Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
17. “04.08”
“Ben aşkı romanlarda olduğu gibi parlak bir yaz gecesinin mehtabında başlayıp sabahında biten bir rüya adledenlerden değildim. Benim için sevmek; bir başka insanın ruhundan bir parça hükmüne girmek, onunla beraber gülüp ağlamak demekti.”
Reşat Nuri Güntekin
🕊️
Edip Dağhan Gevheri: Hafızamı tazeleyen defteri karıştırırken yırtılmış bir sayfa olduğunu fark ettim, sonra o yırtılmış sayfayı Esved'in benim için sakladığı eşyaların arasında gördüğüm aklıma geldi.
Edip Dağhan Gevheri: Yazmışım ki,
Edip Dağhan Gevheri: "Şayet bizim sayfalara dökülmüş bir hikâyemiz olsaydı ismi mutlaka Vaveyla Senfonisi olurdu."
Edip Dağhan Gevheri: Defterin neden kapağında Vaveyla Senfonisi yazdığını anladığım gibi o sayfayı neden yırtıp attığımı da hatırladım.
Edip Dağhan Gevheri: Ben, bizim hikâyemizi yazmak için gün saymışım. (04.08)
Edip Dağhan Gevheri: Ve kalemimin mürekkebi bittiği gün, yarım kalan sayfayı yırtıp atmışım.
Edip Dağhan Gevheri: Kalem sende, defter bende, yırtılmış sayfa ellerimde ve tek bir yapboz parçası kaldı geriye ama buna rağmen yerini bulamıyorum.
Edip Dağhan Gevheri: Neden Vaveyla Senfonisi?
Edip Dağhan Gevheri: Saatlerdir düşünüyorum, delirmek üzereyim ama hatırlamak bir yana anlam dâhi veremiyorum.
Edip Dağhan Gevheri: Ayşe Neva, Vaveyla Senfonisi ne demek?
