Şeker Baba ( Camren G!P )

41.Bölüm

KEYİFLİ OKUMALAR.

Lauren'in Bakış Açısı:

Hawaii'de kısa bir süre kaldıktan sonra birkaç haftalığına New York'a döndük, hayatımın en iyi tatiliydi. Sanırım eğlenmeyeli uzun zaman oldu ve bu sefer her şey farklıydı. Zaten arkadaşlarımla ve güzel esmerlerle tatile gittim ama bu tatil kıyaslanamaz. Camila ile vakit geçirme fırsatım oldu, birlikte vahşi kısımlar dışında çocuklarımıza anlatmayı umduğum anılar oluşturmuştuk. Geri döndüğümüzden beri herkes kendi işini yapıyor, yani birbirimizi nadiren görüyoruz.

Normani bana otelinde kalmaya gelen daha önemli konukların olduğunu anlatmıştı, bu yüzden Dinah şehirde bir iş aradığı için bir süre orada çalışmaya karar verdi. Veronica Miami ve New York arasında gidip geliyordu ama ne yazık ki kız arkadaşı Lucy her zaman ona eşlik edemiyordu.

Camila yalnız olduğunu biliyordu ve kuzenim yurtdışındayken onu evinde uyumaya davet etti. Camila'ya gelince, o hâlâ benim özel sekreterim olarak çalışıyordu ama bu günlerde, yılın bu zamanında hava ne yazık ki sıcak olduğu için çabuk yorulduğunu hissediyorum. Ona uygun bir iş ararken şirkette önce benimle çalışmasını teklif ettim. Camila kendi ofisini açmak istedi ama bunu yapmak kolay olmadı. Stratejik bir plan bulmak zorundaydık çünkü rekabet zor ve zor olacak. Para konusunda, kabul etmese bile ofisini finanse edeceğimi söylediğim için hiçbir endişe yok, ancak finansal olarak istikrarlı değilseniz bir tane açmanız düşünülemez.

"İşte kahven bebeğim." Camila önüme bir fincan kahve koydu ve masasına oturdu.

"Teşekkür ederim aşkım ama yapmana gerek yok... Baş ağrın geçti mi? Dinlenmen için seni eve bırakabilirim."

"Sorun değil bebeğim... Artık başım ağrımıyor, sadece biraz midem bulanıyor ama bu sıcaktan. İlaçlarımı alacağım ve birkaç bardak su ile iyileşecek! "

"Tamam ama fazla çalışma. İstediğin zaman ara verebilir ve kanepeye uzanabilirsin, tamam mı?" başını salladı ve işine geri döndü. Biri kapıyı çaldığında bazı kağıtları imzalıyordum. Bazı işbirlikçilerin beklenenden daha erken geldiğini bana bildiren çalışanlarımdan biriydi. Bu yüzden Camila'dan birkaç dakika ayrılmak zorunda kaldım çünkü onları karşılamam gerekiyordu.

"Camz, seni biraz yalnız bıraksam olur mu?"

"Evet, benim için endişelenme! Devam et." Önce onu öptüm ve odadan çıktım.

Camila'nın Bakış Açısı:

Dosyaları dosyalamayı ve Lauren'ın masasına sipariş vermeyi bitiriyordum. Mükemmeliyetçi gibi görünebilir ama dünyanın en dağınık insanıydı. Bir askı aldım, uzun siyah paltosunu giydim ve dolaba koydum. Paltosu Lauren gibi kokuyordu ve dürüst olmak gerekirse kokusu harika.

Masama geri döndüm ve işim için biraz araştırma yapmaya başladım. New York'ta kendi ofisimi nasıl açabileceğime dair tavsiyeleri not ettim. Çok fazla rekabet olduğunu biliyorum ama bu beni korkutmuyor, aksine bir meydan okuma olduğunda hoşuma gidiyor, onu heyecanlandırıyor. Biraz susamıştım ve bir bardak su almak için ayağa kalktım ki aniden neredeyse yere düşecektim. Başım dönmeye başlamıştı ve bulanık görüyordum.

Salona doğru yürürken farklı mobilyalara takıldım, kısa bir mola vermek benim için daha iyi oldu. Yavaşça kanepeye uzandım ve gözlerimi kapattım. Nefesimi kontrol etmeye çalışıyordum, kalbimin hızlı attığını hissettim. Sıcakların beni bu kadar etkileyeceğini bilmiyordum, her şeyin yolunda olduğundan emin olmak için bu ay bir sağlık kontrolü yapmam gerekecek. Birkaç saniye sonra ofis kapısının açıldığını duydum. Lauren geri dönmüştü, bana yavaşça yaklaştı ve muhtemelen beni uyandırmaktan korktuğu için olabildiğince az ses çıkardı. Bir parmağını çenemde gezdirdi ama bir tuhaflık vardı, dokunuşu yumuşak değildi ve sigara gibi kokuyordu... ve Lauren sigara içmiyor. Hızla gözlerimi açtım ve gözlerimin ışığa alışması için zaman ayırdım. Karşımdaki kişiyi görünce şok oldum.