ထိုအခ်ိန္ အသံတသံ..

'' မင္.. ဝင္လာေလ.. ''

သူလွဲေနတယ့္ ေနရာဆီသြားရင္း

'' ေရာ့.. ဒါက လဲဝတ္ဖို႔အဝတ္.. ဒါက ဆန္ျပဳတ္..''

''မင္... ''

'' ေရာ့..စားလိုက္...စားၿပီးရင္ ငါ့ကိုေျပာ.... ''

'' မင္.. ကိုယ္ေျပာတာနားေထာင္ ပါအုန္း.. ''

*************

'' ဘာေတြ နားေထာင္ရအုန္းမွာလည္း..
ကင္ထယ္ေယာင္း.. မင္းရဲ႕အလိမ္အညာေတြကိုလား.. အဲ့တာဆိုရင္ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္..
ငါနားမေထာင္နိုင္ေတာ့ဖူး...''

ေျပာရင္းေျပာရင္းနဲ႕ တုန္လာတယ့္အသံေတြ..
ေပါင္ကို လက္နဲ႕လိမ္ဆြဲရင္း စိတ္ကိုအတက္နိုင္
ဆုံး ထိန္းၿပီးေျပာေနမိတယ္..

'' မင္.. အဲ့ေန႕ကေလ.. ကိုယ္ မင္းကို လက္ထပ္ခြင့္
ေတာင္းဖို႔ ေခၚလိုက္တာပါ...

'' ဟင္... ''

'' အဲ့ေန႕က... ''
ျဖစ္ပ်က္သမွ် အေၾကာင္းအရာေတြကို
ရွင္းျပလိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြဝဲ လာမိတယ္..

'' အဲ့တာဆိုရင္ ကိုယ္က ထယ့္ကို အထင္လြဲ
မိတာေပါ့.. ''

'' အင္းေပါ့.. ''

***************

'' ဟင္.. မင္ ဘာလို႔ ငိုေနတာလည္း.''

'' ကိုယ္... ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ... မင္းရွင္းျပတာကို နားမေထာင္ခဲ့လို႔... ''

'' မင္ရာ.. မငိုပါနဲ႕.. မင့္ေနရာမွာလည္း ကိုယ္ဒီလိုပဲ ျဖစ္မွာပါ... တိတ္ေတာ့ေနာ္... မင္ ငိုေနေတာ့
ကိုယ္လည္း နာက်င္ရတယ္.... ''

'' အဲ့တာဆိုရင္ မငိုေတာ့ဖူးေနာ္... ''

'' အင္း..''

ငိုေနတယ့္ လူသားေလးရဲ႕ မ်က္လုံးေလးေတြကို
အသာအယာေလး နမ္းလိုက္မိတယ္...

**********
'' အဟမ္း..အဟမ္း... ဒါ ေဆး႐ုံဆိုတာလည္း သတိရအုန္းေနာ္.. မင္ယြန္ဂီရွီ... ''

𝕃𝔸𝕍𝔼ℕ𝔻𝔼ℝ ( complete) Where stories live. Discover now