My Heartless Husband (COMPLETED)

CHAPTER 07

“lets go?” nakangiting paanyaya ko.

“yeah yeah let's go, I can't wait to explore the whole mall and buy dresses for my lovely pamangkin” excited na saad ni Shannah

“We are buying school supplies Shannah not the other things around.” saad ko sabag irap, tinampal niya ako dahil doon

“kj” napangiwi ako ibinulong niyang iyon

PAGKA PASOK pa lang namin sa loob ng mall ay marami agad na napapa tingin sa direksyon namin.

Paano ba naman? ang cu-cute ng mga anak ko hindi ko iyun maipag kakaila at nakaagaw pansin ang kutis ng mga anak ko. My kids has a feature like a foreign, well they actually are.

“mom I want ice cream!” masayang saad ni Zein habang turo ang ice cream vendor.

“sige baby I will buy you one, how about you Iceus?” nakangiti kong baling kay Iceus na naka pamulsa habang bored na tumitingin tingin sa paligid.

“no thanks mom, I’m fine” my son Iceus said while looking at some shops.

“oh sige, Shan bantayan mo na lang muna si Iceus ah? bilhan ko lang tong si Zein ng ice cream” bilin ko dito, tinanguan nya na lang ako.

Sabay kaming nag lakad ni Zein palapit sa ice cream shop upang maka bili.

“what flavor do you want to eat baby?” tanong ko

“hmm I want cookies and cream mommy” maligayang saad nito, napangiti ako dahil doon.

Maka lipas ang ilang minuto ay naka bili na rin ako ng ice cream para kay Zein.

Hawak ko ang kamay ni Zein habang pa balik sa puwesto kung saan iniwan ko sila Shan kanina.

Napa kunot ang aking nuo dahil sa parang hindi ma pakali si Shan habang nililibot ang tingin.

Nang makalapit kami sa kanya ay namumutlang tumingin sa akin si Shan. For whatever reason I started to get nervous.

“what’s wrong Shan?” kuryusong tanong ko

“Lanna k-kasi s-si Iceus h-hindi ko mahanap” nanginginig nitong saad

“w-what!?” gulantang kong saad saka ko lamang na pansin na wala nga si Iceus sa kanyang tabi. Namamawis ang palad kong nilibot ang tingin sa paligid, hoping to see Iceus.

“what happened?! bakit wala na si Iceus rito?!” kinakabahan ko ng tanong.

“sorry Lanna kasi may tumawag sa phone k-ko kanina k-kaya tumalikod muna a-ako kay Iceus para s-sagutin ang tawag, pagharap ko w-wala na sya dyan” explain nito naluluha na pero sa oras na 'to wala akong pake alam kundi si Iceus lang, ang anak ko.

Kinakabahan kong ipinalibot ang tingin sa mall.

“mas mabuti pa sigurong hanapin na lang natin si Iceus Shan, maghiwalay tayo para mas madali tawagan mo ko pag nahanap mo si Iceus ganun din ako” nanginginig kong saad

Tumango na lang si Shan bago umalis para hanapin na si Iceus

Mahigpit ang hawak ko sa kamay ni Zein habang naglalakad at pinapalibot ang tingin sa loob ng mall

“m-mom c-calm down mahahanap po natin si kuya for sure” pagpapakalma sa akin ni Zein pero kahit na ganoon ay hindi napagaan ang loob ko. I will only calm down kapag nakita ko na si Iceus.

Nagtanong tanong na rin ako sa mga tao sa loob ng mall ngunit puro iling lang ang sagot nila

Gusto ko nang maiyak dahil sa pagod pati na rin sa pag aalala para kay Iceus pero hindi pwede dahil alam kong maiiyak din Zein pag ginawa ko iyun.

Huminga ako ng malalim saka binalingan si Zein

“are you tired anak?”nag aalalang tanong ko rito

“no mom mas important pong mahanap natin si kuya” saad nito

Bumuntong hininga ako bago kami nag patuloy sa pag hahanap.

Hanggang sa ilang minuto lamang ay narinig ko ang pamilyar na boses ni Iceus habang tinatawag ako.

“mom!” rinig kong pag tawag nito

Mabilis akong lumingon sa pinanggalingan ng boses na iyun, para akong naka hinga ng maluwag nang makita ko si Iceus.

Nagmamadali akong lumapit sa kanya at pansamantalang binitawan ang kamay ni Zein upang yakapin si Iceus

“Omygod Iceus! Where have you been?! alam mo bang pinag alala mo kami?!” nag aalala kong tanong rito halata ang galit sa boses ko ngunit mas namgibabaw sa akin ang pag alala.

“I’m sorry mom I just looked for a comfort room because I want to pee I didn't know napalayo  na pala ako kay tita.” hingi nitong paumanhin

Pinakawalan ko ito mula sa pagkaka yakap ko bago bumuntong hininga at tumayo mula sa pagkaka luhod habang hindi inaalis ang paningin sa kanya.

“it’s ok basta sa susunod don't you dare do it again, okay? You make us very worried” pangaral ko

“yes mom, it's good thing someone help me to find you.” saad ni Iceus, kumunot ang aking nuo

“really, who?” tanong ko

“him, mom” turo ni Iceus sa tabi nya

Masyado siguro akong okupado dahil sa pag aalala ko kay Iceus at hindi ko manlang namalayang mayroon pala syang kasama.

Hinarap ko ang lalaking itinuro ni Iceus at magpapa salamat na sana ako ngunit na putol iyun ng tuluyan ko na makita ang lalaking tumulong sa anak ko.

Parang tumigil ang pag inog ng aking mundo pati na rin ang aking pag hinga ng maka salubong ko ang malalamig nyang titig sa akin. I know him, I definitely do know him.