Çiçek'in yüzü, Şirvan'ın bana söylediği şeyden dolayı gülmeye başlamıştı. Komik değildi.
Çiçek "Geçirip geliyorum." Diyerek peşinden gitti.
Geldiğinde ise kocaman bir gülümseme ile bana bakıyordu.
"Bazen beni gerçekten gırtlağına çökecek konuma getiriyor ama o olmasa yaşayamam."
Hafiften gülümserken gözleri sargılarıma takıldı.
"Kırık mı?"
Yüzümdeki gülümseme silinirken kafamı olumsuz anlamda salladım.
Gözlerim Faruk'a dönmüştü.
Gözleri üzgünlükle bakıyordu. Yerine sinmiş, öylece bekliyordu.
"Sadece ezilmeymiş. Bir haftaya çıkar inşallah."
"İnşallah."
Hemen karşımda duran koltuklardan birine geçti.
"Dün biraz hastaydım o yüzden pek konuşamadık. Şey Şirvan abim ile akraba değiliz demiştin değil mi?"
Dün kırdığım pot yüzünden kendime kızarken, el mahkum kafamı salladım. O gün hemen kabul edişinden bir şeyler anlamalıydım. Normal biri tabi ki sorgulardı bunu.
Sorgulamamasının sebebi hasta haline denk gelmesiydi.
"Şey akrabalık bağın yoksa neden buradasın? Yanlış anlama, gerçekten seni yargılamak ya da başka bir şey için sormuyorum. Ben sadece merak ettim."
Kötü bir amacı olmadığını tabi ki anlamıştım. Dudaklarımda belli belirsiz bir gülümseme oluşmuştu.
Gerçekleri birazcık çarpıtarak anlatmaya karar verdim.
"Ben burada üniversite kazandığımda abim beni buraya, en yakın arkadaşının, yani Şirvan abinin yanına gönderdi. Daha kolay yaşayabilmem için. Kyk ile uğraşmayayım diye."
Yani kısmen doğruydu.
"O saçma Mardin kitaplarını okumayı kesmeliyim sanırım. Çünkü şu an anlattığın şeylerle benim okuduğum Mardin kitapları pek örtüşmüyor."
Neyden bahsedip anlattığını anlamam uzun sürmedi. Göz devirmek istedim ama vazgeçtim hemencecik. Benim de hayatım kitap kurgusundan farksızdı çünkü şu an. Belki milyon bile okunurdu.
"Acıktın mı?"
Sanki midem bunu beklermiş gibi varlığını bana hissettirirken, kafamı utangaç bir şekilde salladım.
Cevabımın olumlu oluşundan dolayı mutfağa gitmişti. Kendimi huzursuz hissediyordum.
Eğer ayağım iyi olmuş olsaydı, yardım edebilirdim ama benim aptallığım yüzünden başıma bir sürü iş gelmişti.
Hayır hangi manyak köpek korkusu yüzünden ayağını incitebilirdi ki?
Mutfakta birkaç bir şey yaptıktan sonra elinde iki filtre kahveyle geldi.
Konuyu dağıtmak adına "Şirvan abi polismiş." Dedim.
Gözleri ışıl ışıl parladı. "Ah, sana o gün benim kaçırılma olayımı anlattığımda polis olduğunu söylemedim değil mi?"
KAMU SEDANG MEMBACA
YABANİ
ChickLit* Kurgu ve isimler değiştirildi. "Bazen evler, dört duvar olmaz." Kadın küçücüktü fakat adamın kalbinde adamdan bile daha daha büyük bir yer kaplamıştı. Bunu kabul edemiyordu adam. Kırıyordu döküyordu ama bunu kabul edecek kadar cesareti yoktu. Çü...
❉ Yabani| Bölüm 9 ❉
Mulai dari awal
