozmadan yanagına bir öpūcūk kondurdu.Herkez deli gibi bagırıp alkışlıyordu.Sahnedeki çiftteydi herkezin gözū,tabi bunu tek gőren kişi arkadaşları degildi...
Aras babasına ne kadar karşı gelsede kabul etmek zorunda kaldı..Aşkım'ı takip edip onu kaçırıcaktı...Karanlıkta yūzūnū zar zor seçebiliyordu..Ama giyimine ve dansına bakılırsa burada ki ilk gūnū degildi..Oda bildigi basit kızlardandı ve bu onun için çocuk oyuncagıydı..Helede şu zūppenin teklifini kabul etmişse tam salak demekti.Her gece farklı bir kızla çıkardı mekandan.Bu kızın ayrıcalıgı neydi diger kızlara gőre?Herhalde fazla becerikliydi!Yada fazla kurnaz ve zeki.
"Aras!sana diyorum oglum!duymuyor musun?"Kuzey'le birlikte yapıcaklardı bu işi.
"Dalmışım!Ne oldu"Aras gerçekten çok sitresliydi.
"İçme bu kadar!Sarhoş olup tehlikeye sokarsın bizi"Aras yan bi gūlūş attı.
"Şaka mısın abi sen!Bazen Gūney'le ruhunuz degişti sanıyorum!"bardagın dibindeki son içkiyide būyūk bir yudumla bitirdi ve sertçe masaya bıraktı.
"Asıl sarhoş olmazsam,tehlikeye gireriz"Aras ne kadar babasına Ūnal Ataman'ın kafasına sıkıp işi bitirelim desede,babası kedinin fareyle oynadıgı gibi oynamak istiyordu hayatını mahfeden adamla..
"Adamlar hazırlar degilmi?"soru soran Aras dı.
"Evet.Kapıdalar herşey planladıgımız gibi,çıkar çıkmaz alıyoruz"Kuzey gayet sakindi,sanki bu işi her zaman yapıyormuş gibi!
"Çıkıyorlar!"Aras hemen ayaklanmıştı.
"Tamam!Sakin ol dikkat çekiyorsun"Kuzey Aras'a yetìşmekte zorlanıyordu.Bardan çıktılar ve planlarını uygulamaya başladılar.

"İstersen ben bırakim seni?Böyle araba kullanamazsın!"Gőkhan,Aşkım'ın elini tutuyordu.
"Gőkhan!Bana çocuk muamelesi yapma!Eger çocuksam neden sőzlendik"Gökhan biran afalladı,daha fazla ūzerine giderse bu kafayla Aşkım yūzūgū kafasına fırlata bilirdi.
"Peki tamam.Dikkat et öyleyse"Aşkım'ı öpmek istedi,ama Aşkım geri çekildi.Bozuntuya vermeden tutmuş oldugu elini öptū ve arabasıyla  uzaklaştı.Diger arkadaşlarının  ısrarlarına ragmen yinede tek başına sarhoş haliyle direksiyon başına geçti.

"Kız arabaya bindi"
"Niye almadınız lan"Aras baya sinirlenmişti,adamlar herşeyi mahfedecekti ve buda Kenan Beyin hiç hoşuna gitmezdi.
"Etrafı çok kalabalıktı.Alamazdık abi"
"Size iş verende kabahat"Aras sinirle telefonu kapattı.Kuzey'le beraber arabada bekliyorlardı.
"Ne oldu?"Kuzey gayet sakin konuşmuştu.Sanki planın ters gitmesi hoşuna gidecekmiş gibiydi.
"Planda degişiklik oldu.Kızın őnūnū kesicez"Kuzey tamam anlamında başını salladı.Şőför koltugunda Aras vardı.Son sūrat arabayla sokaktan dönūş yaptı.
Aşkım'ın arabası gőrūş açısına girmişti.Sakin bir yerde őnūnū keseceklerdi.
"Burası iyi"Konuşan Aras'dı.Yollar saatin geç olmasından dolayı sessizdi.
"Emin misin?"
"Kuzey yapamıcaksan in şu arabadan be abii!!Hadii"
"Kőr mūsūn oglum taksi var arkasında!Sıkıntı olur!"
"Olmaz.Burası İstanbul!Burda, őnūnde adam kesseler,ūç maymunu oynar insanlar (gőrmedim-duymadım-bilmiyorum)anladın?"Aras'dan gerçekten korkmaya başlamıştı Kuzey.O kadar sakin konuşuyorduki seri katil sanki . Gerçekten sarhoş olunca tehlikeliydi.
Arabayla őndeki arabanın őnūnū kesmeye çalıştılar.Ama Aşkım çetin ceviz çıktı.Hemen teslim olmadı.Nedense bu onu gūldūrmūştū bile!Çūnkū oyun zannediyordu.Ama gūlūmsemesi yarıda kesildi ve bariyerlere çarptı.Kafası direksiyona çarpmıştı ve başından yara almıştı.Gőzleri açıktı ve aval aval etrafa bakıyordu.Birden camına biri vurmaya başladı...."Bu...Evet bu Őmer...Nasıl olur ama o evde degilmiydi?"
Aras'la,Kuzey arabadan koşar adım Aşkım'ın arabasına yūrūdū..Taksiden koşar adım inen genç,onlardan őnce cama yapıştı ve yumruklamaya başladı..
"Abla!abla!iyi misin?Aç şu kilidi!!Ablaa!Yardım edin!Yardım edin!"bu onun kardeşiydi.Kapı açılmıyordu.Kuzey biran telaşlandı ve taksicinin hiçbirşey demeden kaçışını izledi"şerefsiz herif"
"Bu kardeşi Ömer.Kızı alamayız bu halde ve zaman yok al çocugu gidiyoruz"Kuzey biran donup kaldı.Nasıl bu halde o çocugu alırdı?
"Aras ama kız ne ol..."Kuzey donmuştu resmen.
"Adamlar geldi onlar halletsin!Sen şuan şok geçiriyorsun ve benim bunu yapmam lazım!"Aras,arkasını dőndū Kuzey'e ve önūnū dőnerek sert bir yumruk geçirdi yūzūne.
"Çocugu alın.Kız içinde,ambulans çagırın plan degişti"Aras adamlara talimat verdikten sonra Kuzey'in kolundan tutup hızla arabaya bindirdi ve son sūrat uzaklaştılar..
Aşkım hala şoku atlatamamıştı..! İçkinin vermiş oldugu sarhoşluklada ne yapacagını bilmiyordu!..Kardeşinin arkasındaki adamları fark etti önce..Ona yardıma geleceklerini dūşūndū,ama yanıldı...Kardeşinin agzını kapatıp sūrūklemeye başladılar...!Aşkım  uykudan uyanır gibi kendine geldi ve arabadan indi.Kardeşinin çırpınışlarına raģmen yerde sūrūklūyerek götūrūyorlardı....Kafasındaki kan yūzūnū kırmızıya boyamıştı Aşkım'ın...Arabadan zorla indi...Topuklularını çıkarıp,zar zor topallayarak kardeşine koştu...Ama olmadı..Gőzleri karardı ve ayaklarının altındaki asfalta yıgıldı...Gözleri kardeşinin arabanın camına vurdugu haline daldı,bir kuş gibi çırpınıyordu,ama o hiçbirşey  yapamıyordu...Araba gőrűş alanından çıkınca,Aşkım'ın gőzlerinden son yaş damlaları aktı....Hayatında son kez o zaman aģladı...
"Őmerr!Kardeşimm!Biri yardım etsin..Yardım edinn!"fısıltıyla sőyledigi kelimeleri kendisi bile zor duyuyordu.Hıçkırarak aģlıyordu....Nefes almakta zorlanıyordu...En son duydugu ses ambulans sirenleri oldu...

Olaydan iki gūn sonra,gazete manşetlerinde "Ūnlū işadamı,Ūnal Ataman'ın oglu Őmer Ataman.Uçurum kenarında őlū bulundu!"oldu...

Aşkım hastaneye yatırıldı...Delirmeden őnce annesiyle son konuşması "Ben rūya gőrdūm anne...Uyandır artık beni!"Annesi hem aģlıyor,hemde Aşkım'ı teselli etmeye çalışıyordu"Kızım!Kardeşin őldű!Őmer yok artık yokk!Aģla artık!Aģla artık!"Annesi baģırdı ama Aşkım  duymadı!Boş boş bakıyordu etrafına...

Ūnal Ataman bunu herkim yaptıysa bulamadı!Ama şūphelendigi kimseyide yaşatmadı.Sonraki haftalarda hep gazete manşetlerini.Īhale kavgasından dolayı őldūrūlen iş adamlarıyla..Ūnlū işadamlarının intiharlarıyla dolup taştı...Ama bunların katili tek bir kişiydi.Ūnal Ataman....

***bu kadar bölüme bir oy verirsiniz artık***