Onvergetelijke pijn

~ 33 ~

Ik schuif aan aan de keukentafel en eet een broodje op.

-Die met moeite door mijn keel gaat-

Het leven blijft ingewikkeld, hoe hard je er ook voor vecht.

Ik pak het eten van gisteren dat ik niet eens heb opgegeten en stop het in mijn tas.

Ik trek mijn zwarte Royaums aan en doe mijn krullen goed.

Vanaf vandaag word dit dus mijn Vespa.

''Kom maar bij mama'' fluister ik zachtjes.

Het is zo moeilijk om normaal over straat te lopen na alles wat er is gebeurd.

Je bent bang dat iemand je elk moment weer tegen een muur kan worden geslagen met je hoofd.

Vanaf vandaag neem ik een andere weg.

''Ze zullen je altijd blijven'' zegt een stem in mijn hoofd.

Ik zet mijn muziek op, dit keer word het geen down muziek.

''6 AM - J Balvin ft. Farukko''

Ik rij de straten door, het lukt me moeilijk om op de wegen te concentreren.

Elk moment, elke seconde, elk stukje vooruit doet me weer denken aan gisteren.

Ik parkeer de scooter en stap af.

Iedereen die langs loopt bekijk in aandachtig.

Mijn telefoon gaat af terwijl ik naar binnen loop.

Ik verwacht Safouane maar het is Naoual mijn nicht.

''Heey lieverd'' 

Het is echt weken geleden dat ik haar heb gesproken.

''Sarah! Hoe gaat het met je? Gaat alles helemaal goed?'' ze klinkt bezorgt.

''Jaa hoezo?'' 

Inaya loopt op me af en knipoogt.

Ze denkt dat het Safouane is.

''Je laatst gezien is van eergisteren? De hele familie heeft je echt al weken niet meer gezien, kom je vandaag na 9 uur langs?'' 

Ik wil zo graag, maar het kan niet.

Ik heb met Charafeddine om 10 uur afgesproken achter de Albert Heijn.

''Ik heb morgen een belangrijke toets'' lieg ik.

Inaya kijkt me met een omhooggetrokken wenkbrauw aan.

''Je kan ook hier leren'' probeert ze.

De bel gaat en mijn les begint, precies optijd.

''Ik moet naar de les lieverd, ik kom overmorgen misschien wel weer een keertje'' zeg ik zachtjes.

Wat voelt het slecht om tegen je familie te liegen.

''Oke dan, je mag ook gewoon nee zeggen'' 

''Ik kan niet schat, wollah ik beloof het je deze week kom ik langs of we gaan een dagje winkelen in Roffa'' 

Ik probeer entoushiast over te komen.

''Doen we! Hey ga maar naar je les'' zegt ze lachend.

''Doei'' zeg ik droog en hang op.

Safouane heb ik ook niet meer gesproken.

''Wie was dat?'' vraagt Inaya als ik mijn mobiel wegstop.

''Mijn nicht, ze vroeg waarom mijn laatst gezien zo laat is'' zeg ik.

''En waarom is dat?'' 

''Gewoon geen zin''