Dustin look himself into mirror and took a deeply breath
His handsome face expressionless as he stared across the impressive suit na nakatalaga sa kanya para sa araw na iyon para sa meeting ng mga malalaking tao sa buong bussiness world.
Hindi na niya naramdaman ang presensiya ni Limuel ang kaibigan niya ''its Vannie'' abot nito ng telepono without looking his friend he only imperceptible shake of his head kaya labag man sa kalooban nito ay pinindot na nito ang end call
''Another female heart broken'' usal nito sabay tawa
''You're cold as ice, Dus. Mayaman at guwapo peru isang taong sing lamig ng yelo ang pagkatao, bakit tinatapos mo na yung sainyu samantalang baliw na baliw yun sayo'' sabi pa nito hinahayaan niya lang itong sermonan siya dahil na rin sa tagal matagal na rin niya itong kaibigan
''That's why I'm ending it ''maikling sabi niya rito
''If you're ditching the most beautiful woman in the world,what hope there for the rest of us?''
No hope.
No hope for them,for him. The whole thing was a game. Dustin thought blankly. A game he was sick of playing
Natapos ang masalimuot na meeting ng dalawang oras. He glanced him behind him towards the glass window of the president's suit where lunch would be served. An exceptionally pretty waitress was checking the table, kumikibot kibot ang labi nito na parang kinakabisado ang listhan sa kanyang sarili
Dustin studied her silence, ang mga mata niya ay nakapako dito ng matigilan ito at na parang may nakalimutan at bigla nitong hinawakan ang labi. Nakita pa niya ang pag baba taas ng dibdib nito na parang humuhugot ng hininga at tumingala sa kisame. It was strange body language for someone about to served lunch ng pamansin niya itong pinipigilan na ang maiyak nagtataka man ay pinagmasdan niya lang ito. Over the years he'd thaught himself to recognise the signs of female distress so that he could time his exit accordingly.
''She was a fool'' sabi niya sa sarili
Wala sa oras na napangiti siya sa inasal ng waitress dahil naalala niya ang sarili niya dito dahil hinahayaan niya lang kumawala ang emosyon niya ng mga panahong iyon. But when he learned a lesson that the emotions were man's biggest weakness, and they could destroy effectively as the assassins bullet.
And so he'd ruthlessly buried all trace of his, protecting that unwanted human vulnerability under hard layers of bitter life experience. Binaon niya sa pinaka'ilalim ng pagkatao niya ang emosyon so he could no longer find them
And that was the way he wanted it.
Without looking directly to anyone,Rossela carefully placed the champagne-and- raspberry torte in front of the CEO naalala niya na hindi lang pala ito ang kilangan niya ipag served dahil lahat ng nasa silid na iyon ay amo niya kabilang na ang ex niya na nakikipag usap sa mga mayayaman sa at sa kanyang bagong girlfriend hindi pa niya nakikita ang mukha nito dahil nakatalikod ito. Peru alam niya na maganda ito sa hugis palang ng katawan nito ay halata na
Hindi niya napigilan naluluha na naman siya, and she blinked frantically, moving slowly around the table, barely aware of the conversation going on around her
Oh dear God, she was going to lose it huwag naman sana dito sa kuwartong ito kaharap ang CEO mga ka bussiness nito at sa kanyang walanghiyang ex malaking kahihiyan 'to pigilan mo Rossela pigilan mo..
Inabala na lang niya ang pag bibigay ng dessert sa mga kumakain para malibang siya. Peru sa kasamaang palad sa sobrang kaba at pinipigil na iyak bigla na lang siyang natipalok at dun niya na realize na tama si Agnes. She should stayed in bed at pinakawalan lahat ng sakit hanggang sa maubos ito,peru kailangan niya ang trabahong ito kaya imbes na mag mukmok ngtrabaho siya, bigla siyang tumayo ng marinig niya asng halakhakan sa buong kuwarto dali dali niyang pinulot ang mga nahulog at inilagay niya ito sa kung saan nandun ang buffet table sa sobrang kahihiyan ay bigla siyang napaiyak kait pinipigilan niyang tumulo ito ay kusa pa itong umaagos sa pisngi niya
''Wag dito please wag tumigil ka'' kastigo niya sa sarili luminga linga siya baka sakaling may makakita sa kanyang ka miserablihan napa hinga siya kase wala naman nakapansin nakayuko siya ng may mag-abot sa kanya ng panyo
''Here'' a srtong masculine hand passed a hunky ''blow''
Sa sobrang kahihiyan ay tinaggap niya ito ng hindi tintingnan ang lalake kaya hinawakan nito ang kanyang baba at iniangat ang kanyang mukha parang slow motion napasinghap siya ng makilala ito.
Para namang umurong ang luha't pintig ng puso niya ng magtagpo ang kanilang mata, napalunok siya ng wala sa oras, pakiramdam niya ay nanuyot ang lalamunan niya.
****
DAYAN
