🍁Daffodils အပိုင္း(၂၃)အိမ္ဆက္ျပန္ၾကရေအာင္!!

Começar do início
                                    

"နင္ဘာေတြေျပာေနတာလဲ.."

ေနြၪီးရဲ့ေမးခြန္းကိုေခမီက ပုခံုးတြန္႔ၿပံဳးျပၿပီး..
"ဒီတစ္ခါကေတာ့နင္နဲ႔ငါ့ရဲ့ေနာက္ဆံုးၿပိဳင္ပြဲျဖစ္မွာပဲ..အဆံုးမွာႏိုင္တဲ့လူကမိုးပင္လယ္ဆိုတဲ့လူကိုရမယ္...ငါဒီေဆးရံုကိုေျပာင္းလာတဲ့တစ္ခုထဲေသာအေၾကာင္းက မိုးပင္လယ္ရိွေနလို႔..မဟုတ္ရင္ငါကဘာလို႔ငါ့ရဲ့အလားအလာေကာင္းေနတဲ့ေဆးခန္း ကိုထားၿပီး ဘာမွလုပ္စရာမရိွတဲ့ေတာင္ေပၚေဆးရံုကိုေျပာင္းလာမွာလဲ..ၿပီးေတာ့မျမင္ခ်င္တဲ့နင္ကလဲရိွေနေသးတယ္!နင္ဒီမွာရိွေနတယ္ဆိုလို႔ ငါဘယ္ေလာက္ထိအာရံုေနာက္သြားလဲသိလား"

ေခမီ့စကားေၾကာင့္ေနြၪီး အလိုမက်စြာမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိတယ္။
ဘာၿပိဳင္ပြဲလဲ!!ရူးေနလား!ႏိုင္တဲ့လူကမိုးပင္လယ္ကိုရမယ္ေျပာရေအာင္မိုးပင္လယ္ကသက္မဲ့အရာဝတၴုမွမဟုတ္တာပဲ....

"ငါကနင္နဲ႔ဘယ္တုန္းကၿပိဳင္ေနလို႔လဲ...ၿပီးေတာ့ ႏိုင္တဲ့လူက မိုးပင္လယ္ကိုရမယ္လို႔ေျပာရေအာင္ မိုးပင္လယ္က အရာဝတၴုတစ္ခုမဟုတ္ဘူး...သူ႔ခံစားခ်က္နဲ႔သူဆံုးျဖတ္တတ္တဲ့လူ...

ၿပီးေတာ့နင္အဲ့ေလာက္အာရံုေနာက္ေနလဲ ခုပဲ​အေျပာင္းအေရႊ့တင္လိုက္ပါလား...နင္မရိွေနလဲေဆးရံုမွာဘာမွနစ္နာစရာမရိွဘူးဆိုတာအခုငါလဲသိၿပီပဲ...နင့္ရဲ့အလားအလာေကာင္းတဲ့GPကိုပဲျပန္ဖြင့္လိုက္ပါေတာ့..ေၾသာ္...အဲ့မွာေတာ့ လူနာေတြကိုေသခ်ာကုေပးၪီးေနာ္ ငါနင့္လူနာေတြကိုစိုးရိမ္လိုက္တာ"

"ဟန္႔!နင့္ကိုနင္ပဲစိုးရိမ္ပါ!ဘယ္အခ်ိန္က်န္ရစ္ထပ္ျဖစ္မလဲဆိုတာေတြးပူၿပီးေတာ့ေလ"

"ေလာေလာဆယ္ေတာ့ နင္က်န္ရစ္ျဖစ္ေနတာပဲငါေတြ့ေနရတယ္"

ေနြၪီးစိတ္တိုတိုနဲ႔ ကေလးဆန္ဆန္တစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာ
လိုက္ေတာ့ေခမီကသူ႔ကိုေျပာတာကိုသေဘာမေပါက္ဘူးဆိုတဲ့ပံုမ်ိဳးနဲ႔...
"အိုေခေလ ထားလိုက္ပါ...ငါေျပာတာေတြကိုနင္ေနာက္က်မသိခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာင္သိလာရမွာပါ"

ေနြၪီး ဘာစကားမျွပန္ေျပာမေနေတာ့ပဲ အိမ္ထဲကထြက္လာလိုက္တယ္။ေခမီ့လုပ္ရပ္က သူ႔အေပၚရာခိုင္ႏႈန္းနည္းနည္းေတာ့သက္ေရာက္မႈရိွတယ္ေျပာရမယ္။သူ႔ေခါင္းေတြရႈပ္ေထြးၿပီးအေတြးနည္းနည္းမ်ားသြားတာကိုေတာ့ သူခံစားမိတယ္။

?Daffodils[Complete]Onde histórias criam vida. Descubra agora