Hayal Kırıklığı | Texting

6.0

Eski sevgiliniz ile daha yeni tanıdığınız arkadaşınıza güvenmeyip onu takip etmeye gitmek mi? Evet bunu biri yapacaksa o kesinlikle ben olabilirdim. Mor renkte diz kapağıma kadar olan elbisemi çekiştirirken afilli gece klübünün önünde durduk. Mirza her zaman ki gibi şıktı kahverengi jean pantolonu ve beyaz gömleği ile oldukça iyi görünüyordu. İçeri girmek üzereyken ona döndüm. "Umarım yalan söylemiyorsundur." Etrafı incelerken dudaklarını kıvırdı. "Ben yalan söylemem Lamia."

Şarkı ve kalabalık ortamlar sadece beni mi geriyordu?Ateş'i görmek ister gibi etrafa bakıyordum ama göremeyince bir şeyler içmek için bara gittik. Kırmızı renkte özenle hazırlanmış içeceği bir hışımla içerken boğazımda oluşan acıyla yüzümü buruşturdum. "Lamia içme" dedi Mirza endişeli yüz ifadesiyle.

Kokteyli masaya bırakırken yüzümde bir sırıtış belirdi. "Sarhoş olmak için güzel bir gece." onun yüzüne baktım. "Eski sevgilimle birlikte hemde." Gözlerinde acı verici bir yansıma görünce konuşmaya devam ettim "Bu gece bizim gecemiz olsun."

Mirza gerçekleri öğrendiğinden beri onunla hiç bu konu hakkına konuşmamıştık o da sormuyordu. İlk başta önemsemediğini düşünmüştüm ama şimdi gözlerinden korktuğunu görüyordum. Mirza olanları tekrar duymaktan korkuyordu.

Etrafı incelerken karşı da loş ışıkların yüzüne vurduğu Ateş'i gördüm. Oradaydı. Onu görmek için gelmiştim ama burada olmasını başından beri istememiştim. Mirza'nın yalan söylediğine inanmak istiyordum.Ateş hiç eğleniyor gibi durmuyordu hatta zorla düğüne gitmiş bir çocuk gibiydi eğlenmiyor ama eğleniyor gibi yapan.

Alkolün kanıma karıştığını hissediyordum. Mirza yanımda durup etrafı izliyor benimle konuşmak istediğini hissediyordum. Aniden ona döndüm. "Neden?"Anlamayarak kaşlarını çattı yüksek müzikten dolayı biraz bana yaklaştı. Alkolle birlikte içimde ne varsa dökmek istiyordum.

"Merak etmiyorsun, soru sormuyorsun çok düşündüm hatta beni önemsemediğini bile düşündüm her şeyi öğrenince yanımda olursun beni bırakmazsın sandım ama sen bunları yapmak yerine yine sana gerçekleri anlatmadığım için beni suçladın şimdi de Ateş'i benden uzaklaştırmaya çalışıyorsun." Hızla söylediğim kelimeler bana derin bir nefes aldırdı.

"Soru sormuyorum çünkü sana hatırlatmak istemiyorum ve gerçeği öğrendiğimden beri uyuyamıyorum ya kötü bir kabus görürsen diye gecenin köründe evinin oraya geliyorum. Eğer kabus görürsen sana sıkıca sarılıp her şey geçti demek için anca ışıkların kapalı olduğunu görünce rahat edip öyle eve gidip uyuyabiliyorum. Haklısın Lamia gerçekten seni düşünmüyorum."

Duyduklarım gerçek miydi? Mirza beni bu kadar düşünmüş olabilir miydi?

Yapmıştı.

O acı çekiyordu.

Pişman ve çaresizdi.

Ateş'in olduğu yere başını çevirdi.

"Sadece acı çekmeni istemiyorum. Beni affetme ama güvende ol."

Ateş'e baktığımda yanında simsiyah giyinmiş koruma gibi duran adamları gördüm. Mirza haklı mıydı? Ateş mafya mıydı?

Barda içkileri hazırlayan adama döndüm. "Buranın sahibi kim?" İlk başta anlam veremedi ama basit bir merak olduğunu düşünüp cevap verdi. "Ateş Mahzen.." dedi hava atmaya çalışarak.

O an sanki dünya yerle bir olmuş bende altında kalmıştım. Basit iyi kalpli lise öğrencisinin içinde meğer karanlık birisi vardı hani kendinizi bir oyun oynarken bulursunuz ama aslında oyun oynanan kişi sizsinizdir.Ateş öyle birisi olmasa da şuan benim aklımdan geçen oydu. Beni kandırmamıştı ama söylememişti de. Mirza'ya baktım. "Beni dışarıda bekler misin?"

Hiçbir soru sormadan yanımdan kalkıp dışarı gidince sinirden titreyen ellerimle saçlarımı düzelttim. O an tek düşündüğüm ondan hesap sormaktı "neden" diye bağırmaktı. Her zaman ki gibi, kötü bir şey yaşadığım da yaptığım gibi gülümsedim. Güçlü olmak zorundaydım.

Bir cesaretle ona doğru yürümeye başladım. Yüzüme vuran rengarenk ışıklar gözlerimi ondan ayırmama engel olmamıştı. Eline aldığı viskisini yudumlarken yüzünü bana çevirdi. Beni gördüğü an yüzünde bir şaşkınlık ortaya çıktı. Hiç öğrenmeme mi istemediği bir şey ortaya çıkmıştı nede olsa. Uzaktan dudakları aralandı ne dediğini anlamıştım. "Lamia?"

Yanında ki adamlar geldiğimi görünce Ateş'in önünde durup bana engel olmak istediler ama Ateş geri çekilmelerini eliyle işaret etti. Onun olduğu yere gelince sadece gözlerine baktım. Ağzımdan hiçbir kelime çıkmıyordu.

Daha demin elinde olan viski bardağını alıp hızla yüzüne döktüm. Refleksle ayağa kalktı ama hiçbir şey yapmadı. Gözlerine bakarken içimde ki kırgınlığı dışarı bıraktım. "Oyun bitti."

Arkamı dönüp çıkışa doğru hızla yöneldim. Arkamdan gelmiyordu, gelemezdi. Çünkü suçluydu ve ben suçlu insanlardan nefret ediyordum.

🪐

Ateş de bad boy çıktı xjejsbj

Sizce yeni bölüm nasıldı?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!