“မြ ”

“ႁပြတ္ ”

“သြားေတာ့သြား အလုပ္ေနာက္က်ေတာ့မယ္”

“အလုပ္ကအေရးမႀကီးဘူး ပိစိေလးကသာ
အေရးႀကီးတာ မြ”

ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကို မြမြေပးပီး
႐ုံးသို႔ခ်ီတက္လိုက္တယ္....

ေသာ္တာကေတာ့ ထမင္းစားခန္းတြင္မက
အိမ္ေရွ႕မွာပါ ေခြးစာေကြၽးခ်င္းခံေနရလို႔
ေမ့ပါလဲခ်င္သြားတယ္....

~~~~~~~~~~

“အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးက်ေနာ မိတုတ္ရဲ႕ ဝက္သားတုတ္ထိုးစားခ်င္လို႔ သြားဝယ္အုံးမ‌ယ္ေနာ”

“မလုပ္ပါနဲ႕ ဦးေလးဖဲသြားဝယ္ေပးပါ့မယ္ ေမာင္ခြန္းစိုင္းသိရင္ ဦးေလးကို ဆူေနပါအုံးမယ္”

“ဟို ဟို ရပါတယ္ က်ေနာဖဲ”

“မလုပ္ပါနက္ ဦးေလးကို သနားရင္ ဦးေလးစကားကိုနားေထာင္ေပးပါ”

လုလုေလးလဲ သနားတာေၾကာင့္ လက္ခံလိုက္တယ္

“ဟုတ္ ဒါဆို ဦးေလးကိုဖဲ အားနာရေတာ့မွာေပါ့”

သူေျပာလိုက္မွ ေလွာင္အိမ္ထဲက လြတ္သြားတဲ့ငွက္ကေလးလိုဖဲ ေပ်ာ္သြားရွာတယ္

သခင္ႀကီးေၾကာင့္သူဖဲသိတယ္
သူ႕ကိုလုလုေလးကို ဘာမွမခိုင္းဖို႔

လုလုလိုတာမွန္သမွ်ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔မွာသြားတယ္
ေျပာသာေျပာတယ္ မ်က္လုံးကၿငိမ္းေျခာက္တဲ့
လုလုေလးတခုခုျဖစ္ရင္အေသဖဲကဆိုတဲ့
အၾကည့္နဲ႕ အေငြ႕ေတာင္ပ်ံ့ခ်င္တယ္....

********

ခြန္းစိုင္း႐ုံးကျပန္ေရာက္ေတာ့
ႏွာေခါင္းထဲ ဝက္သားတုတ္ထိုးနံ႕ေတြ
ေဒါသတႀကီးနဲ႕ အိမ္ထဲဝင္လာေတာ့

သူ႕အသက္ကေလးစားေနတာ
စိတ္တိုေနတာေတာင္ ဘယ္ေပ်ာက္မွန္းမသိ

“ပိစိေလး ဘာေတြစားေနတာလဲ”

“ကိုကိုစားပါအုံးဟီးး”

ႏႈတ္ခမ္းတဝိုက္ေပပြေနေအာင္စားပီး
ဆူမွာစိုးလို႔....
ဟီးခနဲရယ္ျပတဲ့ သူ႕ခ်စ္သူေလး

“ကိုကိုစားခ်င္တာ ပိစိေလးကို”

“ဟာ ကိုကိုရာ လူကိုေႁခြေနတာ”

ဖူဂျီကြိုးသွယ်🌚(Short Story/ Completed)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora