When Campus Hearthrobs meets the Simple Girls

Chapter 165: Tears after Joy

Lance Clyde Pov;

Dugdugdug
Dugdugdug
‘I don’t know How I am going to tell her everything.’
‘I don’t know how to start telling her’
Dugdugdug
Dugdugdug

Noon kala ko pagbalik ko..
‘Everything were going easy but now..
I don’t think so..’

“Hoy! Landslides!!”
Nabalik ako sa realidad pakarinig nang boses nya..
“Ah ehh.. Claire..”
‘Bat ako nagiging emosyonal?’
Dugdugdug
Dugdugdug
“Ohh??”
“Ahm.. “
‘How? Can I tell her? I can’t..’
“Claire.. Do you still remember what I told you before?” Tanong ko dito..
Dahan dahan itong tumango pero halata na ang kaba dito.

“Ahm.. No matter what I tell you? Can you promise me na walang mababago??”
Dugdugdug
Dugdugdug
‘Natatakot ako sa isasagot nya..’

Pansin kong napipilitan itong tumango.
“Promise?” Paniniguro ko.
“Oo nga!”
“Di ka magagalit?” Tanong ko.
“Hindi!”
“Sure?”
“Oo nga..”

‘Lance svihin mo na..bago nya pa malaman sa iba at mahuli ang lahat’

‘Ayuko may mabago..
Pero mukhang mahirap..’
“Oyy! Lance ano nga..”
“U know How much I valued you right?” Nagsusumamong usap ko.
“Luh! Tlga? Di halata..” usap nito.
“I’m Serious Claire..” usap ko bigla itong natahimik..

Napaiwas ako nang tingin..
Naiiyak ako..
Dugdugdug
Dugdugdug
“Claire.. Will you promise me.. You won’t ever change?” Pakiusap ko.
“Promise” usap nito.

Wala sa sariling niyakap ko ito nang mahigpit..
Dama ko ang subrang bilis nang tibok nang puso nito..
Mas hinigpit ko ang yakap ko dito..
Wala sa sariling may butil nang luhang dumaloy sa pisngi ko.
Agad ko iyong tinanggal..
Dugdugdug
Dugdugdug
“Clyde? Ok ka lang??” Baling nito while yakap ko parin.
“Can we keep like this for a while?”
Ramdam ko ang pagtango nito..
“Thank you Claire..”

‘I hope next time..
I can already tell her the important thing I want to say..’
But now?? It’s not yet the right time..
‘Pero gusto ko magkaroon nang lakas na loob na sabihin sa kanya ngayon ang di ko masabi..’

Napatungo ako nang kumalas na kami sa isat isa..
Dugdugdug
Dugdugdug
‘Sabihin mo na self, Atleast sayo galing..’
‘Mas masakit pag sa iba galing’
Dugdugdug
Dugdugdug
Inhale! Exhale!
Hinawakan ko ito sa dalawang balikat..
“Claire?”
“Po?”
“Oyy!! Ang mga langgam dumarami!!”
“Oyy! Alam mo nang nagmomoment”
Napatingin ako sa direksyon.
Cna AC na kalalabas lang nang sasakyan..
Di ko napansin..
“Ayieehh! Tuloy nyo lang..”

*Phone ringing
Pero di ko yun pinansin..
“Sunod nalang kayo baby Henura! Magbihis na kau haha may bukas pa hahahahaha!” Tawa ni Ac.
Nilingon ko si Claire..
“Svihin mo na? Naiinis na ako sayo”Bulong nito.
“Ahm later haha.. Change your outfit first” ngiti ko dito at ginulo buhok nito.
“Halika na Bunso!!”
“Cge.. Dun muna ako..”
“Cge” pilit na ngiti ko..
Pumasok na sila sa loob..
‘Sasabihin ko na tlga ayst!’
‘I know she can understand me..
She have a golden heart..’

*Phone ringing..

Agad kong kinuha ang phone
Dugdugdug
Dugdugdug
‘Luh! C Ate!’
“Hello.. I’m sorry Ate.. I didn’t notice it..”
(‘Is this Ms.Greyson’s Brother?!!!’)
Kumunot noo ko nang iba ang sumagot.
Medyo may katandaan na ang boses nang lalaki..
At parang may mali..
Teka..
Dugdugdug
Dugdugdug
“Yes?Who is this?” Kunot noong tanong ko.
Dugdugdug
Dugdugdug
(‘It’s me, Doc Fuenteigm’)
“Doc? W-hat happened??” Alarmang usap ko.
(‘Waaahhh!!!’)
Dinig ko sa kabilang linya..
Teka boses yun ni Ate ahh!
Dugdugdug
Dugdugdug
“Sis!!! Siss!!??” Usap ko.
(‘Mr. Greyson she need bone marrow transplant right now, She Can’t take it anymore, She is suffering right now..
She must take the operation”
Wala sa sariling tumulo ang mga luha ko.
(‘Ahhh!!!’)
Muling dinig ko sa sigaw ni Ate na nagpasikip lalo sa dibdib ko.
Nanginginig na ako..
(‘Is t-hat my b-rother?’)
Dinig kong nahihirapan na usap nito.
“Hello Sis??”
Ivinideo call ko ito..
Napakuyom ako nang makita ang kalagayan nang kapatid ko para di mahalata ang emosyon ko..
Nangangayayt na ito at halos naka pikit na ang mga mata.
(‘La-nce fi-nally I-hear y-our Vo-ic Ahh!’) pilit itong ngumiti..
Halatang nahihirapan na ito sa sakit.
Namumutla na ito.
(‘Did y-ou e-njoy t-he p-arty?’) ngiti nito..
“Sis! Sis?? Hang on ok.. I’m going there..” usap ko.
Dugdugdug
Dugdugdug
(‘I-m getting t-ired C-lydy’)lumuluha nang usap nito.
“Sis!! Plss don’t give upp!! Do u remember Cleress? The girl that I always tell you.. She have a message for you” pilit na ngiti ko.
(‘Oh r-eally?’) ngiti nito.
“Plss Keep fighting Sis!”
(I w-ant t-o Ahh.. See i-t now.. C-an you pa-ss it w-ith m-e?’)
Napapangiwi ito sa sakit..
Parang nararamdaman ko rin ang sakit nayun..
“Of course A-te.. “
agad akong nagtipa at pinasa yung video sa kapatid ko.
“Plss Wait me up ok??!!”
Dugdugdug
Dugdugdug
“Dre!!!”
Napalingon ako ..
“What happened??”
Ipinakita ko c Ate..
(‘Oh- t-heyre h-andsome t-oo’)
“Ate!!” Wika ni rush..
Nanlaki mga mata ko nang mahirapan na si Ateng huminga.
“Ate!!!”
Hanggang sa na off yung video..
Dugdugdug
Dugdugdug
Muli ko yung tinawagan..
Ramdam ko ang pagtapik sa balikat ko nina Reign.
“Hello.. Siss!!”
(‘Mr. Greyson please Come here As soon as you can..
you’re sister already need the operation
I don’t know if she can still overcome i-t..’)
“Do everything to make her survive!!! Plss doc!!”
Pagsusumamo ko.
(‘I will but you have to be here ASAP’)
“Yehh I will be right the-re..” pabulong na usap ko.
Dugdugdug
Dugdugdug
“Dre!!”
Napalingon ako sa kanila at sa loob nang nagkakasiyahan..
“Panu si Claire??” Naiiyak na usap ko.
“Don’t worry about her, Kami nang bahala Dre!” Tapik ni Reign.
“The important is.. Save your Sister’s life!” Si Rush..
Di ko na alam kung anong gagawin ko.
Napapikit ako..
“I-have to go..” natatarantang usap ko.
Dugdugdug
Dugdugdug
Agad na akong tumalikod at naglakad palayo.
“Clyde!”

Napatigil ako at wala sa sariling tumulo muli mga luha ko.
“Oy nuh yari??”
“Her sister need bone marrow transplant right now”
“Hala!”

“Clyde ok ka lang?” Dinig ko sa likuran ko.
Wag kang lilingon..
“Ito ba sasabihin mo sakin?”
Dugdugdug
Dugdugdug
Napapikit ako at napasinghap sa hangin bago ito hinarap
“Ok lng..”
Di parin ito nakakabihis at halatang tumakbo.
Mas lalong bumigat ang pakiramdam ko na kahit nakangiti ito halata ang kalungkutan sa mga mata.
“N-ow ka na aalis?”
Napatango ako.
Dugdugdug
“Ok lng nuh ka ba! Musta ate mo?”
Mas lalo akong naiiyak..
“Luh! Gabi na.. “
“I have to Claire” nakatungong usap ko.
“Ok lng..”
Pero halata na ang garalgal sa boses nito.
‘Plss don’t cry..
I can’t bear seeing you crying’
Agad ko itong nilapitan at yinakap.
“I’m sorry Claire”
“Ok lng” tapik tapik nito sa balikat ko.
“Nuh ba haha.. Wag mo nang alalahanin utang mo sakin na nuggets haha saka na pag ok na ate mo? Babalik ka naman agad diba?”
Mas lalong bumibigat ang dibdib ko.
Parang tinatarak nang punyal ang puso ko.
‘Hindi ako aalis hanggat di yun nasasabi.. pero ayuko dagdagan ang sama nang loob nya sakin..’
Nagpilit akong tango.
“Cge na Clyde! Need ka na nng ate mo.. mag iingat ka!” Usap nito nang kumalas sakin.
“Oyy Lance ingat ka!”
“Pasabi kay ate mo fight fight!”
“Lancy Ingat!”
“Dre we’re just here ah!”
Tumango lng ako at tumalikod na..
Pinilit ko maglakad palayo.
Wag ka nang lilingon..
Naikuyom ko ang mga kamao ko at sunod sunod pumatak mga luha ko.
‘Bat wrong timing lagi?
Bat ngayun pa!!!’
—

Sumakay na ako sa kotse at nagpaalam sa guards..
Agad din naman nila akong pinalabas..
“Waaahhhhhh!!!!!”
Cgaw ko habang hinahampas ang manibela
“Wahh!!! Bat ganto!!!! Why me??!!!!! Hak!! Why!!”
Ubod lakas na cgaw ko at hinayaang tumulo mga luha ko.

‘How much more If I already told her everything!That I’m not able to comeback early as she expected?
How can I tell her that I have to continue my studies there’
Napapikit ako ..
Ang sakit sakit nang dibdib ko..
‘Bat ba ako subrang apektado??!’

But I have to tell it with her right now
Ayukong patagalin pa..
Baka mas lalo lamang sumama ang loob nya sakin.
Since I cannot tell it infront of her..
I decided to send her a VM.

‘Plss Claire.. Don’t be mad at me.. I can’t afford it..’
Dugdugdug
Dugdugdug
*Phone ringing
Di ko na sinagot ang tawag at tuluyang pinaharurot ang sasakyan.

‘I valued you a lot Claire but I have no choice.. I need to follow what’s my parents order..
It’s also for my sis sake..I have to take care of her.
Even it’s so hard for me, I can do nothing for it”
—
‘Goodbye Claire.. for now.
I Hope that when I come back here,everything will be fine and there will be no more obstacles’