MAHALLE ÇİÇEĞİ

Bebek arabası

Cevher kapıyı açığında Can, Dora'nın yatağına sırtı kapıya dönük bir şekilde kucağında bebekle oturmuştu.

"Can"

Can, bebek kucağında ayağa kalktı ve ;

"Bu-buyrun Cev-Cevher bey?" diye sordu

"Yemek hazır. Dora abi, işi bittiyse gelsin de beraber yemek yiyelim, diyor."

"İş bit-bitti. Can, ge-geliyor."

Cevher kapıyı ardından kapatarak çıktığında Can derin bir nefes alıp verdi. Bebeğinin alnına sıkı bir öpücük kondurdu.

"Yakalanıyorduk kuşum."

Can, neyse ki Cevher kapıyı çaldığında bebeği doymuş ve uyuya kalmıştı. Kapı çalındığında Can ,çoktan üstünü düzeltmişti.

"Kapı çalınma sesiyle Can kaskatı kesildi. Sırtından buz gibi bir hava esiyormuş gibi tüyleri diken diken olmuştu. Çalan kişi, gir ,komutunu almadan kapıyı açmıştı. "

Can, hala bunun etkisindeydi. Olumsuz düşünceleri beyninden atamıyordu . Ya hala emziriyorken gelseydi? Ya bebeği doymasaydı?  Beklemediği bir anda kapının çalınması ve tak diye açılması onu korkutmuş ve böyle olumsuz hayaller kurmasına vesile olmuştu.

Can, önce bebeğini yatağa yatırdı ardından yatağın köşesinde ki bebek çantasını koluna taktı. Kolunda bebek cantasıyla bebeğine eğildi ve onu kolları arasına alarak dikkatlice sardı ve Dora'nın odasından çıktı.

Can, salano geçtiğinde Dora, Cevher ve yengesi sofraya oturmuş yemeklere başlamışlardı. Can, yengesinin bu kadar rahatça yemesine imrenmişti , oysa ki o yeni tanıştığı biriyle rahat rahat yemek yiyemezdi.

Can, bebegini arabaya koydu ve yemek masasına yaklaştı Dora beyin yanı  boştu ama onun yaninda oturmakta tedirginliği vardı.

O Dora'nın yanındaki sandalye de mi otursa yoksa bir sonra sandalyede mi tedirginliğindeyken ...

"Can, oturmayacak mısın?" Dora'nın sorusu üzerine Can mahcubiyetle tebessüm etti;

"Kusura bak-bakmayın. Can, ş-şimdi ot-oturacak"

Can, onları daha fazla bekletmek istemediği ve dikkat çekmemek için Dora'nın yanına oturdu.

Elleri ne yapacağıni bilmez bir şekilde oynatıyordu. Bir bacaklarının arasına koyuyor bir masaya koyuyordu.

"Hadi başla" Konuşan yine Dora'ydı.

Can'ın çekindiğini farketmişti ki müdahale etti. Önünde ki tabağı alıp
İki kaşık manti makarna ve bir kaşıkta salata koyup önüne koydu .

Can ne yapacağını bilmez bir şekilde Dora'nın hareket halindeki eline sonrada önünde ki dolu tabağa baktı.

"Te-teşekkür-ler"

"Afiyet olsun."

Can , eline çatalının alıp yemeğe başladı. Kafasını kaldırdığında yengesi ona çatık kaşlara bakıyordu. Suratı çökmüş , aldığı her lokmada hıncını çıkarıyor gibiydi.

Bu özel muammele de neyin nesiydi? Allah bilir Can ne yapmıştı da Dora bey ona öyle davranıyordu?Acaba Dora bey , Can'ın durumunu biliyorda oğlancı mı ?diye düşündü. Bu düşüncesi onu birden öksürttü . Yemek, boğazına takılmıştı Cevher hemen su doldurup uzattı.

Yengesi, Hazan hanım, hızlıca kalkıp lavaboya girdi ve yediklerini tükürdü.

" Vallahi gidiyordum öbür dünyaya"