Every Beat of Heart (Agravante Series #2)

KABANATA 35

Kabanata 35

Life

--

Tulala habang nagsasalita si Ate Johanna, hindi ko na naintindihan ang mga sinasabi niya. Hinampas niya tuloy ako sa braso dahilan para masaktan ako at iritadong tumingin sa kanya.

"Ano ba?" tanong ko.

"Anong ano ba? Dapat nga ako nagsasabi niyan! Bakit hindi ka nakikinig sa'kin?" anya.

Iritado akong nag iwas ng tingin at hindi na nagsalita. She's just talking about what is happening now in the company. The problem in our company seems to be getting worse. I can't pay attention because apart from the fact that I'm not really interested, I also have a lot of trust in Cassandra, Louissa and Loreleil. Ganon rin kay Lolo at sa mga Tito ko. Hindi nila hahayaang bumagsak ang pinaka malaki naming kumpanya.

"Hindi ka ba nag aalala? Mukhang nahihirapan na sina Issa!" ani Ate.

"Nahihirapan? Kanina lang kaya nandito 'yon! Pati si Lorie! Nagkakape! Kaya anong nahihirapan?"

"Tss. Nagkakape? Malay mo nagpapahinga lang kasi sobrang hectic ng mga ginagawa nila ngayon?"

"Si Cassandra nga nakuha pang makipag date kay Brandon. Kaya wala siya rito noong nandito si Issa at Lorie."

"Talaga?" gulat niyang tanong.

Hindi na ako nagsalita. Marami akong iniisip ngayon at ayoko nang idagdag pa ang kumpanya!

"Paano 'yon? Dapat nag aalala sila!"

"Hindi sila nag aalala kaya dapat hindi ka rin mag alala. They can take care of it, I'm sure of that."

Natahimik naman na si Ate pagkatapos no'n. Nag aalala rin naman ako pero dahil nakita kong relax na relax lang sila Issa kanina, hindi na ako nag alala. Naisip ko na maayos lang ang nangyayari sa kumpanya at hindi naman ganoon kalaking problema ang nangyayari.

Nakuha ba namang magkape at makipag date sa kalagitnaan no'n?

I wasn't in the mood when I got home to my condo that day. At mas lalo lang yata akong nawalan ng sa mood nang tumawag sa akin si Mommy. Gusto ko rin siyang makausap tungkol sa ginawa niya kay Lee pero pakiramdam ko wala rin namang mangyayari.

"Kumusta, anak?" hindi ko man siya nakikita, alam kong nakangiti siya at excited sa ibabalita ko.

"I'm fine, Mom," I said.

"How was your date yesterday? Are you happy?" she asked.

Inasahan ko nang itatanong niya 'to. I just sighed.

"Bakit si Lee po ang nandoon?" tanong ko.

"Why? Aren't you happy?"

"I thought you didn't want the Hidalgos to get even angrier with us? Why are you pairing him with me now?"

"Anak... the Hidalgos weren't angry. They agreed that's why you dated Lee yesterday. Aren't you happy with it? You said you love him. You should be happy!"

Hindi nagalit ang mga Hidalgo? Totoo ba 'yon?

But I still couldn’t be happy.

"Maraming nangyari sa amin noon, Mom. Hindi kami ayos ngayon. Sa tingin mo magiging masaya ako?"

Hindi nakapag salita si Mommy.

"I want this to stop. Please, hayaan niyo nalang ako sa buhay ko. I would be happy if you will just let me go..."

Hindi na nagsalita si Mommy. Hindi ko alam kung susundin niya ba ang gusto ko pero nagpaalam na lamang ako ng tahimik sa kanya. I'm glad hindi kami nagkasagutan. Mas pinili ko nalang rin kasing maging mahinahon kesa makipag away sa kanya. I'm so tired... really.