4 Eliza

5 1 0
                                    

Ik trok mijn zwarte jurk aan voor de begrafenis want het was ondertussen precies een week geleden dat Oma was overleden. Dagenlang was het doodstil in huis en zat de brievenbus vol met rouwkaartjes. Ik had mij de hele week opgesloten  in mijn kamer om de gebeurtenis te laten verwerken. Nooit meer zal ik mijn dagen met haar kunnen beleven. Nooit zullen we terug uurenlange gesprekken hebben over de boeken die we lazen. Nooit zal ik haar nog eens goed kunnen omhelzen.

Het was mijn beurt om een speech te geven. Ik slenteren naar voor en voelde de ogen van de aanwezigen in mijn rug branden. Ik haalde nog een keer diep adem en begon.

"Lizfste Oma ik ben er vrijzeker van dat je me hoort ik wil je bedanken voor al onze mooie herinneringen.
En al die dagen die we samen doorbrachten. Met jouw er bij verveelde ik me nooit. Je was als mijn beste vriendin. Ik ga het moeilijk hebben zonder jouw. Maar weet dat je altijd een plaats in mijn hart hebt. Rust zacht lieve Oma."

I will see you thenWhere stories live. Discover now