Damn Umbrella! ☂

-ჰეი, რა ხდება, ტკბილო, რამე გაწყენინე?🤔

-თე,შემომხედე, რამე ჰო არ წაიკითხე ან გაიგე?იქნებ რამე მოგელანდა და შეგეშინდა?-სულმოუთქმელად მიაყარა კითხვები მამამ.

-მმმ, ჩემს თავს კიდევ ეს უნდოდა?-გამოთქვა უკმაყოფილება უმცროსმა ომეგამ და ნატკენი ადგილი მოისრისა.სახეზე რიგითი ღიმილი აიკრა და მამამისი დააწყნარნარა.თეჰიონმა ჯონგუკს ცალი თვალით გახედა და შემდეგ სოკჯინს ჩასჩურჩულა:

-არ ინერვიულო,მამიკო,ყველაფერი კარგადაა უბრალოდ დღეს გადავიღალე.

-ხვალვე მივდივართ ექიმთან!-მიზანმიმართულად ხმამაღლა ამბობს სოკჯინი და თან ჯონგუკს თვალს უკრავს,-ეს ჰიონი ძალიან საყვარელია ,-ფიქრობს ალფა-ახლა მესმის ვის ჰგავხარ კიმ თეჰიონ.

-კარგი რა მამა,-საწყალი ლეკვის თვალებს აკეთებს თეჰიონი,მაგრამ ხვდება ,რომ ამაოდ – კარგი,კარგი წავიდეთ ექიმთან, როგორც შენ იტყვი-ბოლოს ნებდება თეჰიონი და ახლა უკვე სტუმარზე გადააქვს მზერა- ეს ჩემი მეგობარი ჯონ ჯონგუკია და როგორც უკვე მიხვდი ქოლგის დასაბრუნებლად მომაკითხა-ასეთი სიცრუე თეჰიონს რთულად ეძლეოდა,მაგრამ სხვა გამოსავალი არ ჰქონდა.

ჯონგუკის ვინაობის გაგების შემდეგ სოკჯინის სახეზე რაღაც უცნაური გამომეტყველება გაკრთა,მაგრამ ომეგამ ფიქრები გვერდზე გადადო და სტუმარს მიუბრუნდა:

-როგორც უკვე მიხვდი,თეჰიონის მამა,კიმ სოკჯინი-ომეგამ ხელი გაუწოდა ჯონგუკს,ალფა კი,როგორც ნამდვილ ჯენტელმენს შეეფერება ნაზად ეამბორა მას,რითაც ომეგების გაკვირვებული მზერა დაიმსახურა.

-ოჰ, ეს ახალგაზრდები-შეიცხადა ჯინმა-კარგით რადგან ყველაფერი რიგზეა მე დაგტოვებთ,ჯონგუკ,შეგიძლია მოგვიანებით ვახშამზე დაგვეწვიო-ესღა თქვა ჯინმა და ახალგაზრდები მარტო დატოვა.

ჯონგუკი დარწმუნდა იმაში,რომ,მართლაც მარტო დარჩნენ და საუბარი წამოიწყო:

-ქხმ-ჩაახველა ჯონგუკმა-ასეთი საშიში ვარ,რომ,ჩემს დანახვაზე გული მიგდის თუ ასეთი სიმპატიური?-დაინტერესდა ის.

-ძალიან ბევრს ბედავ, იმის გათვალისწინებით,რომ ასე უკმეხად დამადექი სახლში!ახლა რა უნდა ვუთხრა მამაჩემს?

-ალბთ ,ის,რომ,მე შენი ,,მეგობარი" ალფა ვარ?თუ უბრალოდ ალფა,არ ვიცი შენი გადასაწყვეტია,მაგრამ მე მეორე სტატუსი უფრო მომწონს.-პასუხობს ჯონი.

_____
როგორც იქნა შემაწუხა მუზამ და დავწერე პატარა თავი მაინც ☺️💖💖
მადლობა ჩემს საყვარელ და ერთგულ მკითხველებს🥺❤️‍🔥❤️‍🔥