When Campus Hearthrobs meets the Simple Girls

Chapter 90: Weird

Nang matanggal ko ang pendant nang bracelet nito sa coat ko agad akong humiwalay dito.
Now medyo magkaharap kami.
We have no choice but to hide.

‘Hi Im Anabelle, Come out lets play!’

Dinig ko, pansin ko na  pangiginig nang kasama ko.
How much more pag nakita nya na ang katabi nya.
There was a scary props there.
Nanlalaki na ang mga mata nito na nakatitig sa laruan na kumikilos.
1..2..3
“Ma-Ammff!” Agad ko nang tinakpan ang bibig nito bago pa makalikha nang ingay.
Ramdam ko ang panginginig nito.
“Sshh!” Bulong ko rito.
‘Why did she even join here,if she cant face the challenge here’

I know that it was her first time here, but still she didn’t belong here.
—
Lumingon ito saakin, at tsaka Yumuko.
Mabibigat na ang paghinga nito na para bang ano mang oras hihimatayin.
‘Ayst kasalanan ko pa pag nangyari yun!’
Nang muli itong lumingon saakin.
Nababasa ko ang takot sa mga mata nito.
Sumenyas ito na para bang sinasabi na di nya na kaya.
‘Yeh! She is not pretending, she cant no longer face it, I feel it’
“That’s not true” pagpapakalma ko rito.
Pero umiling ito, pansin kong nangingilid na ang mga luha nito.
“Let’s change then” muling bulong ko.
Dahan dahan itong tumango.
Napakapit ito sa cape ko para makakuha nang puwersa, pansin ko ang panghihina nito.
‘Hi, Im Anabelle, Come out lets play!’

Enkkkkkk.
Dinig namin sa bumubukas na pintuan.
‘I’m here I can see you! Gotcha!”
Isa pa sa mga pakulo ang maririnig.
Napatakip na sa bibig ang kasama ko.
Meron nang nakafull black na punong puno nang props ang pumasok sa kwarto na lalong nagpanginig sa kasama ko.
‘Kung titignan sya ngayun para syang nasa totoong Horror movie tsk’

‘I’m here, I can see you! Gotcha!’
Nakakatakot nga naman ang sound effect pabigla bigla.
Mas nanlaki pa mga mata nito.
‘She can’t no longer stay here’
Nilingon ko yung nakablack bawat sulok nito ay tinitignan.
‘For sure wala kaming ligtas’
I know the punishment is really hard.
Now lng ako sumali sa gantong palaro, But I’m aware about the punishment for the loser.
“Just Close your eyes until you already hear the bell” utos ko dito na agad naman nitong sinunod.

‘I’m here I can see you! Gotcha!’
‘Hi I’m Anabelle, Comw out let’s play!’

Nagugulat ito sa tuwing maririnig iyon.
Mas humihigpit din ang hawak nito sa bibig.
Hanggang sa napansin kong unti unti itong kumalma.
Papalapit na sa part namin yung nakablack coat na may mdalang props.
Patay sindi pa ang ilaw.
Nang tuluyan ako nitong makita.
Natigilan ito kaya napangisi ako at tinaasan ito nang kilay.
‘Nakilala ata ako’
Nagbow pa ito saakin bago tumakbo paalis kaya napailing iling ako.
‘What kind of game is this tsk tsk’
Ringgggggggggg..
Dinig ko sa alarm nang lingunin ko kasama ko nakapikit pa ito.
‘Is she sleeping?’
Naiiling na bulong ko.
“Hey!” Tawag ko dito pero nakatulog na ata.
Naiiling akong tumayo.
‘Nahimatay na ata’
“Hey!” Muling tawag ko at inalog na ito sa balikat.
“Waahh!! Mama!” Cgaw nito na nagpailing muli sakin.
“It’s gone” usal ko.
“Luh! Tlga po?” Tugon nito na nagpakunot sa noo ko.
“Tsk didnt you hear the bell?”
‘Aystt!’
“I just told you to close your eyes not to sleep there” sarcastic na usal ko at iniwanan na ito.

‘Hi, Im Anabelle Come out, lets play!’
Dinig ko sa loob.
1.2.3

“Waahh! Azhi! Wait!”
“Tsk crazy!” Bulong ko.
“It means di tau kasali sa punishment wahh!”
Masiglang usal nito na kala di mahihimatay kanina.
Kumunot noo ko nang tumigil ito.
Para bang may hinahanap ito sa coat.
“Hey why are u still there?!” Cgaw ko dito tsaka lumapit narin.
Kumunot noo ko nang  mapansing umiiyak na ito.
“What happened?”
“Nawawala po cp ko!”
“Tsk!”
Usal ko tsaka iniwan na ito.
‘Shes really clumsy!’
Nilingon ko ito, malapit na ito sa mga kasama.
Naiinis akong bumalik doon sa kwarto.
‘Ang layo pa naman!’
“Ayst Abala!” Bulong ko.
‘Panu ko yun mahahanap?’
Nang makapunta ako sa part.
Ayst patay sindi ang ilaw nakakainis.
‘How can I find it?’
Naalala kong may number ako pala ako kay lemming.
Agad kong kinuha ang cp ko at hinanap number nito.
Tsaka tinawagan.
“Tsk ayst!”
Wala akong naririnig na tunog nakasilebt ata.
May nakita akong lumiliwanag di kalayuan sa puwestong pinag taguan namin kanina.
“Finally! Tsk” bulong ko.
Agad ko na itong nilapitan.
Confirm its her phone.
“Clumsy!”
Agad ko na itong pinulot.
Nakita ko ang wallpaper sa phone nito.
Nakapout ito while nakayakap sa pikachu.
‘Tsk how important is that pikachu to her?tsk tsk’
Naiiling na bulong ko sa isip at lumabas narin.
Agad ko nang tinungo ang direksyon.
Kumunot noo ko nang may muling tumawag.
‘This number is familiar’
“Lym” naiiling na bulong ko.
‘So he have now care for others ah’
Nang makarating ako sa part naabutan kong papaalis na sila.
“Prin!” Agad na salubong ni Sheena saakin.
‘Ano nga bang name nang babaeng yan?’
Di ko alam kung anong itatawag.
‘I have no choice’
“Hey Woman!” Tawag ko.
“Po?” Agad na baling nito.
“Your phone”
“Luh! Tlga po?!”
Agad nanlaki mga mata nito at lumapit saakin.
Agad ko nang iniabot.
“San mo toh nakuha Azhi!? Luh thank you tlga!” Galak na usal nito.
“Tsk!”
Umalis na ako sa part.
‘For sure they will stay in that area for a while tsk!’
‘It’s just like for reporting, she has a skills for that, well she have to get ready to answer all of their questions.
“Good luck” bulong ko while naiiling.

End of flashback:

Napatingin ako sa phone ko.
Kumunot noo ko at inopen ang txt message.
‘Thank u po pag pahiram nang scarf at paghanap sa cp ko. Thank u po infinity!’

                      Shin-02

“Tsk!” Bulong ko at inilagay na sa side table ang cp ko.
Kumunot noo ko nang muli itong mag vibrate.
‘Btw po panu ko itong scarf isasauli?!’ 
       Shin-02
———

‘Ayst I don’t want to see her again!’
—
‘Dont Mind it!’ I replied.

-‘Po, what do u mean po?’
     Shin-02

Napahawak ako sa ulo nang sunod sunod itong magtxt.

- ‘Luh! Oy Wala naman po akong sakit na nakakahawa nuh!’
- ‘I know iba mga gamit pag sa mayaman pero malinis na po toh nuh! Mabango narin!Dami kayang downy nilagay dito!’
- ‘ Grvi po! alam ko napakamahal toh! Di ko kayang bayaran saka may debts pa nga ako sainyo eh😔’
‘Lam ko pati perfume na ginamit nyo here napakamahal, wala po kami nun di namin yun afford!’

‘Grrr! She’s really makulit!’

Di ko maimagine mukha nito habang nagtatype tsk tsk.
‘Hey what are thinking about?!’
“Aystt!”

‘Kuya Sir! Pramis po di nis- infect pa po namin toh ni besh!
Ilang alcohol naubos namin bgo toh nilabhan nuh!Kaya cgurado malinis na po toh subra!’

—-
‘Pfftt what?!’
“She’s really crazy” naiiling na bulong ko.
—-
‘Even just for the txt your too noisy!’- I replied.

‘Luh! Panu nyo po nasabi? Nagsasalita po ba ang words?’

    Shin- 02
—-
“Arghhh!” Napasuklay ako sa sariling buhok.
‘Ang pilosopa tlga nito!’

‘Oy! Ano na po gagawin ko?😭😭😭’
   Shin-02
—
‘I know naabala ko na po kayu’
Shin-02
—
“Good u know” bulong ko.

‘Pero last nlng po tlga, ano po gagawin ko? Panu ko isasauli?’
  Shin-02
“Tsk”
‘I didn’t believe now for her ‘Last’ word tsk’
—
‘Do what you want to do, I don’t need it!’— I replied.

‘Seryuso po kau?’

Shin-02.

‘Sinabi nyo yan ah, Touch move,Don’t worry makakaasa po kau, di ko kau ipapakulam hehe char’

Kumunot noo ko sa txt nito.
“What?!” Tanong ko sa sarili.
‘What is kulam?’
“Crazy!” Bulong ko.
Tsaka nilagay na sa table ang cp.
Nahiga narin ako.
Pero napatingin ako sa may palapulsuhan ko.
Argh!
‘When she is around, I will never be free from noise!’
‘Annoying lemming.