ပြန်လည်ရှင်သန်ခွင့်ရတဲ့ ဖုဘလော့ဂါလေးရဲ့ ချက်မယ်ပြုတ်မယ် အစီအစဥ်

၄

ပုံမှန်အတိုင်း သူ မိတ်ဆက်ပြီးနောက်စတင် ချက်ပြုတ်ရန်ပြင်လိုက်သည်။ သို့ရာတွင်ကွန်းမန့်တွေ ပေါ်ထွက်လာသည့်အခါ သူ မင်သက်သွားရတော့သည်။

[ ထရန်စပါးရန့်လေး: ၀ိုး သူ တိုက်ရိုက် ထုတ်လွှင့်နေပြီပဲ။ ငါ စောင့်နေတာတောင်ကြာပြီ]

[ရတနာ ခုနှစ်သွယ်: ငါ သူပြောသွားတဲ့ ဟင်းတွေ တစ်ခါမှ မစားဖူးပေမယ့် နားထောင်ရင်းနဲ့ကို ကောင်းမယ့်ပုံပဲ။ .... သားရည်ကျ.......]

[ ကိုးသွယ်လမင်း: သူဌေးနဲ့ အစည်းအဝေး တက်ရင်း..... တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်တာကို ခိုးကြည့်နေ......]

.................

ယွမ့်ထန်းလည်း ချက်ချင်းလိုလို ကြည့်ရှုသူ အရေအတွက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်လေသည်။ မမျှော်လင့်ထားစွာပင် အယောက် ၂၀၀ကျော်နေကာ ဆက်လက် မြင့်တက်နေသေး၏။

ဒီတစ်ခေါက်မှာ တစ်ယောက်မှ မ၇ှိမှာကိုတောင်သူ စိုး၇ိမ်နေတာလေ၊ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဒီလောက် များသွားတာလဲ။သူ အိပ်နေတုန်း တစ်ခုခုများ ဖြစ်သွားလို့လား

[ တိုက်ရိုက် ထုတ်လွှင့်မှုတွေထဲ အရသာလိုက်မြည်းရင်း ပိတ်မိနေသော ငါ: ငါ ရီကွန်မန့်ပေးထားတာတွေ့လို့ လိုက်လာရင်း ရောက်လာတာ.. တင်ဆက်သူရေ ဒီနေ့ အာလူး မချက်တော့ဘူးလား]

ရီကွန်မန့် ဟုတ်လား

ကျင်းကျန်း အ၀င်စာမျက်နှာတွင် ရီကွန်မန့် ဗီဒီယို များစွာ ၇ှိသည်။ အမျိုးမျိုးသော ချန်နယ်တွေမှ ဖြစ်ကာ ကြည့်ရှုသူ အများဆုံးက ထိပ်ဆုံးရောက်သည်။ ထိုသို့တွေးမိတော့မှ သူ မနေ့က လိုင်းပိတ်လိုက်ချိန်တွင်စာတစ်စောင်ဝင်လာသလိုလို ရှိကြောင်း သတိရသွားသည်။ သို့သော် သူက ထိုအချိန်က ယာဂုစား၇န်သာ စိတ်စောနေသဖြင့် ထိုစာက ပုံမှန်လို ကြိုဆိုကြောင်း ပြောစာဟုသာ ထင်ခဲ့မိ၏။

ကြည့်ရတာ သူက အသစ်ထွက်တဲ့ အာလူးကို သုံးပြသွားတော့ ပလက်ဖောင်းက ရီကွန့်မန့်ဒေးရှင်းထဲ ထည့်ပေးလိုက်တာ ဖြစ်မယ်။

ထိုအခါမှ သူလည်း အခြေအနေကို နားလည်သွားပြီး ကြည့်ရှုသူ တိုးလာခြင်းကို နားလည်သွားသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့၏ အမေးကို ဖြေလိုက်၏။