ပတ္ခ်န္းေယာလ္လူကိုအထင္ေသးလိုက္တာ။
လူမစြမ္းေပမဲ့ လက္ဖက္ကစြမ္းတယ္ဆိုတာ ဒီေကာင္မၾကားဖူးတာလား။
လုပ္ၾကည့္စမ္းပါလား ျပန္ေတာင္တက္လုပ္ပစ္အံုးမယ္။
"ေယာလ္"
လုပ္ျပီကြာ။
ဒိုဂေယာင္ဆူးတို႔ ပတ္ခ်န္းေယာလ္အသဲကိုေျခြပါေတာ့မယ္။
ဒီလူက အဲ့လိုေလးမ်ားေခၚရင္ သူ႔ကိုမလြန္ဆန္နိုင္ေတြကိုျဖစ္လို႔။
"ေယာလ္ လို႔"
အသံေလးကိုက ပတ္ခ်န္းေယာလ္ကို ဒီထက္မကထၾကြေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေနတဲ့အတိုင္း။
ဒီလူနဲ႔ပူးကပ္ေနရတာကိုလဲ သူမၾကိဳက္ဘူး။
ဒီလူကိုေတာ့ အစြယ္ထုတ္ေအာင္ပဲလုပ္ေနတယ္။
"ရား ပတ္ခ်န္းေယာလ္ၾကီး"
"ေျပာကြာ ေျပာ ေခၚမေနနဲ႔"
ခ်န္းေယာလ္ အခ်စ္ကို တိုးဖက္ထားလိုက္သည္။
ခ်န္းေယာလ္အေကာင္က အခ်စ္ေပါင္ကိုသြားေထာက္ေနမွန္းသိသည္။
အခ်စ္က မေနတက္ဘဲတြန္႔ေနတာလဲသိသည္။
မတက္နိုင္ဘူးေလ။
"လူေလး နည္းနည္းခြာေပးပါလား
က်ေနာ္ အသက္ရွဴက်ပ္လို႔"
"ေျပာစရာကအဲ့ဒါလား"
ခ်န္းေယာလ္ထပ္ျပီး တိုးကပ္ပစ္လိုက္သည္။
ေပါင္နွစ္ေခ်ာင္းၾကားတိုးဝင္သြားသည့္ ခ်န္းေယာလ္အရာေၾကာင့္ အခ်စ္မ်က္လံုးကပို၍ျပဴးလာသည္။
ခ်န္းေယာလ္ဘက္ကိုလွည့္ဖို႔ၾကိဳးစားေနသည့္ အခ်စ္ကိုလွည့္ခြင့္မေပးဘဲ ေနာက္ကေနသာတင္းေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္သည္။
"ဒီေန႔ အလုပ္မရွိဘူးလားဟင္ ေယာလ္
အခ်ိန္ကိုလဲၾကည့္အံုး"
"မရွိဘူး…Kaiကိုပဲ သြားခိုင္းစရာရွိတာ"
"ဘယ္ကိုလဲ"
"ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးလုပ္တဲ့ဓာတ္ခြဲခန္းကို"
"ဟမ္ ဘာလုပ္မလို႔လဲ မဟုတ္မွ"
"အင္း ေစ်းကြက္နည္းနည္းစြမလို႔…ဗိုင္းရပ္စ္နည္းနည္းျဖန္႔ျပီး ကာကြယ္ေဆးပါတခါထုတ္ျပီး ေငြရွာမလို႔"
"ဟာ…တျခားလုပ္ငန္းနဲ႔ရွာေလဗ်ာ
ဒါၾကီးကလူေတြအကုန္ထိခိုက္နိုင္တယ္"
I'm Fine🔥13
Start from the beginning
