Reenkarnasyon (Tom Riddle)

10. Bölüm

Janie, yorgun adımlarıyla birlikte odasına doğru ilerliyordu. Peşinden sürüklediği şey sadece bedeni değildi, düşünceleri de onunla birlikte ilerliyordu. Valencia'nın kim olabileceğini düşünmeye çalışırken bedenini bir sıcaklık kaplıyor ve çenesini istemsizce sıkıyordu. Daha kim olduğunu bile tanımadan Valencia denen kızı sevmediğini hissedebiliyordu. Bu kadar sinirlenmesini saçma bulduğu için kafasından savmaya çalışıyordu ancak o da nafileydi.

"Çıkar şu cüzdanı, lanet olası aptal!"

"Yapacağım birkaç Crucio belki aklını yerine getirir, ha?"

Birkaç gülüşme sesi duyan Janie duraksayarak kafasını sağa doğru çevirdi. Gözlerini kısarak ileride 3 Slytherin'li kızı incelediğinde, karşılarında duran Gryffindor'lu kızı sıkıştırdıklarını anlaması uzun sürmedi. Onlara doğru yaklaştığında bir süre sadece izlemekle yetindi. Neler olduğunu kavradığında ise kaşlarını çattı.

"Hey! İnsanları soymayın. Bu kötü bir şey."

"İşine bak, Hufflepuff'lı."

"Sizde Galleon yok mu? Şu yuvarlak şey."

Üçü birbirine bakıp kıkırdadıktan sonra karşılarında duran Hufflepuff'lı Janie'i süzdüler. Sarah Jones denen Slytherin'li kız, bu durumdan yararlanarak elini yanında duran Gryffindor'lu kızın cebine doğru sokmaya çalışsa da bileğini kavrayan bir el daha vardı; Janie'in eliydi.

"Dolandırıcılardan hiç hoşlanmam."

"Ben de işime burnunu sokan insanlardan hoşlanmam." dedi Sarah sertçe bileğini çekerek. Tam asasını çıkarmaya meyilleniyorken karşısındaki kız ondan hızlı davranmıştı bile.

"Ascendio."

Sarah Jones, geriye doğru savrulduğunda Parkinson uzun saçlarını arkasına doğru attı ve gergince kaşlarını çattı. Asasını çıkarıp Janie'e doğru bildiği bütün büyüleri yolluyor olsa da, Janie çocuk oyuncağıyla oynuyormuşçasına sakin bir tavırla büyüleri geri yolluyordu.

Gryffindor'lu kız ise asasını tehlikeli bir duruma karşı diğer kıza tetikte tutuyordu. Ve düello halinde olan Parkinson ve Gray yoruluyor olsa da ikisinin de durma gibi bir niyeti yoktu.

"Everte Statum!"

"Sersemlet!"

"Ennervate!"

"Expelliarmus!"

En son hamleyi yapan Janie, Parkinson'u asasıyla birlikte yere düşürmeyi başarabilmişti. Haylazca sırıtıp önüne saçlarını üflediğinde kavgaya henüz karışmamış olan Druella Rosier, "Yeter!" diye bağırdı isyan edercesine. İki arkadaşını da ayağa kaldırıp oradan uzaklaştığında deniz kızı asasını inceliyordu. Büyü yapma işini epey sevmişti.

Yoluna devam etmeye karar verdiğinde aklına gelen düşünceyle birlikte duraksadı ve arkasında ona doğru bakan Gryffindor'lu kız ile göz göze geldi.

"Birini düşündüğünde içini bir sıcaklık kaplıyor mu?"

"Ah tabi ki." dedi Gryffindor'lu kız sırıtarak. Sanki karşısındaki kız ile yıllardır tanışıyormuş samimiyetiyle ağızını tutamadı. "Fleamont Potter'ı düşünürken..."

"Sebebi nedir?"

"Aşıksındır."

Janie yüzünü ekşitti. "Hayır." dedi huzursuz bir ses ile. "Valencia'ya aşık değilim." diye mırıldandı. "Çenem istemsizce kasılıyor, sinirleniyorum! Duvarlara yumruk atasım geliyor."

Hafifçe dudak büzerek kafa salladı kız. Sanki demin önce kavga çıkmamışçasına sohbet etmeye başlamışlardı. "O zaman kıskanıyorsundur."