-Jeon Jung Kook-

Prologue

Энгийн л нэг хэвийн амьдралыг минь тэр л нэг хүн тэр чигт нь өөрчилж чадсан. Хэзээ ч байгаагүйгээр минь баярлуулж, түүнийхээ хэрээр гуниглуулж чадсан тэр л нэг хүн. Миний хамгийн их үзэн ядаж бас хамгийн их хайрласан тэр минь...

* * *

Хөшгөн завсраар туссан нарны гэрлээс болж сэрүүлэгнээсээ түрүүлж сэрлээ. Нэгэнт л сэрчихсэн болохоор босч шүршүүрт орж, өглөөний цайгаа уучихаад, гэрээсээ гараад чихэвчээ зүүж автобусны буудал руу зүглэлээ. Сургууль ороод шкафнаасаа ном дэвтрээ авах гээд явж байтал нэг гар бэлхүүсээр минь орж ирэн өөртөө наагаад үнсчих нь тэр. Ямар хараал идмэр нь вэ??? Яагаад ингэж их уурлаад байгааг минь ер нь ойлгосон байх. Тиймээ, энэ бол хараал идсэн миний анхны үнсэлт. Өөрөөсөө шууд түлхээд алгадсан ч хэтэрхий оройтчихож. Хүн бүр бидний зүг харж шивнэлдэж байна. Би хүний анхааралд өртөх үнэхээр дургүй. Энэ үнэн шүү. Бас миний анхны үнсэлтийг хулгайлсан энэ мэдрэл амьтан хэн гээч... Охидын эрлэг Жон Жонгүг

Шинэ зохиолч болохоор сэт бичиж, ямар болсон тухай хэлж өгөөрэй!!!

-ELLIE-