kırkbir

420 41 46
                                    

Çok sevdiğim bir kitapta, çok sevdiğim bir söz vardı: Hayatının alt üst olmasından neden korkuyorsun? Belki hayatının altı üstünden daha iyi?

Gerçekten nereden biliyordum ki, belki hayatımın altı üstünden çok daha iyiydi? Yıllardır kendi kendime savaş verdiğim bu bedende, belki de berbat halde olmak çok daha anlaşılırdı. Ben sadece rahat bir nefes almaya çalışırken nefessiz kalmak zaten yeterince zorken, birde hayatımın daha kötü hale gelmemesi için elimden geleni yapmak için çabalıyordum. Kimine göre bu aptallıktı, kimine göre cesaret bile olabilir fakat benim için görünürde kendimi kurtarmaktan başka bir şey değildi. Ağladığım geceler oldu, kalbimin sıkıştığı geceler oldu ama hala kaydadeğer bir sonuca ulaşamadım. Ya ben bir araştırmaydım ve kendi kendime durduğum yerde sayıklıyordum ya da olduğum yerde yığılarak devam etmeye çalışıyordum. Emin değilim. Tam olarak nerdeyim, nasılım, kiminleyim, kimim bilmiyorum. Tek bildiğim sol yanımda hissettiğim bu soğuk boşluğu, sahibiyle doldurmak.

İşaret parmağımın ucu bardağın çevresinde dönüyor, gözlerimse hala internetteki onlarca şarkıya bakıyordu. Bunların birçoğu bildiğim şarkılardı ama daha önce hiç araştırma gereği duymamış ve öylesine dinlemiştim. Bana yazıldığını bilemeyecek, onu arama gereğinde bile bulunmayacak kadar aptaldım. Tüm olanlar benim yüzümdendi. O kadar sevgiye rağmen, tamamen benim yüzümden...ve şimdiyse bir şeyleri düzeltmek için çabalıyor ama asla sonuç alamıyordum. Tıpkı kendimde olduğu gibi. En son çareyse ne miydi? Onu bulmaka ve hala aşık olduğumu söylemek. Bu konuda pek umutlu değilim ama ya tekrar hissederse?

Cebimden telefonumu çıkartıp, hemen Hoseok'a kısa bir mesaj attım.

taehyung: j. numarası, lütfen.

Ve sadece birkaç dakikanın ardından, o büyülü sayılar yerine ulaştı.

hoseok: sadece, yap şunu.
+***********

Ve parmaklarım, olması gerektiği gibi davrandı.

***

+*********: konuşmak istiyorum, lütfen.

jennie: kimsiniz?

+*********: benden başka konuşmak istemediğin biri mi var?

jennie: numaramı kimden aldın?

taehyung: konumuz bu mu jennie?

jennie: evet??

taehyung: çok merak ediyorsan hoseok'tan
ama istesem rosé bile verirdi.

jennie: ah, tanrı aşkına.

taehyung: sadece düzgünce
konuşmak istiyorum, lütfen jennie.

jennie: bizim konuşmalarımız sen beni o sabah tek başıma bıraktığında bitti.

taehyung: yapma böyle.

jennie: ne yapmayayım?
mesafe mi koymayayım?

because of you | taennie ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin