'Jaaa?''

Ze kijkt me vragend aan.

''Weet jij wat er met Yassir is?''

Het blijft even stil; ''Nee? Wat moet er zijn, over die inbraak enzo? Dat is niks joh kan gebeuren'' zegt ze terwijl ze haar mobiel pakt.

Ze kijkt niet omhoog van haar mobiel.

''Vanochtend zei je nog dat het allemaal toeval is''

''Jaa is het ook, maar dat heeft denk ik niks met Yassir te maken, Anyways. Vergeet het. We zijn hier om alles te vergeten wist je nog!'' zegt ze terwijl ze haar spullen pakt en richting de kassa loopt.

''Alles vergeten'' lach ik nep.

We lopen het restaurant uit en precies op dat moment word Inaya gebeld.

Lachend neemt ze haar telefoon op.

Arme Anouar.

''Jaaaa, achter station de 3e bushalte'' zegt ze lachend.

Ik kijk haar met open mond aan.

Bushalte?

Ze hangt op en kijkt me uitdagend aan.

''We hebben 10 minuten om naar het station toe te gaan" zegt ze lachend.

''Ik ga niet rennen? Ik ga relax lopen'' zeg ik en begin op mijn tempo te lopen.

''Inaya ik meen het'' als ik zie dat Inaya harder begint te lopen.

''Alsjeblieft! Ik betaal alles voor de hele avond'' zegt ze lachend.

''Alles? Dus ook de reis zometeen naar huis'' zeg ik serieus.

Ze schiet in de lach en begint te rennen.

''INAYA!''

''RENNEN! SARAH''

Elke jongen die langs loopt kijkt ons lachend aan.

Oke here we go.

Ik begin achter Inaya aan te rennen.

Mijn conditie is altijd al als de beste geweest.

Ik deed aan zumba & ging 3x in de week naar de sportschool om aan mijn lichaam te werken.

Joggen vond ik heerlijk als ik er even tussen uit moest.

Maar als alles zwart word dan heb je nergens meer behoefte aan.

''JE HEBT ME BIJNA INGEHAALD'' roept Inaya lachend.

Eigenlijk zou ik nu heerlijk in mijn bed aan het liggen zijn en vast weer met duizende dingen aan mijn hoofd.

Wie had dat verwacht dat ik nu door Rotterdam aan het rennen ben.

Lachend haal ik Inaya rennend in.

''Tering wijf!'' roept ze lachend.

Ik schiet in de lach en kom hijgend bij het station aan.

''Saaaang, Conditie en een figuur waar je u tegen zegt'' hoor ik en donkere jongen zeggen.

Ik kijk de andere kant op en ga op een bankje zitten.

Inaya moet de straat nog over steken.

Shit.

Waar moeten we ons omkleden?!

Als Inaya hijgend en bezweet mijn kant op loopt kijkt ze me moeilijk aan.

''Inaya! Waar gaan wij ons aankleden?!'' vraag ik zenuwachtig.

Onvergetelijke pijnWhere stories live. Discover now