"Bırak beni gidip onu becereceğim Chanyeol! Bak hala gülüyor adi pezevenk!" Hala akıllanmayan Baekhyun kanayan burnunu tutarak gülüyordu. "Basketbol kursu ayağına bununla mı fingirdiyordun Park!? Annen bunu duyunca çıldıracak~"
"Annen de senin öldüğünü duysaydı mutluluktan havalara uçardı, nasıl olsa senin yüzünden öldü Byun Baekhyun!" Chanyeol söylediği şeyin farkında bile değildi. Baekhyun Sehun'un kollarından kurtulup yakasına yapıştı.
"Sakın anneme laf etme şerefsiz, sakın! Seni öldürürüm anladın mı beni!? Sakın anneme laf etme!" Chanyeol gülüp yüzüne eğildi. "Annen senin yüzünden ölmedi mi? Byun Anne O'nu dinlemediğin için öldü, senin yüzünden hasta oldu. Senin gibi bir oğlu olduğu için utanıyorum!"Baekhyun sertçe itip yer düşürdü. Sehun'a Kyungsoo'yu götürmesi için işaret verdi, götürdü.
"Park Chanyeol.. beni herkesten iyi tanıyorsun, annemin zayıf noktam olduğunu biliyorsun! Neden.. neden onun hakkında konuşuyorsun!? Beni çıldırtıyorsun artık yeter!" Kaldırıma oturup başını ellerinin arasına aldı. "Benim yüzümden öldüğünü herkes yüzüme vurmak zorunda mı? Benim yüzümden öldüğünü bende biliyorum aptal değilim tamam mı!? Bu yüzden kimse beni sevmiyor, Sehun olmasa yaşamamın bir anlamı yok biliyor musun? Her gece ölmeye çalıştığımı ama beceremediğimi biliyor musun? Her sabah kokusunu duyarak uyanmak istediğim için derslere geç kalıyorum ben!" Karanlık gökyüzüne bakarken gözlerini silip konuştu Chanyeol.
"Neden beni her görüşünde aşağılayıp nefret kusuyorsun? Ailemi, böyle olmayı ben mı seçtim sanıyorsun? Beni fark etmen için yaptığım şeyleri bile görmezden geliyorsun."
Kanayan dudağını tutarak ayağa kalktı, yatan uzun bedenin başında durdu. "Neden seni fark edeyim ki?"
"Her sabah seni takip ettiğimi, neden sana bilmediğim ders vermek istediğimi ya da kapına bırakılan sepet dolusu çilekleri neden gönderdiğimı sanıyorsun? Neden beni çileklere değer verdiğin kadar değer vermiyorsun?"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
