Hi,Stranger!

CHAPTER THREE

Still not move on

𝐒𝐤𝐲𝐥𝐞𝐫 𝐏𝐎𝐕

"I think i like you....Ms. Beautiful."
nakangiti niyang saad.

Ngunit habang abala siya tumitig sa maganda kong mukha unti-unti ko ng inaalis ang aking kamay mula sa pagkakahawak niya upang
makabuwelo ako sa aking malakas na Suntok.

Oo, Malakas na suntok ang ibinigay ko sa kaniya kaya ngayon namimilipit na siya sa sakit.

*Smirk*

"Handsome Mr. Hoody...But i don't like you." saad ko at iniwan siya.

Ang hirap talaga maging maganda.

"Hey! Ms. Beautiful! Don't leave me! Fuck!" sigaw niya ngunit hindi ko na lang siya pinansin.

Kainis! Si Mark lang dapat ang humahalik sa akin ih.

"Naka move on kana ba?"

Bigla ko na lang naalala ang sinabi sa akin ni Oddete kanina ngunit isa lang ang masasagot ko sa katanungan niya.

I'm still not move on. Mahirap kalimutan ang mga pinagsamahan namin kung gaano niya ako pahalagahan ang pagiging seloso at pagiging sweet niya sa akin ngunit lahat yun nagbago noong dalawang buwan nakalipas...

Parking lot

"Ang tagal mo naman" inis na wika sa akin Mariel habang pasakay palang ako sa passenger seat.

"Shut up!...Get it?!"

Naiinis parin ako sa Mr. Hoody na yon hindi lang dapat sapak ang binabigay doon eh...

"Tse...Nagmamaldita ka na naman!"
sigaw niya sa akin at sinimulan na niyang magdrive.

Hindi ko na lang siya pinansin at lumingon na lang kay Oddette.

"Odette mag-aaral ka ba mamaya?"

Lagi kasi siyang nagrereview kapag gabi kaya hindi namin siya nasasama ni Mariel sa bar.

"Yeah" tipid niyang saad.

Sayang...

Hininto ni Mariel ang sasakyan sa appartment ni Oddete

Mag-isa lang si Odette sa kaniyang appartment na tinitirahan sabi niya kasi dati noong mga 12 years old palang kami uncle lang niya ang nagaalaga sa kaniya pero namatay yung uncle niya noong 13 years old na kami sabi niya dahil daw sa sakit kaya daw siya namatay. Pero hindi---

"Skyler" tawag sa akin Odette

"Why?"

"Goodluck" saad niya at saka lumabas na sa kotse.

Huh? Ano daw? Ang weird niya talaga kahit kailan.

Sanay na ako sa kaniya kaya hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya.

"Mariel...Bar tayo?" yaya ko kay Mariel.

"Sure. Why not?" saad niya at ngumisi.

"8:00 pm tayo mamaya, Bye." paalam ko sa kaniya at bumaba na sa kotse dahil nandito na kami sa gate ng mansion.