WYBHBM ~~ Chapter 17

Magsimula sa umpisa
                                    

"please bitawan mo ko !"

"ayoko." nanghihina ako. Di na ko makalaban. Di na ko makapalag.

"please,Xan. . . ayokong umiyak sa harap mo. . ." pinipigilan kong mapahagulgol ng malakas.

"let me go . . ."

"naalala mo yung sinabi ko sayo kagabi ? I said whatever happens, i'll be here. . . It's ok kung gusto mo umiyak. Kunyari wala akong naririnig. Kunyari wala akong nakikita. Kung gusto mo,pipikit pa ko . . .just. . . just let me stay . . .beside you."

Hindi ko na napigilan. I cried hysterically in his arms. Wala na syang sinabi. Yakap lang nya ako. He's carresing my back and kissed my hair. Wala syang pake kung nababasa ko na ang shirt nya.Wala syang pake kung sobrang ingay ko umiyak. Wala syang reaksyon. Hindi sya nagbigay ng opinion. He let me pour out my feelings. Lahat ng sakit. Lahat ng nawalang pag-asa. Lahat ng hirap at bigat ng damdamin. Hinayaan nya kong umiyak ng umiyak.

Masakit. Oo. Sobra.

Para kong pinupunit.

Parang kinukuryente lahat ng parte ng katawan ko.

This is the disadvantage of being always positive. Masyado akong umasa. Pinaasa ko ang sarili ko kahit parang sobrang labo ng mangyari na mabuhay pa si papa. Hindi ko inihanda ang sarili ko sa kung paano ko haharapin ang katotohanang ilang araw at oras na lang ang nalalabi para sa papa ko. Hindi ko binigyan ng chance ang puso't isip ko na tanggapin ang katotohanan kapag dumating na ang time na kukunin na nga sya saken.

Ganto kasakit ang umasa sa wala.

Hindi ako nag-isip ng taliwas sa gusto kong mangyari. Kaya eto, para akong pinapatay ngayon.

Alam ko na kung ano ang madadatnan ko sa loob ng kwarto. Parang ayoko ng buksan ang pintuan na kinasasandalan ko. Parang mas di ko ata kayakung makikita ko syang nakahiga at wala ng buhay.

Pano kung mag-breakdown ako ?

Pano na ko pagtapos nito ?

Pano na lahat ng plano ko noon ?

Malabo na bang mangyari yon ?

Wala na ba kong pag-asa sumaya ?

"whatever happens, i'll always be here. . . "

"whatever happens, i'll always be here. . . "

"whatever happens, i'll always be here. . . "

"whatever happens, i'll always be here. . . "

Do I really trust Xandrei this much ? Siguro nga dahil wala naman akong ibang masasandalan kundi sya.

Pumayag ako sa deal dahil sa kalagayan ni papa.

Baby maker nya ako ,oo. Pero sa tamang panahon.

Ngayon, wala na ang papa ko. Tatalikuran ko ba yung deal ? Tatalikuran ko ba si Xandrei?

It's not fair.

Xandrei did everything for me. Hindi nya ko trinato na baby maker kahit pa nga ba yun talaga ang napag-usapan namin. He treated me as a princess. . .as his prncess. Not to mention he did everything in favor of my needs. Sa papa ko, sa school, even my temporary home. And he's willing to wait for my 18th birthday bago ko mapangatawananang pagiging baby maker ko.

Maliban pa don, he's always there for me. Showing his care and support. Sino bang yumayakap saken ngayon ?

Di ba sya ?

'Cause he really cares for me.

All I need to do is trust him. . . 'til the end of our deal. . .

Will you be his BABY . . .MAKER ?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon