Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sarı Şey 2
~~~ ne film çocuksun sen ya ~~~
İki Aykırı Tip
Koridorda karşılaştık. Bana bakıyor Esra ve ona bakmamı bekliyor. Benimle konuşmak istiyor sanırım. Oldukça güzel, zayıf uzun boylu. Saçları sapsarı, dümdüz ve omuzlarına dökülüyor. Topladığında ise, yüzünün güzelliği - itiraf etmeliyim baş döndürücü olabiliyor.
Bazen gece uyumadan önce saçları geliyor aklıma, öylece dalıp gidiyorum. Sanki saçlarının arasında parmak çocuk gibi dolaştığım, garip rüyalar görüyorum. Sarı bir ormanın içinde gibi, ben ağaçların arasında düşe kalka koşuyorum. Yuvarlanıyorum en sonunda neşe içerisinde.
Beni farkediyor ve eline alıyor. Bakıyor bana. O da benim saçlarımı okşuyor. Gıdıklanıyorum, elimle yeter işareti yapıyorum. Konuşmayı bilmiyorum çünkü. Sonra beni dudaklarına götürüyor ve öpüyor. Buralarda uyanıyorum genelde. Şeyim taş gibi sert biçimde. Eğer sert değilsem de boşalmışım demektir. Bu demektir ki gitti bir don daha çöpe.
Erkekler tarafından çok da fazla rağbet görmemesi sanırım göğüslerinin ve kalçalarının çok küçük oluşundan kaynaklanıyor. Yani benim hoşuma giden tarafları. Bu kızın özellikle benimle ilgileniyor olmasının altında yatan neden de bu sanırım.
Öyle matah bir erkek vücuduna sahip olmamam beni kendisine yakın bulmasına neden olmuş olabilir. Ya da her neyse o da benim gibi farklı zevklere sahip birisidir belki. İki aykırı tip, filan diye düşünüyor da olabilir. Ama benim gerçekte onu neden beğendiğimi bilse...
Konu bensem; içgüdülerine güvenmemeyi öğrenir zamanla umarım. Bana bakmaya devam ediyor ama ben bakmadım. Çok iyi tanımadığım insanların gözlerinin içine bakmayı sevmiyorum. Sanki beyinlerinin içini görüyormuşum gibi hissediyorum. Bu beni rahatsız ediyor.
Çünkü, beyinlerinin içinde hiç de iyi şeyler görmüyorum. Yanından tam geçerken, istemeden yan dönüp baktım, o da gözlerimin içine baktı. Böyle yapınca ondaki isteği artırdığımın farkındayım - ama elimde olmadan yaptım. Hemen gözlerimi kaçırdım yere doğru.
Aslında kız arkadaşları arasında popüler biri. Arkadaşlarının yanındayken hep onun söylediklerine güldüklerini görüyorum. Neden bana takılıyor veya neden ben ona... Kızlardan hoşlanmam ki ben... Ama o başka sanki... Ya da yanılıyorum... Kafam karmakarışık işte...
~~~
Bir gün film yönetmeni olsam ve yaptığım film herkes tarafından beğenilse çok üzülürdüm. Hayatımı kendi çektiğim bir film gibi düşünüyorum. Hayatı çok da fazla sevmiyorum ya da çok meraklısı değilim diyelim.
