"Intern"
"ဗျာ"
"ဒီဇိုင်းဌာနကအဖွဲ့မှူးလီ သူတို့ဌာနမှာလူမလောက်ဘူးဖြစ်နေလို့အားရင်လာကူညီပေးပါဦးတဲ့"
ကြားလိုက်ရတဲ့စကားကြောင့်သူ့အနားမှာလက်ပစ်ဗုံး ၃လုံးလောက်ဆင့်ပေါက်သွားသလိုနားထဲမှာမြည်ဟီးတုန်ခါသွားရသည်။
"ကျွန်တော်အခုမအားသေးဘူး။ မင်းသားဂျွန်ဂျောင်ကုရဲ့ drama အသစ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး article တွေတက်လာလို့... အဲ့ဒီက comment တွေကို reply ပြန်နေရတယ်"
"အဲ့ဒါတွေကနောက်မှလုပ်လည်းရပါတယ်။ သွားကူပေးလိုက်ပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဌာနမှူး"
ဆော့ဂျင်လေးလံတဲ့ခြေလှမ်းတွေနဲ့ဒီဇိုင်းဌာနဘက်ကိုဦးတည်ရတော့သည်။ တကယ်တော့ဒီဇိုင်းဌာနမှာသူလုပ်နိုင်တဲ့အလုပ်ရယ်လို့မယ်မယ်ရရမရှိပါ။ အဲ့ဒါကိုသိရက်နဲ့သူ့ကိုလာကူဖို့ခေါ်ခိုင်းတယ်ဆိုတာသွေးရိုးသားရိုးမဟုတ်မှန်းသူခန့်မှန်းမိပါသည်။
"အဖွဲ့မှူးလီ...ကျွန်တော့်ကိုခေါ်တယ်ဆိုလို့"
"ဒီနေ့sponsorအဝတ်အစားတွေရောက်မှာ။အဲ့ဒါတွေကိုဒီကိုသယ်လာပေးလို့ရမလား။ ဒါပေမယ့်ဒီမှာဘယ်သူမှမအားကြဘူးဆိုတော့ဆော့ဂျင်တစ်ယောက်တည်းပဲသယ်ရမယ်ထင်တယ်"
"သယ်လို့ဖြစ်ပါတယ်..ဒါပေမယ့်ဓါတ်လှေကားကပျက်နေတော့..."
"အဲ့တော့ ငါကဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ။ ဓါတ်လှေကားအရင်ပြင်ပေးရမှာလား"
"အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး"
"ဟက်..အလုပ်တောင်မလုပ်ရသေးဘူး ဆင်ခြေကအရင်လာနေပြီ။ ပစ္စည်းသယ်တဲ့အလုပ်မှမဟုတ်ရင်တခြားလုပ်နိုင်တဲ့အလုပ်ရှိလို့လား။ ဦးနှောက်မကောင်းရင်လည်းခွန်အားဖြစ်ဖြစ်သုံးပြီးငွေရှာရမှာပေါ့"
"ရပါတယ်..ကျွန်တော်လုပ်နိုင်ပါတယ်"
"ပစ္စည်းတွေကတန်ဖိုးကြီးတာတွေချည်းပဲနော်။ အမှားအယွင်းဖြစ်လို့မရဘူး..ကြားလား"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ရပြီ..သွားတော့"
ဘယ်လောက်ပဲလီချန်းမင်းရှေ့ရောက်ရင်ခေါင်းငုံ့မခံဘူးဆိုပြီးကြုံးဝါးထားပေမယ့်အထက်လူကြီးဆိုတဲ့ပါဝါကိုသုံးပြီးဗိုလ်ကျနေပြန်တော့သူ့မှာသည်းခံနေရသည်။ဘဏ်ကိုအကြွေးဆပ်စရာတွေကလည်းရှိနေသေးတော့ဒီအလုပ်မှာကြာကြာမြဲပြီးပုံမှန်ဝင်ငွေရှိနေမှဖြစ်တဲ့သူ့အတွက်လီချန်းမင်းနိုင်စားသမျှခံရုံပဲရှိတော့တာပေါ့။
YOU ARE READING
Sincerely, Yours (✔)
Fanfiction(Unicode) ဒီကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာ မင်းဟာသာမန်လူသားတစ်ယောက်ဆိုပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့ကမ္ဘာမှာတော့ တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့အဖိုးတန်လူသားလေးပါ။ ဒီအတိုင်း..မင်းရဲ့ဖြစ်တည်မှုလေးကိုချစ်တယ် Jeon Jung Kook 💜 Kim Seok Jin (Zawgyi) ဒီကမၻာႀကီးေပၚမွာ မင္းဟာသာမန္လူသာ...
