Chapter 187: Her comfort

Start from the beginning
                                    

Dugdugdug
Dugdugdug

“Hindi po ehh, bakit po?” C Mawi..

Dugdugdug

“Where did he goes then? Where is he now?!” Seryusong usap ni Gael..

Dugdugdug
Dugdugdug

“Ayst! Kanina pa namin sya di mahanap.
He’s not yet taking his meal, “ usap ni Dave..

Dugdugdug
Dugdugdug

“B-aka po umuwi na?” C Mawi..
“It can’t be, His car is still here” usap ni Kenly..

Ayst 3:45 palang..
Di pa uwian nuh..
‘Ay oo nga pala pwede lng syang makaalis kung gugustuhin nya’

Dugdugdug
Dugdugdug

“San ba yun nagsususuot ayst!” Usap ni JJ na kumakamot pa sa batok..

“Ayst! Prince Where are u!” Usap ni Dave at napasuklay sa buhok..
“We need to find him” walang ganang usap ni Kenly pero halata ang pag aalala nito..
Dugdugdug

Halata sa knila ang pag aalala..

Dugdugdug

‘Nasan na ba yun?’
Ayst! Ewan nakakaramdam ako nang kakaiba..

Kanina halata ko sa mga mata nito na halos wala pang tulog..
Ayst!
‘Naaawa ako..
Gusto kong tumulong pero paanu?’

Dugdugdug
Dugdugdug

“Miss Bhestie?”
“Hey, Miss bh..”
“Po?” Wala sa sariling usap ko..

“Claire bka magtraining lang si Prince, Plss inform us pagnakita mo” usap ni Dave..

Tumango tango ako..
“Ah.. Opo.” Usap ko..
“Thank u, Cge hahanapin pa namin sya ahh..” usap ni Dave at nauna nang maglakad..

“Maghiwahiwalay tau” usap ni Gael..
“Ok brow!”

Dugdugdug
Dugdugdug

“Luh! Nasan ba si Prince besh?”
“Oo nga nasan kaya yun?”

‘Luh! Bat sakin hinahanap nang mga ito..’

Ayst!

——————

Pumasok na cna besh sa room..

Ako di ko know kung san pupuntang direksyon..

Dugdugdug
Dugdugdug

Wala ako sa sariling naglakad..
Tambay muna ako sa mini forest..
Maka unwind naman..
Masakit na utak ko sa kakaisip s mga nangyayari ehh!

‘Pero si Azhi? Nasan na kaya sya? Ano nangyari? Ok ba sya? Malamang hindi..’

Dugdugdug
Dugdugdug

Mangilan ngilan lang here sa Labas..
May mga lesson sila..

Ayst!

‘Self, lagi ka nun na tutulungan..
Maybe its your turn para suklian yun..’

“Pero panu?” Bulong ko sa kawalan..

Dugdugdug
Dugdugdug

Ewan pero Bumibigat ang pakiramdam ko..

Oo cold sya..
Pero tao parin yun na nasasaktan din at nahihirapan di lang naipapakita ang tunay na nararamdaman dahil sa malamig na katauhan...

‘Bat ba nangingilid na naman mga luha ko?’
Ayst!

‘Nuh ba self! Kung tulong need nun halos buong mundo gusto yun tulungan.. pero di naman humihingi ehh..’

‘Pero I know na d sa lahat nang oras need mong manghingi para pagbigyan..
Ayst!’

When Campus Hearthrobs meets the Simple GirlsWhere stories live. Discover now