Till Forever Falls Apart

Kiss me |47

Σηκώθηκα, καθώς ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, για να δω το φόρεμα που κρατούσε. Μου έδειξε ένα μπλε κολλητό φόρεμα που έφτανε περίπου δέκα δάχτυλα πάνω από το γόνατο.

«Είναι μπλε. Ο Σωκράτης θα το λατρέψει» μου είπε γελώντας και τον κοίταξα. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και έκανα μερικά βήματα προς το μέρος του.

«Α δηλαδή μόνο γι' αυτό θες να το φορέσω. Γιατί θα αρέσει στον Σωκράτη...» του είπα ειρωνικά και ένα πονηρό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του.

«Ε καλά και σε εμένα. Θα είσαι πολύ ωραία με αυτό» μου είπε και ήρθε προς το μέρος μου. Έφερε τα χείλη του κοντά στο αυτί μου και μου ψιθύρισε «Και χωρίς αυτό». Ένιωσα την ζέστη ανάσα του να χτυπάει στον λαιμό μου. Πέταξε το φόρεμα στο κρεβάτι καθώς πλησίασε τα χείλη του στα δικά μου. Μετέφερε τα χέρια του στην μέση μου και με τράβηξε περισσότερο κοντά του. Το φιλί δεν διήρκησε πολύ αφού μας διέκοψε ο αδερφός μου, που μπήκε εκείνη την ώρα στο δωμάτιο.

«Ε όχι εδώ αυτά» μας είπε και μας προσπέρασε πηγαίνοντας προς την ντουλάπα του. «Ίθαν πρόσεχε γιατί θα σου τα κόψω τα χέρια» του είπε ο Χρήστος και καλά ως απειλή και ο Ίθαν απομακρύνθηκε ελάχιστα από εμένα σηκώνοντας τα χέρια ψηλά προσποιούμενος τον φοβισμένο. Γελάσαμε και αφού βγήκε ο Χρήστος από το δωμάτιο, ο Ίθαν με πλησίασε ξανά.

«Πού είχαμε μείνει;» με ρώτησε με ένα μικρό στραβό χαμόγελο. Μερικές καστανόξανθες τούφες έπεφταν μπροστά στο μέτωπο του καθώς ήταν ελαφρά σκυμμένος από πάνω μου.

Ναι, είσαι κοντή, το καταλάβαμε.

Ντάλια μην χαλάς την ωραία περιγραφή μου, σε παρακαλώ.

[...]

«Χρόνια πολλά μωρό μου» μου είπε ο Ίθαν και με φίλησε. Έβαλε τα χέρια του στην μέση μου και κόλλησε τα σώματα μας.

«Ήρεμααα» του είπε ο Χρήστος και γελάσαμε. Βρισκόμασταν εγώ και ο Ίθαν έξω από το μπαρ ενώ οι υπόλοιποι ήταν μέσα. Ο Χρήστος είχε βγει για λίγα λεπτά έξω και μετά μπήκε στο μαγαζί αφήνοντας μας μόνους.

«Να σου δώσω το δώρο μου τώρα;» με ρώτησε ο Ίθαν και έβαλε το χέρι του στην τσέπη του. Του απάντησα θετικά και έβγαλε έναν φάκελο.

«Τι...;» Άρχισα να ρωτάω αλλά με σταμάτησε.

«Άνοιξε το» μου είπε και πήρα τον φάκελο στα χέρια μου. Τον άνοιξα προσεκτικά και είδα δύο εισιτήρια. Είδα τον προορισμό και σήκωσα το βλέμμα μου να τον κοιτάξω. Χαμογέλασε και εγώ συνέχισα να τον κοιτάω με ανοιχτό το στόμα.