အိမ်သို့ပြန်ရာလမ်းတလျှောက်လုံး စိတ်တွေနောက်နေသလို ရင်ထဲမှာလဲ ခဲစွဲထားလို
လေးလံနေခဲ့မိသည်။
မြေနေရာကို သူမရောင်းခဲ့ရင် ကောင်းသားဆိုသော အတွေးက အကြိမ်ကြိမ်ပေါ်လာမိသလို ထိုသို့မရောင်းခဲ့ရင်လဲ ဆော့ဂျင်နဲ့
အခုလို အဆင့်ထိရောက်လာဖို့ မဖြစ်လာနိုင်တာမို့ အတွေးနောကါတမျိုးဖြစ်သွားရပြန်သည်။
"သူဠေး ပြန်ရောက်ပြီလား!!"
သူကားလေးပေါ်က ဆင်းသည်နှင့် နှုတ်ဆက်လာတဲ့ အိမ်အလုပ်သမားကောင်လေးကို ခေါင်းလေးသာငြိမ့်ပြရင်း အိမ်ထဲဝင်လာမိချိန် ဧည်ခန်းထဲတွင်ထိုင်နေသော ဆော့ဂျင်ကို တွေ့လိုက်ရသညါ။
"ဂျင်လေး ၊ ဒီမှာဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ "
ဆော့ဂျင်ဘေးတွင် ခရီးဆောင်အိတ်လေး တလုံးဟာလဲ အသင့်ရှိနေတာမို့ အနားကို
အလျင်အမြန်သွားမိတော့သည်။
"ဂျင်လေး ဒီအိတ်ကဘာလဲ!!"
"ဒီအတော်အတွင်း ဂရုစိုက်ပေးခဲ့လို
ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဦး မဟုတ်ဘူး
ကင်မ်နမ်ဂျွန်းရှီ!! ခင်ဗျား ပစ္စည်းတွေအကုန်
နေရာတကျ ထားခဲ့ပေးသလို ဒီဆွဲကြိုးကိုရော
ပြန်ယူလိုက်ပါ ၊ အစစအရာရာအားလုံးအတွက်
ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
ခရီးဆောင်အိတ်လေးကိုဆွဲကာ သူအရှေ့က ထွက်သွားဖို့ပြင်နေတဲ့ ဆော့ဂျင်လက်လေးကို
ပြန်ဖမ်းဆွဲထားရင်း နားမလည်နိုင်စွာဖြင့် မေးမိတော့သည်။
"ဂျင်ေလး က ဘယ်သွားဖို့လဲ
ဘာလို့ ဒီဆွဲကြိုးပြန်ပေးနေရတာလဲ?'
"အရမ်းထက်မြတ်ပါတယ်ဆိုတဲ့ ကင်မ်နမ်ဂျွန်းက ဘာဖြစ်လိုအခုမှ ရူးချင်ဟန်ဆောင်နေရတာလဲ? ခင်ဗျားနဲ့ကျတော် ဆက်ဆံရေး ဒီမှာ
တင်ပြီးသွားပြီမို့ ထပ်ပြီး ဟန်မဆောင်နေပါနဲ့တော့ "
"ဘာလို့ ပြီးရမှာလဲ ဂျင်လေး
ကိုယ်က ဘာကိုဟန်ဆောင်နေလိုလဲ?"
"ဒီမှာကင်မ်နမ်ဂျွန်းရှီ ခင်ဗျားနဲ့ ကျတော်အကို
ပြောခဲ့တဲ့စကားမှန်သမျှကို တလုံးမကျန်
ကျတော် ကြားခဲ့ပြီးပြိမို့ ဘာမှသရုပ်မဆောင်နေပါနဲ့တော့ ၊ ခင်ဗျားကျတော်ကို
မြေယာတွေလောက်တောင် တန်ဖိုးမထားခဲ့ဘူးဆိုတာ အခုလိုအချိန်ထဲက သိခွင့်ရလို
အများကြီးကျေးဇူတင်တယ် "
YOU ARE READING
Only...I See Him☑️ completed
Horror"ထာဝရမင်းဘေးအတူရှိနေမှာ။ ကိုယ်အသက်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အတူမရှိခဲ့တော့ရင်တောင်..."
