"ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက္ပါၿပီ"
ထိန္းၿပီးေျပာေသာ္ျငား သူ႔အသံကတုန္ေနသည္။
"ေကာင္းၿပီ... သြားေတာ့"
ဧကရာဇ္သည္ သူ႔ရွစ္ဇြမ္းကို တံခါးအကြယ္သို႔တြန္းခ်လိုက္ျပန္သည္။
"မေခၚဘဲ ဘယ္သူ႔မွဝင္မလာေစနဲ႔။ ငါကိုယ္ေတာ္ ရွစ္ဇြင္းဆီကသင္ယူစရာေတြရွိေသးတယ္"
ညစ္က်ယ္က်ယ္အျပံဳးနဲ႔အတူ တံခါးခ်ပ္ပိတ္သြားခဲ့သည္။
ဧကရာဇ္၏ေဒါသ သူ႔ဆီအဖ်ားမခတ္ခဲ့တာပဲ ဝမ္းသာရရင္း အေစခံမွာလည္း ခပ္သြက္သြက္ေျပးသြားရေတာ့ေလသည္။
အထဲတြင္...
'ေျဖာင္း...ေျဖာင္း...'
Yunxi ျပဳတ္က်ရက္သားေလး ခပ္အုပ္အုပ္လက္ခုတ္တီးလိုက္တာကိုၾကည့္ရင္း Feiyuခုမွသက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္။
တစ္နာရီေလာက္ၾကာေအာင္ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းေရးထားတဲ့plotက အသံုးဝင္သြားသားပဲ။
"ေတြ႕လား? ငါတို႔ကို အစစ္ေတြလို႔ထင္တာပါဆို"
"Geေကာ ရရဲ႕လား?"
အသက္ပိုဝင္ေအာင္သာတြန္းလိုက္ရတာ...ေအာက္မွာ ဘာမွလည္းမခံထားဘူး။
Geက ရယ္ေနေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့နာသြားမယ္ထင္တယ္။
"ရတယ္ ရတယ္"
Yunxi ဖုန္နည္းနည္းခါလိုက္ရင္း Feiyuထူေပးတဲ့လက္ကို အားယူၿပီးထရပ္လိုက္တယ္။
ေရွ႕မွာ ႏွစ္ခါျပဳတ္က်ထားတာဆိုေတာ့ ဘယ္လိုျပဳတ္က်ရင္သက္သာမလဲသိေနၿပီ။ ေအးေဆး...
"ဒါနဲ႔... စာၾကည့္တိုက္က သန္႔ရွင္းေနတာပဲ"
သန္႔ရွင္းၿပီး သပ္ရပ္ေနတာ။ စာၾကည့္စားပြဲမွာ ဖတ္လက္စစာအုပ္ေတြ ေသြးလက္စမင္တံုးဘာညာမရွိဘူး။
စာအုပ္ေတြကလည္း စင္ေပၚမွာညီညာေနတာပဲ။ နည္းနည္းေတာင္ အစီအစဥ္ေရြ႕မေနဘူး။
Taxian Junရဲ႕ စာေပလိုက္စားမႈႀကီးကို သိသိသာသာျမင္ေနရတာပဲ!
0o.•°0o.•°0o.•°0o.•°0o.•°0o.•°0o.•°0o.•°
"Ge မူးလဲခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေတာ့ သူက ျပန္လွည့္လာတယ္?"
"အင္းဆို... Chu Wanningပါနာမွာဆိုတာ ေတာ္ေတာ္အသံုးဝင္တာ!"
"ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ Geကို ဘာမွမလုပ္တာ"
"အာ... ငါ ဘယ္လိုေတာင္ ဥာဏ္သံုးၿပီးေျပာခဲ့ရလည္းမင္းမသိပါဘူး"
YOU ARE READING
~Crossing~
FantasyChu Wanning အခ်ိန္ႏွစ္ခုၾကားကတံခါးကိုဖြင့္ရာက အစီအရင္လြဲသြားၿပီး Luo Yunxiနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သားလူခ်င္းလဲသြားေသာအခါ... Chu Wanning အချိန်နှစ်ခုကြားကတံခါးကိုဖွင့်ရာက အစီအရင်လွဲသွားပြီး Luo Yunxiနဲ့ နှစ်ယောက်သားလူချင်းလဲသွားသောအခါ...
