ေသာ္တာကလဲ အခြင့္ေရးကို
ဆုံးရႈံးခံမလား ဟင္းဟင္း .....
တြန္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္...
( အမေလး ရွင္တို႔ေသာ္တာ သိပ္ရက္စက္)
“ဧကရီတို႔က ၿခံထဲမွာပါ အသံၾကားလို႔ ၾကည့္မိေတာ့
ဟင့္ လုလုေလးက ႐ႊတ္ ေလွကားေအာက္မာ အပုံလိုက္ေလး အင့္ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ သတိေမ့ေနတာ”
ဧကရီကေျပာလဲေျပာ တရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႕ငိုလဲငိုတာေပါ့
တခုကြာျခားသြားတာက
မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေပးမယ့္ လက္တစုံမရွိတာဖဲ
ေသာ္တာကလဲေနနိုင္လိုက္တာ
ဒီတိုင္းရပ္ၾကည့္ေနတယ္......
ခြန္းစိုင္းလဲ ပိစိေလးရဲ႕ မွိတ္ထားတဲ့
မ်က္ခြံေလးေတြကိုအသာနမ္းပီး
“ဧကရီ ပိစိေလးကိုခနေစာင့္ေပးထားအုံး
သတိရရင္ လာေျပာေပး”
“အင့္ ဟုတ္ကဲ့ ႐ႊတ္”
“ဧကရီရယ္ လွလဲမလွဖဲနဲ႕ငိုေနေသးတယ္
႐ုပ္ကၾကည့္အုံး ဗြက္အိုင္ထဲ ေခ်ာ္လဲထားတဲ့မ်က္ႏွာျဖစ္ေနပီ”
“ရားးေသာ္တာ နင္ သိပ္ရက္စက္တာဖဲ ငါ့လိုအလွနတ္သမီးကိုမ်ား”
“တိုးတိုးေျပာ ခြန္းစိုင္းၾကားရင္ နင့္ကိုလာသတ္လိမ့္မယ္”
ခြန္းစိုင္းကိုေၾကာက္တာေၾကာင့္အသံတိတ္
လက္သီးလက္ေမာင္းေတြတန္းလ်က္
ေလေတြကိုေသာ္တာအမွတ္နဲ႕
ထိုးႀကိတ္ေနတာေပါ့.....
ႀကိတ္မနိုင္ခဲမရျဖစ္ေနရွာတဲ့ ယမင္းပါေလ
~~~~~~~~~~~
ခြန္းစိုင္း စာၾကည့္ခန္းထဲတြင္
ေလထုကေအးစိမ့္လ်က္......
မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ လူတဦးကေတာ့
ခဲေသနိုင္ေလာက္တယ္....
ခြန္းစိုင္းကိုယ္က ေအာ္ရာ မ်ားက
ထုတ္လြင့္လ်က္......
ေရွ႕ကေကာင္ေလးကေတာ့
ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနတာေပါ့.....
ဘယ္သူ .... ဘယ္သူကမ်ား
ဒီလူကို ...... လာထိရဲရတာလဲ
ဒီနတ္ဆိုးကိုလာမထိသင့္ဘူး....
“သူ႕ကို ေျမးေအာက္ခန္းထဲထည့္လိုက္ ပီးရင္
မေသမရွင္ ႏွိပ္စက္ထား”
YOU ARE READING
ဖူဂျီကြိုးသွယ်🌚(Short Story/ Completed)
Romanceစိတ်ကူးယဉ်သက်သက်သာ ဖြစ်သည် (Uni / Zg )
FuFu 8
Start from the beginning
