YALNIZ KIZ

'Kayıp'

Bazı anlar vardır tanımadıklarınız aslında en yakınınız olur...

Iyi okumalar dilerim❤

Nereye gittiğimi kimin götürdüğünü neden götürüldüğümü bilmeden gidiyordum uçsuz bucaksız bir yola. Baba sevgisi olmadan büyüyen kız çocukları her Zman eksik yaşardı ve ben babama değil de anneme düşkündüm. Çünkü benim annem çok güçlü bir kadındı hiç bir zaman sıcak bir aile ortamımız olmamasına rağmen beni hep şefkatle büyütmeye çalışırdı. Şimdi yoklar. Çocukluğumu ve annemin hayatını mahvetmiş ölüme bile annemle gitmiş olan Babam mı sanırım onu asla affetmeyecektim. Bazen düşünüyorum bende aile sevgisiyle büyüseydim bu kadar suskun ve yalnız olur muydum?

*
*
*
*
*
*
Baş ağrısıyla açtığım gözlerim karanlığa bakıyordu. Sandalye olduğunu tahmin ettiğim yere ellerim ayaklarım ve gözlerim bağlanmıştı. Sadece duyduğum seslere odaklanmaya çalıştım.

"Kız hakkında araştırma yaptınız mı"
"Yaptık efendim birazdan bilgileri getirirler"
" Güzel meriç soykana benimle uğraşmam neymiş göstereceğiz"

Meriç soykan mı? Bu poyrazın arkadaşı meriç değil miydi. Aynı zaman da soykan şirketinin tek varisi. Peki benim onunla alâkam neydi de beni kaçırmışlardı.
" Hey! benim soykanlarla bir hiçbir alakam yok"
Tam karşımda durduğunu hissettiğim adam sertce konuştu.
" kes sesini! Burada sesini yükseltemezsin"

"POLAT!
Bir anda bağıran kişinin yeni geldiği çok belliydi. Ayak seslerini duyarken gerilmiştim neden bilmiyorum ama korku kaplamıştı her yanımı.

" misafirimize bağırmayalım değil mi sonuçta bu kız bizim silâhlarımızın anahtarı"

Karşıma sandalye çekip oturan kişi sustu. Adeta ölüm sessizliği oluşmuştu. Gözlerimdeki iplere değen eller irkilmeme sebep oldu. Kısa bir süre sonra aydınlığa açılan gözlerim karşımda bana dik dik bakan 50'li yaşlarda adama takıldı. Bakışlarında öyle bir kin vardı ki yutkundum.
"Benden ne istiyorsunuz" diye sordum tereddütle.
Donuk bakışlarla konuştu.
"Silahlarımı tabiki Ama senden değil meriç ve poyrazdan."
" poyrazın bu işle ne ilgisi var"
"Poyraz meriç ve o iki iti bir olup benim silahlarımı çaldılar bende mericin en değerli şeyini aldım"
"Ben mericin hiçbir şeyi değilim onu tanımıyorum bile"
"Istediğim şey sen değildin zaten cabindeki resimdi ama sen bir hırka için adamımın pesinden koşmasaydın şuan burada olmazdın çok merak ediyorum güzel kız o hırka neden bu kadar önemli senin için?

" seni ilgilendirmiyor hayatımı da sana anlatmama gerek yok Poyraz beni bulucak ve gidicem buradan"

" hah... eminim bulur bulsa bile ben kaybolurum ben asla yakalanmam kacsanda hemen arkanda olurum hissetmezsin bile beni hafife alma daha tanımıyorsun bizleri"

Başka bir adam gelip adının polat olduğunu öğrendiğim adamın eline bir dosya tutturdu. Polatın kulağına birşeyler fısıldayıp gitti.

" Alpay abi getirdiler kızın hayatını araştırmışlar " diyip dosyayı açtı.
Adı alpaydı demek bu ismi asla hafızamdan silmeyeceğim kesindi.
" özet geç "
" Abi kız Öykü Güneş küçük yaşta ailesini kaybetmiş akrabaları sahip çıkmamış poyrazın aileside onu evlat edinmiş. Bir kaç senedirde poyrazla bir evde beraber yaşıyorlar. Bir cafede çalışıyor. Adresler de burada yazıyor. Şey abi birşey daha.