မောင့်သက်လျာ / ေမာင့္သက္လ်ာ [ 𝐂𝐎𝐌𝐏𝐋𝐄𝐓𝐄𝐃 ]

#1

အရည်ကြည်တို့ စိုစွတ်လေသော မျက်ဝန်းငယ်ရဲ့ အံ့အားသင့်တဲ့ အကြည့်။ ဖခင်နယ်စားမင်းရဲ့ ဒေါသတကြီးရေရွတ်သံ။

" ငမိုက်သား!! "

" တျဲတျဲ "

" ကလေကချေက လာသလား ဟမ် "

" မောင်... မောင်က အဲ့...အဲ့သလို မဟုတ်ရပါဘူး တျဲတျဲ "

" တိတ်စမ်း!!! "

ငယ်စဥ်ကတည်းက အဖေတစ်ခုသားတစ်ခု နေလာခဲ့တဲ့ တျဲတျဲက သူနဲ့ပတ်သက်ရင် ဒေါသကြီးလွန်းတယ်။

• ရွှမ်း *

" အာ့ "

တျဲတျဲလက်စွဲ ကြာပွတ်က ဝတ်ရုံတွေ ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ ခြေသလုံးနုနုကို ဖြတ်ပြေးသွားတယ်။ညွတ်ကျသွားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က တျဲတျဲရဲ့ ဒေါသမာန်ပြင်းပြင်းအကြည့်စူးစူး အောက်ဝယ်။

ပုလဲမျက်ရည်တွေ ကြွေခဲ့ရတယ်။ရောက်မလာခဲ့တဲ့ ချစ်ဦးသူကိုလည်း အပြစ်မမြင်ပေမဲ့ နှလုံးသားနုနုက ဒဏ်ရာတစ်ခု ထင်ကျန်ခဲ့တယ်။

တျဲတျဲရဲ့အစေခံတွေက ဆွဲခေါ်သွားခဲ့တယ်။ရုန်းဆန်ချင်ပေမဲ့ အားနည်းတဲ့ ကောခန္ဓာကိုယ်က သန်မာတဲ့လက်တွေကြား ဝေါယာဥ်ပေါ် အတင်းအကြပ်အတင်ခံခဲ့ရတယ်။

နယ်စားမင်းဖြစ်တဲ့ တျဲတျဲနဲ့ နေအိမ်ဟာလည်း ရိုးရှင်းစွာရယ်။အဆောင်ငယ်အတွင်း အပြင်ထွက်ခွင့် အပိတ်ခံခဲ့ရတယ်။

အသားနုသူမို့ ခြေသလုံးက အရှိုးရာတစ်ချက်ကလေးကတောင် ဖျားနာစေခဲ့တယ်။

မျက်နှာသေးသေးလေးက တစ်ဝက်တိတိ ချောင်ကျသွားခဲ့တယ်။ချစ်ဦးသူပေးခဲ့တဲ့ ဖူးစာကြိုးနီ လက်ပတ်ကလေး။

လွမ်းစိတ်နဲ့ နာကျင်မှုတွေ ထိန်းမရခဲ့တော့ ကျန်းမာရေးဟာ ဆိုးရွားခဲ့တယ်။

အိပ်မက်ထဲက မောင်ဟာ ချစ်ခွန်းတွေသီနေခဲ့တယ်။မေတ္တာတွေ ပေးနေတယ်။တောင်းပန်စကားတွေ အထပ်ထပ်ဆိုလို့ ထွေးပွေ့ဖက်ထားပေးခဲ့တယ်။

*နေမြင့်လေအရူးရင့်လေ* ပါတဲ့ မောင်။

ဟောဒီက သက်လျာက ရူးရပါတော့မယ် မောင်ရယ်။ မောင်သာ သက်လျာဆီ ရောက်လာခဲ့ရင်ဆိုတဲ့ စိတ်ကလေးနဲ့ တောင်းပန်တဲ့အခါ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ့မယ် မောင်။