Hoofdstuk 26

153 3 2
                                    

a/n:

Aaah, de countdown is nog maar vier/vijf hoofdstukken! Wat? Hoe dan? Zo snel al? Ik vind dit echt heel gek om te beseffen want ik ben al het hele jaar bezig met deze serie haha! Waarschijnlijk komt er ook nog een epiloog aan. Ik zorg dat dit verhaal met oud&nieuw eindigt zodat ik hopelijk mijn nieuwe verhaal over The Maze Runner kan starten in het nieuwe jaar! Zal ik daarna beginnen aan een spin off over Jurgen&Eva?

Liefs, Lotte.

Ps: ter info, Anna is de vriendin van Kjell Scherpen&Roos die van Perr Schuurs!
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"Deze staat je echt leuk, Eef!" drong Isis aan en de andere meisjes knikten instemmend. Eva was in de stad samen met Isis, Anna en Roos. Ze moesten nodig eens bijkletsen en waren aan het winkelen om een outfit bij elkaar te scoren voor het Ajax kerstgala wat aanstaande vrijdag gegeven werd. "Wat doen ze allemaal met zo'n gala?" vroeg Eva. "Het is een groot feest. Er word gedanst en momenten van afgelopen seizoen worden herinnerd. Als ze winterkampioen zijn is het nog leuker." Zo gezegd zo gedaan, was Eva met hen meegegaan om te shoppen. 

"Oke ik doe hem." ze keek nog een keer naar de jurk die het meisje aan droeg. Het was een donkerrode en Eva haar blonde haar kwam er perfect mee uit. "Yes!" zeiden Anna, Isis en Roos in koor en ze begon te lachen. "Maar is ie niet veel te duur?" vroeg Eva. Inmiddels had haar familie genoeg geld verdient naar twee jaar sinds haar ouders een betere baan hadden weten te bemachtigen. Toch moest ze nog steeds erg wennen aan dit feit dat ze zelf ook geld verdiende. 

"Geen zorgen Eef. Wij kunnen anders ook mee betalen." zei Isis gerustellend en ze knikte omdat ze wist dat het geen zin had om er tegenin te gaan. "Wacht even dan doe ik hem uit." zei ze en verdween het pashokje in. Eva trok de jurk uit en deed hem terug op de kleerhanger. Ze deed haar eigen spijkerbroek aan met shirt, pakte haar spulletjes en liep weer naar buiten. "Nu heb ik wel zin aan wat te drinken." zei Anna en iedereen knikte instemmend. "Ik heb jullie ook nieuws te vertellen." de meiden fronste en Anna lachte zenuwachtig. "Kom nou maar." 

Niet veel later zaten ze met hun drinken op het terrasje met hun drinken. Weliswaar allemaal aan een wijntje en er stond een bakje met nachos voor hen. "Wat wilde je vertellen?" vroeg Isis aan Anna. "Ik uhm..-" begon ze. "Er hebben zich clubs aangemeld voor Kjell." gooide ze eruit en Eva haar mond viel open. "Wat goed!" zei ze trots. "Maar… Dat betekent.-" ze begon het zich langzaam te realiseren. "Ik heb besloten om met Kjell mee te gaan. Waar hij ook gaat." knikte Anna en het was even stil. 

"Ik begrijp het. En dat moet je ook vooral doen. Als je de kans krijgt om de rest van de wereld te zien moet je dat met beide handen aanpakken." zei Isis. "True. Grijp die kans, meid. Kjell zou het heel fijn vinden als jij met hem meegaat naar een buitenlands avontuur." zei Roos en Eva knikte. "Dank jullie voor het positieve antwoord." zuchtte Anna opgelucht. "Waar wil hij heen?" wilde Eva weten. "Brighton." antwoordde Anna zonder twijfelen. 

"Hey, daar voetbalt Joël Veltman ook, een vriend van mij en Carel." zei Isis enthousiast en Anna knikte. "En het is te doen met vliegen. Dus wij blijven elkaar gewoon zien." hierop glimlachte de meiden. "Dat hoop ik ook!" zei Eva en ze tikten niet hun wijnglazen tegen elkaar aan. "Ik en Jur moeten ook nog een nieuw appartement vinden." zuchtte Eva. "Dat zou vast een heel gedoe opleveren." leefde Roos met haar mee. 

"Jup, het moet dan maar even." antwoordde Eva en ze knikte. 

Na een gezellige middag met de meiden en de nodige foto's op social media te hebben gepost stapte Eva uit haar auto bij haar ouderlijk huis. Het was nog even wennen om weer terug in Amstelveen te zijn naar anderhalf jaar. Ze was nog niet op de plek van hun oude huis geweest. Gewoon omdat ze het nog niet durfde om de schade aan te zien. "Lars?" een frons verscheen op Eva haar gezicht toen ze de jongen op het muurtje bij hun huis zag zitten. 

"Hey." hij glimlachte nerveus naar haar. "Hey. Wat doe jij nou weer hier?" vroeg Eva en ging naast hem zitten. "Ik wilde je bezoeken maar je moeder vertelde dat je in de stad was. Dus ben ik later teruggekomen." antwoordde Lars en schoof met zijn voet over de grond. "Je hebt op me gewacht." Eva glimlachte kort naar hem. "Wil je mee naar binnen voor wat privacy?" vroeg ze vervolgens en dit aanbod nam Lars maar al te graag aan. 

"Hi mam." Eva stapte de woonkamer binnen en wenkte Lars dat hij door mocht lopen. "Hallo mevrouw Verbrugge." zei hij beleefd. "Ha Lars. Hoi Eef.  Ik ga er gelijk vandoor. Ik ga naar de bioscoop met een vriendin." zei Cynthia mededelend. Redden jullie het zo alleen?" vroeg ze. "Jahoor, maak je je niet druk." Eva duwde haar moeder de woonkamer uit en lachend pakte die haar jas uit de gang. 

"Wat kwam je doen?" vroeg Eva nieuwsgierig en ging naast hem op de bank zitten. "Ik uh, wilde zeggen dat het mij spijt dat ik je bijna zoende." viel Lars gelijk met de deur in huis en haalde even diep adem. "Ik en Sterre hebben erover gepraat en ze accepteerde het gelukkig. Ik voel niets voor je Eva. Je bent meer mijn zusje. Nogmaals sorry voor alles." ratelde hij.  "Het is oké." vertelde Eva hem en zijn ogen vlogen open. 

"Echt waar? Want als dat het niet is…-" begon Lars weer. "Natuurlijk is het alweer goed." zei Eva sussend tegen hem en hij haalde opgelucht adem. "Ik en Jur hebben ook gepraat. Nu zijn echt alle problemen de wereld uit." zei ze en beide glimlachte ze naar elkaar. "Dat is heel fijn om te horen." zei Lars en ze gaven elkaar een grote knuffel. 

Samen Met Jou✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu