"Би одоо ч гэсэн чамд хайртай. Намайг гэх хайр чинь хөрчихсөн үү"
Үнэндээ тийм ч их хөрөөгүй ээ. Гэхдээ л бардам зан минь зулгаагаад байна.
"Тиймээ хөрчихсөн. Тэр үед өгсөн шаналал чинь таныг гэх хайрыг юу ч үгүй үнс болгочихсон"
Одоо ч урсах энэ нулимсыг би яах вэ? Яагаад захирагдахгүй байна аа.
Жэксон ах миний нулимсыг арчингаа хэлсэн үгийг минь сонсон санаа алдаад
"Бүгд миний буруу. Тиймээс битгий уйл л даа. Чамайг уйлж байхыг харах дургүйг минь мэднэ биз дээ"
Иймэрхүү үг хэлэхээр чинь би яах болж байна. Миний зүрхний цохилтыг сонсож байгаа болов уу?
"Чамаас өөр нэгнийг хардаггүйг чи мэднэ шүү дээ. Тийм болохоор чамайг өөртөө дахин дурлуулахын төлөө би чадах бүхнээ хийх болноо"
"Юу хийх чинь надад хамаагүй болохоор одоо ингээд явъдаа" гэж хэлээд нэг бөхийчихөөд өрөөнөөс нь гарлаа.
A/N: Ene bichveriin araas oroh shine bichveriin ajildaa orchihson shuu~
