Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güneş ışığı azaldıkça sıcaklık da azaldı. Gecenin soğuğunu hafife almış ve okul üniformanın üzerine sadece ince bir hırka giymiştin. Daha sıcak hissetmek için kollarını birbirine doladın.
Senden sadece birkaç adım öndeydi ama bir anlığına arkasına baktığında hemen üşüdüğünü fark etti. "Üşüyor musun?"
Evet ama sorun değil, sadece birazcık daha yürüyeceğiz, yürümeye devam ederken söyledin.
Daha birkaç adım bile atmadan sertçe sırt çantandan çekildiğini hissettin. Çantayı kavrayan elin sahibini görmek için başını yukarıya kaldırdın. Arkana baktığında Winwin'in beyaz uzun kollu gömleğinin üstünden ceketini çıkardığını fark ettin.
Gözlerini üzerinden kaçırmadan ceketi omuzlarının üzerine koydu.
Bakışlarını seninkilere buluşturduğunda yanağında oluşan kızarıklığın hava yüzünden mi yoksa utançtan mı olduğunu anlayamadın. Yüzündeki ifadeyi görünce gözlerini kıstı, "son zamanlarda çok fazla takılıyoruz, eğer hasta olursan bu hiç iyi olmaz çünkü bana da bulaştırırsın."
Yüzün ona açıkça ikna olmadığını söyledi, evet kesin öyledir, cekete daha da sıkı sarılırıp gülerken söyledin. "Teşekkür ederim, Sicheng."
Yanından geçmeden önce omuz silkti, hemen ona yetiştin, "şaka bir yana ya hastalanırsan?"
Umrumda değil, soğuğu umursamayacağım o zaman yürümek daha keyifli, başını salladın ve dürüstçe söyledin.
Tartışmak üzere olduğunuzu hissederek başını geriye doğru attı, gerçekten önemli değil, ifadene kısa bir bakış attı, "eğer seni daha iyi hissettirecekse yarın bana öğle yemeği ısmarlayabilirsin."
Sana bakarken yüzü aydınlandı, "tamam, anlaştık."
Sessizce yürürken tereddütle ona yaklaştın ve onun uzaklaşmadığını görünce, koluna dokundun. Sicheng, ona seslendin.
