faith -düzenlemede-

F/ Yirmi Beş

Başımı ovdum ve kapıma geldiğim sırada elimi cebime attım. Anahtarı çıkardığım sırada Morris bana seslendi. Gözlerimi devirdim ve kendimce bir sabır diledim. Döndüğümde elini ceplerine sokmuş bana bakıyordu. Gerçekten yorgun olduğumu anlamış gibi gözlerime baktı. Ben de onunkilere... Yorgunluk ve yaşın getirdiği halka ve kırışıklıklarla karşılaşmam beni şaşırtmadı. Şu son bir iki günde bunu görmek bana farklı gelmiyordu. Sadece tek bir duygu beni şaşırtmıştı, endişe.

Gülümsedi ve iyi gecelerle birlikte özür diledi, odasına çekilmek için merdivenlerde gözden kayboldu. Kaşlarım çatık bir şekilde öylece dikildim. Ne oldu böyle? Bu gece herkesin kafası dumanlıydı galiba. Ne saçma bir gün geçiriyorduk böyle!

Başımı iki yana sallayıp odama girdiğimde Gytha makyaj masası önünde kendisine makyaj yapıyordu. Aklıma sorular doldu; o makyaj malzemelerini nereden bulmuştu, neden makyaj yapıyordu, neden mutluydu.

Kendimi yatağa atıp derin bir nefesle kasılan yerlerimi genişlettim. Ne kadar kolay ölmesek de geceleri yatağa ulaşmak beni mutlu ediyordu. Hatta yorgan altının serinliliği... Bu yüzden soğuk hoşuma gidiyordu. İnsanlara oranla çok hissetmiyorduk, daha doğrusu etkilenmiyorduk ama ben seviyordum. Karın yağışı, bembeyaz pamukların yolları ve havayı kaplamasını, doğanın yine ders vermesini seviyordum.

Kardeşim rimel sürerken açtığı ağzı arasından, "Bu akşam ne oldu öyle?" deyip rimeli kapadı ve bana döndü. Harika bir makyaj yapmıştı. Tek kaşım onun makyajına kalktı ve elimi onaylarcasına kaldırdım. Gülümsedi ve dolaba yürüyüp başını yana eğerek süzdü. "Burada güzel kıyafet yok." dedi.

Ağzımı açacaktım ki, "Canım sıkılıyor. Bir şey için değil, birazdan sileceğim zaten." dedi ve bir üst alt çıkarıp denemeye koyuldu. O bunları yaparken de bütün olayları anlattım. Bazen güldü, bazense yorumlarda bulundu. Minik bir gün değerlendirmesi gibiydi.

Ne ara o makyajını sildi, benim yüzümü boyamaya başladı bilmiyorum ama müzik açıp eğleniyor ve gülüyorduk. Elfler ve melekler arasında sürekli bir yorum yapıyor, kahkahalar atıyorduk. Abla kardeş böyle eğlenmeyeli çok uzun zaman olmuyordu ancak son olanlar bizi gerçekten germişti ki gülerken sanki birikmişi kusuyor gibi kahkahalarımız yankılanıyordu. Bana makyaj için eğilirken kısa kahverengi küt saçları önüne geliyor, kâkülü alnından ayrılıyordu. Ona bakınca annemi görüyor olmak hem kalbimi sızlatıyordu, hem de özlemimi götürüyordu.

Makyajımı siliyordum ki kapı çalındı. Veronica ve Lissy gelmişti. Bu durum beni gerçekten şaşırtmıştı. Biri kapı pervazına biri de tek ayağı üzerine yaslı bekliyordu. Bizi süzdüler. Müziğin melodisi koridorda özgür kalırcasına yankılandı. Hızlıca etrafı kolaçan ettim ve kimseyi rahatsız etmemek adına kızları içeri çekip kapıyı kapadım. Onlara baktım. Kızlar da sanki bir soru sormak istercesine bir ağızlarını açıp kapatıyorlardı. Gytha'nın ikisine attığı bakışlardan sonra Lissy topuz yapmış olduğu kumral kıvırcık saçlarını savurarak başını Gytha'dan bana çevirdi. Tam ağzını açmıştı ki Veronica konuştu. "Güçlerin?" dedi. Sonra da Gytha'ya baktı. "Güçleriniz?" diye düzeltti. Kız kardeşim ise ikisine birden göz gezdirdi.

Kardeşim hiddetle benden önce davrandı. "Bunu için mi buradasınız?" dedi. Lissy başını iki yana salladı. "Hayır, sadece sıkılmıştık. Uyuyamadık. Müziği duyunca geldik." dedi. Ben Gytha ve iki kız arasında kavga çıkmasını beklerken kardeşim kollarını birbirilerine doladı ve tek kaşı havada onları izledi. Veronica, Lissy'e tuhaf bir bakış yolladığında kaşlarım -olabiliyorsa- daha da çatıldı.

Evet, bir şekilde kardeşimi hafifletmem gerekiyordu. Gytha'nın aldatıldığını aleni bir şekilde öğrenmiş ve büyük bir taraf oluşturmuştuk. Bu olay sonrasında babam ve Gytha arasında 'erkekler' sorunu oluşmuştu. Babam sürekli olarak kardeşimi gözetlemeye başlamıştı. Ancak işleri daha da kızıştıran şey aradaki rekabetti. Ne kadar Gytha'ya duruma aldırmaması gerektiğini söylesem de o böyle yapmıyor, altta kalmamak için işleri kızıştırmaya devam ediyordu. Hoş, karşı taraf için de aynısı geçerliydi.

Kardeşimi hafifletmek için omzumla dürttüm. Bana baktı. Gözlerindeki siniri ve geçmiş nefreti görebiliyor oluşum olayın hafifletilemeyeceğini yüzüme çarptırıyordu. Ama şunu biliyorum ki Lissy'de Cadby ile pek ilgilenmiyordu.

Ortamda elle tutulan gerginliği fırlatmak için ayağa kalktım ve kızlara gülümsedim. Elimi belime koydum ve etrafa bakındım. Elfler beni soruşturduğu o anda yaptığım, daha doğrusu nasıl yaptığımı bilmediğim, gücümü kullanabilirdim. Böylece kızların bana güveni artardı ki eğer öyle bir durum gerçekleşirse diğerleri kesinlikle gelecekti. Kısacası, çorap söküğü gibi geleceklerdi. Bu yüzden aklıma gelen ilk şey kenarda duran bir yığın kıyafeti kaldırmak olacaktı. İşin nasıl işlediğinden emin değildim ama odaklandım. Tanrım, lütfen bana yardım et.

Kızlardan hayranlık nidaları yükselince gözlerimi açtım. Sadece kıyafetleri değil yanında duran küçük koltuğu da kaldırmıştım. Aslında mutlu olabilirdim ama amacıma ulaşamamıştım. Sonuçta sadece kıyafetleri düşünmüştüm.

Lissy yanıma geldi. "Neden bunun için pratikler yapmıyorsun? Görüyorum ki, zorlanıyorsun." Bakışlarımı kıza çevirdim. Kumral kıvırcık saçlarını salık bir topuz yapmıştı. Masum bir yüzle direkt olarak yüzüme bakıyordu.

Ağzımı açtığım zaman Veronica'da yanıma geldi. "Kardeşin bu konuda kendini daha hızlı geliştiriyor. Bugün olanlardan sonra ona iyi bir pratik olmuştur. Ama sen idman sahasına gidip bir şeyler yapmalısın." Düşünüyor gibi yaptı ve sonra omuz silkti. "Belki doğru düzgün kullanmayı bilmiyorsundur? Ya da uzun uğraşlar gerektirecektir?"

Başımla onayladım ve odadaki herkese baktım. "Madem uyuyamıyoruz, neden idman sahasına geçmiyoruz?" Kardeşim kararlı bir şekilde başını salladı ve ayağa fırladı. Zaten ben etrafta dolanıp ikinci 'yanlış' krizi atlatmaya çalışırken o uyumuştu. Enerjik olması oldukça normaldi. Ben ise her düşüncelere daldığım zamanda olanları düşünmeye çalışıyordum. Üç günde olanlar bana bir ömür yetebilirdi. Ancak biliyorum ki, bu burada bitmemişti. Daha çok şey vardı.

---

Eğer bu yazıyı Wattpad harici bir yerde okuyorsan kötü amaçlı yazılım saldırısı riskinde olabilirsin. Eğer hikayeyi orijinal halinde ve güvenli bir şekilde okumak istiyorsan Wattpad'de @varai_ isimli profilden ücretsiz okuyabilirsin. Teşekkür ederim.

---

Ufak bir şey söyleyeceğim. Normal haliyle anca 13. bölüme geldik -.- Gerçekten uzun bir yolmuş.

Bölüme 10 üzerinden puan verebilseniz, kaç verirdiniz?

Yorumlarda buluşalım :)

İnstagram; ki.vara / faithhofficial

°Vara