Ateş'in eli Eda'nın omzundan aşağı bel oyuntusuna kaydı. Eda'nın içi titremişti. Adamın çekiciliği karşısında kendine hakim olamıyordu. Hem kendini ona tamamen bırakmak istiyor, hem de adamın sahip olduğu gücü ve erkeksiliği onu ürkütüyordu. Tüm vüc...
Uçaktan inince elinde Merve Bilgin yazısını tutan gri takım elbiseli uzun saçlı, oldukça yakışıklı ve erkeksi yüz hatlarına sahip, geniş omuzlu adamın yanına doğru gittik. Merve'nin babası olmadığı kesindi. Bir kaç fotoğrafta görmüştüm onu ve kesinlikle bu adam değildi.
İtalyanca "Merhaba, Signora(Bayan) Bilgin ben Antonio Russo." diyerek bize kendini tanıttı. "Babanız için çalışıyorum, sizi eve bırakmamı istedi. Çok önemli bir toplantısı olduğu, iptal edemediğini ve sizinle akşam yemekte görüşeceğini söylememi istedi"
"Anlaşıldı" dedi Merve ve bana dönerek, "Gördün mü bak? Dakika bir gol bir.. gelmesi bir mucize olurdu zaten" diyerek iç geçirdi.
Antonio: "Buyurun lütfen arabaya geçelim"
***
Gördüğüm ev karşında dilim tutuldu. Boydan boya cam duvar ile kaplı salon apaydınlıktı. Beyaz koltuklar ve uzun siyah perdeler ile döşenmiş, duvarlara sanat tabloları asılmıştı. Ahşap masanın üzerinde antikaya benzer altın renkli beşli şamdan duruyordu. Salonun yan duvarına dev bir ayna yaslanmıştı. Zevkle döşenmiş diye düşündüm. Salondan çıktığımda ise muhteşem yemyeşil bir bahçe ile karşılaştım. Masmavi ve temiz havuz beni selamladı. Bahçıvan üzerine düşmüş bir kaç yaprağı temizliyordu. Gözüm kış bahçesine takıldı. Evden ayrı olarak yapılmış bu camdan yapı beni resmen büyülemişti. İçine göz atmak için kış bahçesine doğru yöneldim.
Arkamdan "Signora, signora!!! non puoi entrare lì. Proibito" bağırışlarıyla yaşlı bir adamın koştuğunu gördüm. Az önceki bahçıvandı bu, bana bişeyler anlatmak istiyordu ama ben anlamıyordum. Merve gelip "buraya girmek yasakmış" öyle söylüyor diye tercüme etti. "Sadece babam girebilirmiş"
Nedenini anlamasak da çok üzerinde durmadan eve döndük. Dönmeden camdan içeri göz atmayı da ihmal etmedim tabi. Salonun aksine burası daha sıcak renk tonları ile döşenmişti. En kenarda turuncu bir koltuk duruyordu. Yanında kocaman yeşil bitkiler vardı ve bir de çalışma masası.. şimdilik seçebildiklerim bunlardı.
***
Biraz dinlendikten sonra akşam yemeği için salona indik. Çok güzel bir sofra kurulmuştu. Masanın kapıya bakan tarafına oturdum, Merve de karşıma. Merve'nin babası henüz gelmemişti derken kapı çaldı.
Koyu renkli ve asil kıyafetler giymiş adamın içeri doğru geldiğini gördüm. İçerinin sessizliğinde ayak seslerinin tıkırtıları duyuluyordu. Geniş ve kendinden emin adımlar atıyordu. Bu esnek erkek bedeninin tehditkar bir duruşu vardı.
İçeri geçtiği kapının boyutuyla kıyaslanınca oldukça uzun boylu olduğuna kanaat getirdim. Saçları içerisinin loş ışıklarıyla koyu renk gözüküyordu, muhtemelen siyah ya da koyu kahverengiydi ama şakaklarında beyazlar vardı.
Hoş bir tokaya sahip kaliteli bir kemer takmıştı ve gömleğinin düğmeleri açıktı. Ellerini rahat bir şekilde cebine sokmuştu. Üzerindeki beyaz gömleği siyah pantolonunu ortaya çıkarıyordu. Pahalı ve sofistike giysileri uzaktan bile ışık saçıyordu.
"Merve kızım.. evine hoş geldin" diyerek sarıldı. Merve de isteksiz bir şekilde karşılık verdi. "Geç kaldığım için affet beni, önemli bir toplantıya girmem gerekiyordu"
"Tanrım bu adam.. inanılmaz derecede seksi" diye düşünürken buldum kendimi.
O esnada adam Eda'ya baktı. Doğrudan ona bakması Eda'nın hafifçe iç geçirmesine neden oldu. Kalbi göğsünden çıkacakmış gibi tarif edilemez bir şekilde çarptı. Yanakları kızardı.
"Merhaba sen Eda olmalısın hoş geldin, kendini evinde gibi hisset" diyerek buyurgan ve soğuk bir sesle tokalaşmak için elini uzattı.
"Merhaba Ateş Bey, memnun oldum" derken çekingen bir tavırla elini uzatan Eda'nın yakıcı teni adamın dikkatini çekmiş ama pek umursamamıştı.
"Bu arada sadece Ateş.." diye düzeltti Eda'yı.
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
