Şeker Baba ( Camren G!P )

55.Bölüm

"İyi misin?"

"Evet... Evli olduğumuza ve benim karım olduğuna hala inanamıyorum. Rüya gibi..." İkinci elimi elinin üstüne koydum ve onu gözyaşları içinde görünce eridim. Sanırım onu ​​ağlarken ilk kez görüyordum.

"Hey ağlama..." Yerimden kalktım ve hemen kucağına oturdum, resmen büyük bebekti. Baş parmağımla gözyaşlarını sildim ve yanaklarını hafifçe okşadım. Onu bu halde görmek bana duygularının ne kadar samimi olduğunu kanıtladı.

"Ağlamayı kes yoksa ben de ağlayacağım...", bebek sesime kıkırdadı ve yanaklarımı hafifçe sıktı.

"Tamam, özür dilerim. Ağlama yoksa sana kızarım. Sadece fark edemiyorum, sanki dün tanışmışız gibi. Seni ilk gördüğüm zamanı hala hatırlıyorum, diye düşündüm. Sen cennetten gelen bir melektin ve şehir büyük olsa bile seninle tekrar karşılaşmam için içten içe dua ediyordum ve yolunu tekrar kesiştirmem neredeyse imkansız. Ama görünüşe göre kader başka türlü seçmiş."

"Biliyorsun, Dinah beni o Cadılar Bayramı partisine gitmeye zorlamasaydı bir daha hiç görüşmezdik. O kadar sarhoş olduğumu hatırlıyorum ki ne yaptığımı bilmiyordum ve o gece kim olduğumu düşünebilirdi. İlk kez seks yapacağım." Bütün bunları dün gibi hatırlıyorum. Tanıştığımızdan beri yaşadığımız her şeyi hatırlamaya devam ettik ve tüm zorlukları birlikte aştığımız için gurur duyuyorum.

Lauren'in Bakış Açısı:

Bugün Camila'yı çevreyi gezmeye götürmek istedim. Sokakta bazı tipik tacolar yemiştik, bazı yerel dükkanları ziyaret ettik ve sonunda geyikler bulabileceğiniz bir parka gittik. Camila bize yaklaşan sevimli hayvanı görünce, hayvanat bahçesine ilk kez gelen bir çocuk gibi heyecanlanmıştı. Onun için fotoğraf çekmek için adımı bağırmaya devam etti ve dürüst olmak gerekirse, kim daha tatlıydı, karım mı yoksa geyik mi bilmiyorum.

Parktan ayrılmak zorunda kaldığımızda gitmek istemedi ve hatta kalmak istemezsem işi bitene kadar yürüyüşe çıkabileceğimi ama karımı yalnız bırakmayacağımı söyledi. Bu yüzden onu cezbetmek ve olay çıkarmadan oradan çıkmak için bir sütlü dondurma almam gerekiyordu. Kahve dükkanlarında birkaç kez durup güzel havanın tadını çıkarırdık. Bu şehri çok sevdim çünkü çok fazla turist yoktu, Latinlerle evli oldukları için burada bazı Avrupalılarla tanıştım ama bunun dışında yaşamanın güzel olduğu sakin bir şehirdi. Uçağa binmeden önce arkadaş grubumuzla buluşmuştuk. Gerçekten de bu gece New York'a dönüyorlardı ve önümüzdeki haftaya kadar geri dönemeyeceğimiz için hep birlikte restorana gitsek iyi olur diye düşündük.

Tavuğun olduğu yerde yemeye gittik, Dinah'ın tek şartı buydu. Veronica ve ben baharatlı bir yemek yarışması yapmıştık ve tabii ki ben kazandım.

Ondan sonra, Varonica banyoya gitti ve Lucy tarafından bu aptal oyunu yapmaması için uyaran tarafından azarlandı. Gittiğimiz restoranda gitar çalan genç bir adam vardı ve bu Normani'nin de gözünden kaçmadı. Doğruca ona bir şarkı çalıp çalamayacağını sormaya gitti ve o akıllı kıçı kız arkadaşı için romantik bir şey çaldı. Dinah, Camila ve Lucy, Normani'nin en romantik insan olduğunu söyleyip duruyorlardı ama benim Mani-ayımın her zaman bu yumuşak tarafı olduğunu kabul etmeliyim. Akşamın geri kalanı iyi geçti, hatta Dinah'ın bazı şeyleri kafasında sallamak olan gizli bir yeteneğini keşfettik, dürüst olmak gerekirse onu gitgide daha tuhaf buluyorum. Ondan sonra Camila ve ben onları taksiye geri götürdük.

Vedalaşıp evlerine güvenli yolculuklar diledik. Ayrılmadan önce bize düğünümüz için vermeye karar verdikleri bir hediye çeki verdiler. Hediye spa'da iki kişiye değil, 6 kişiye bir gün teklif etti, bu yüzden bize, o aptallar için aldılar. Eve gitmeden önce evimiz denize yakın olduğu için su kenarında yürüyüş yapmaya karar verdik. Pantolonumuzu ıslanmaması için sıyırdık, ardından yürüyerek ve temiz havayı soluyarak suya ayak bastık.

Kimse konuşmuyordu, el ele tutuştuk ve kuma çarpan dalgaların sesini dinledik. Güneş batıyordu ve gökyüzü pembeye dönüyordu, çok güzeldi. Manzarayı seyretmek için tırmandığımız ve oturduğumuz bir kaya bulduk. Camila bacaklarımın arasında oturuyordu, çenemi omzuna koymama izin verdi ve gözlerimi kapattım. Camila vücuduma yaslandı ve iç içe geçen parmaklarımızla oynadı.

"Bana rüya görmediğimizi söyle." Camila neredeyse fısıldar gibi söyledi.

"Biz değiliz, biz bebek değiliz."

"Sonsuza kadar bu pozisyonda kalmak istiyorum. Sonuna kadar benimle kalacak mısın?" bana döndü ve şimdi yumuşak ellerini yüzümün iki yanına yerleştirdi. Ellerini çektim ve onu öptüm ve gözlerinin içine baktım. Ne olursa olsun, savaştığımız ve pes etmediğimiz sürece hiçbir şeyin bizi ayıramayacağını bilmesini istedim.

"Camila Jauregui, bunu hatırlamanı istiyorum. Sana söz veriyorum, her zaman yanında olacağım, bana her zaman güvenebilirsin. Sana söz veriyorum, bu kalp sadece sana ait, başkasına değil." Elini tuttum ve göğsüme yerleştirdi.

"Duydun mu? Kalbim sadece senin için atıyor ve tanıştığımız ilk günden beri böyle."

"Ya hamile kalırsam ve karnım büyükse. Çirkin olsam bile beni hala sevecek misin?"

"Fazladan bir gözün ve kolun olsa bile seni yine de seveceğim çünkü aşkım bunların ötesine geçti, senin kim olduğuna delicesine aşık oldum, seni seviyorum Camila."

"Sana ve sevimsiz sözlerine söz veriyorum. Ama sana sahip olduğum için gerçekten çok mutluyum Lauren. Şimdi konuşma sırası bende." boğazını temizledi ve ellerini benimkilerin üzerine koydu.

"Lauren Jauregui, yani babam, yani benim koca bebeğim. Her zaman orada olduğun için sana teşekkür etmek istedim ve tüm bu engelleri aştığımız için mutluyum. Bu gelişmemizi sağladı ve birbirimize karşı dikkatli olmamızı sağladı. Sen hayatıma girene kadar aşka asla gerçekten inanmadım. Sen benim sinir bozucu hayatıma renk veren küçük ışıktın. Gerçekten müteşekkirim, ben de seni seviyorum Lauren."

"Yani sonraki maceraları benimle yaşamaya hazır mısın?"

"Ne zaman gidersen, yanında olacağım."

"Birlikte ve sonsuza kadar kalacağız."

"Sonsuza kadar." Aynı anda dedik ve yüzünü alıp dudaklarına asla bıkmayacağım bir öpücük kondurdum.

Gökyüzü her saniye renk değiştiren manzaraya bakmak için geri döndük. İlişkimiz gibiydi, onu sürdürmek için mümkün olan tüm duygulardan geçmemiz gerekiyordu ve ilişkimizdeki kıvılcımı yaratan da bu. Tüm bunların daha yeni başladığını ve yolun sonunda bizi bekleyen çok şeyin olduğunu biliyorum.