Born A Life(complete)

part 13

For zgy

BAL 13

မိဘမဲ့ေဂဟာ တစ္ခုရဲ့ ခံုတန္းေလးမွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ၿငိမ္သက္စြာ ထိုင္ေနခဲ့သည္။ ခနေလးေနေတာ့ ထိုေကာင္ေလးဟာ ကားလမ္းမဘက္ဆီ ကမူရႉးထိုးေျပးထြက္သြားေလးသည္။ ခံုတန္းေလးေပၚမွာေတာ့ ႏိုင္ငံျခားျဖစ္ေခ်ာကလက္ ေလးတစ္ခု။

"သခင္ေလး
ဘယ္သြားမလို႔လဲ ကြၽန္ေတာ္ .."

ကိုယ္ရံေတာ္ ၪီးေလးႀကီးကို တိုးတိုက္ထြက္သြားကာ ထိုေကာင္ေလးရဲ့ ၪီးတည္ရာဟာ အေဝးေျပးလမ္းမဆီသို႔။ အတန္ၾကာေျပးၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေကာင္ေလးဟာ အေတာ္ေမာသြားဟန္ လမ္းလည္ေခါင္မွာပင္ ထိုင္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ရင္အစံုဟာ ဘယ္ေလာက္ထိေမာေနမွန္း မွန္းလို႔ရႏိုင္သည္။ နဖူးဆံစနားကေန ေခြၽးစတို႔ စီးက်ေနတဲ့ေကာင္ေလးဟာ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ကေနရာေလးဆီ ေလးကန္ေမာပန္းေနတဲ့ ေျခအစံုနဲ႔ အားစိုက္ေလ်ွာက္လွမ္းေနခဲ့တယ္။

ထိုေနရာေလးမွာေတာ့ အနည္းငယ္ႀကိဳးပဲ့ေနတဲ့ ေလစၾကာေလးဟာ အေဖာ္မဲ့စြာ။

Born A Life 13

ရဲစခန္းတစ္ခု တြင္ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားတစ္ၪီးနဲ႔ ခ်ာတိတ္မေလးတစ္ၪီးဟာ အေခ်အတင္စကားမ်ားေနၾကသည္။ ေရ႔ွကထိုင္ေနၾကေသာ တာဝန္က် ရဲေတြဟာ နားမလည္ႏိုင္သလို ၾကည့္ေနၾကေပမယ့္ ေကာင္မေလးကေတာ့ သာလိကာေလးလို တတြတ္တြတ္ေျပာကာ စိတ္ဆိုးေနေလသည္။

"မီရာ မလာေသးဘူးလား.."

ရဲတစ္ေယာက္ရဲ့ ေမးသံျဖစ္သည္။ မီရာဆိုသည္မွာ ရဲစခန္းက အဂၤလိပ္စကားအကြၽမ္းဆံုးတစ္ေယာက္။ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ဘာတစ္ခုမွ ဝင္ေျပာျခင္းမရိွတဲ့ ရဲသားေတြကို လက္ပိုက္လို႔။

ဘိုေယာင္းစိတ္ညစ္လာရသည္။ အဂၤလိပ္စကားတတ္တဲ့ မီရာဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က ဘယ္ခ်ိန္မွ ေရာက္မလဲ မသိ။ ရဲေတြကိုလဲ အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပထားေပမယ့္ ေရ႔ွက ခ်ာတိတ္မကလဲ ဘာေတြေဒါသထြက္ ေနမွန္းမသိ။ ကိုယ္က သူ႔hotel မျပန္တတ္ဘူးဆိုလို႔လဲ ကူညီေပးရေသးသည္။ အခုထိသူလဲ ျပန္ခြင့္မရေသး။

" ေဟး မီရာ အျမန္လာ ဒီမွါ ငါတို႔နားေတြလဲ ပြင့္ထြက္ေတာ့မယ္ "